De ondenkbare geheimen

hoofdstuk 35

DE ONDENKBARE GEHEIMEN ll THIRTY FIVE

Ik werd door het gelach van de meiden wakker. Ik haalde het boek van mijn hoofd en stapte uit bed. Candice keek ons serieus aan, waardoor het gelach verbroken werd. 'Vandaag gaan we naar het schoolgebouw en hebben we onze eerste vier lessen,' zei ze alsof de wereld verging. Gelukkig hadden de leraren gezecht dat we vier lessen vandaag hoefden te hebben, meer had ik niet overleefd, "Om in het ritme te komen." 'Ik heb altijd populair willen zijn als jullie,' zei Mackenzie terwijl ze naar mij en Alison wees. Voordat ze verder sprak onderbrak ik haar. 'Zie het maar zo, nieuwe school nieuwe kansen. Dus we gaan ons nu super omkleden. Iedereen keek elkaar vastberaden aan en alle kleren werden uit de kasten getrokken.

De outfits lagen op bed terwijl we ons haar aan het doen waren, en ik Candice's haar aan het stijlen was. Het eerste stapeltje kleren was van Candice. Het was een Wijd shirtje dat ietsje korter was en het was van kant, met een hoog kort zwart broekje. Haar blonde werd stijl en ze droeg een zwart hoedje. Het tweede stapeltje kleren was van Alison, die altijd al iets netter gekleed was. Ze had een jurkje aan. Die tot haar heupen wit was met mouwen tot haar ellebogen en bedekt met kant. Onder haar heupen was het gewoon Roze en werd het losser. Ze droeg er Witte hakken onder en Haar oranje haar krulde zoals altijd. De derde stapel was van Mackenzie. Ze had een wit bloesje met zakjes dat in een zwart broekje zat. Daarover en rode blazer. Haar haar zat mooi golvend.

En dan mijn outfit. Een Crop top met bloemetjes patroon met een blauw rokje eronder en witte pumps, simpel maar stijlvol.

We trokken onze kleren aan en gingen met de stoet mee naar het gebouw.

Iedereen was al binnen, maar wij bleven nog even buiten wachten. Toen het buiten leeg was en de bel ging liepen we naar binnen. We zaten gelukkig bij elkaar in de klas. Voor het lokaal zag ik Cameron lopen. 'Ik kom er zo aan, gaan jullie maar alvast.' Mackenzie, Candice en Alison liepen het lokaal binnen en ik zag ze lachen. Iedereen zat ze aan te staren, op de goede manier. Ik liep naar Cameron toe en gaf hem een kus. 'Veel plezier vandaag.' fluisterde ik in zijn oor en liep toen naar het lokaal toe. Toen ik de deur opendeed ging de bed. Op tijd in stijl. Met een stralende lach kwam ik binnen. Ik ging naast Candice zitten en keek de docente uitdagend aan. 'De nieuwe mensen in deze klas sta even op,' zei de docente. Alleen Alison, Canice, Mackenzie en ik stonden op. Lekker wij waren de enige nieuwe hier. We gingen weer zitten. De vrouw schreef haar naam op het bord. 'Oke ik ben mevrouw Hostelaar.' Ze zette een streep onder de naam. Ze zag er erg streng uit. 'Jullie stellen je een voor een voor,' zei ze, 'van achter naar voor.' Lekker was ik als laatste. 'Ik ben Mackenzie en ik ben 17 jaar. Ik zit op .. Oh wacht dat mag ik niet zeggen.' Er was een stilte. Iedereen zat haar vragend aan te staren. Mackenzie stootte Alison aan. Alison begreep het meteen. 'Ik ben Alison.' Daar hielt Alison het ook bij. 'Nou ik ben Candice,' zei Candice lachend. 'Ik ben 18 jaar, en ik ben vorig jaar blijven zitten en ik hou van gitaar spelen.' Candice is altijd al een kletskous geweest. Ik zette me nep lach weer op en begon te praten. 'Ik ben Emily ben 17 jaar. Hou van winkelen, Dansen, Zingen en keyboard spelen.' Ik hoorde twee meiden achter me fluisteren. 'Ze houdt ervan maar waarschijnlijk klinkt ze nog erger dan een kraai.' Ik draaide me om en leunde naar haar toe. 'Heb jij ooit geleerd goed te fluisteren, want dit heeft geen nut hoor meissie.' De jongen achter haar lachte in zichzelf. Ze keek boos naar hem om, gelijk was hij stil. Ik draaide me weer om. De deur ging open Nate en Jey kwamen binnenlopen. 'Sorry mevrouw,' zei Nate,' we werden net naar de verkeerde klas gestuurd we horen hier.' 'Oke stel je maar even voor,' zei mevrouw Hostelaar zonder op te kijken. 'Nou ik ben Nate.' Zoals gewoonlijk klonk Nate vol enthousiasme en Jey..'Jey.' Jey zoals gewoonlijk niet. Iedereen in de klad zei hun naam ook en toen begonnen we aan de les. Het enige wat ik aan het doen was, was met Candice over onze klasgenoten praten. 'Zitten er knappe jongens hier?' vroeg Candice. 'Een paar.' We giechelden. 'Kan het wat stiller daar.' schreeuwde mevrouw H. We keken serieus en begonnen weer met fluisteren. 'Echt een streng mens zeg' fluisterde ik. 'Ja man net de duivel. Als ze schreeuwt is ze bijna net zo rood.' Ik lachte om de opmerking. 'Damon eruit, Emily laatste waarschuwing.' Ik keek haar geïrriteerd aan terwijl Damon het lokaal uit liep. Ik hield me mond maar eventjes.