Hoofdstuk 36

87 5 3
                                    

DE ONDENKBARE GEHEIMEN ll THIRTY SIX

P.O.V. Alison

In shock zat ik voor me uit te staren. Dit mocht niet gebeuren, ik was nog niet klaar om te sterven.  Je gaat niet sterven Alison. Je vind wel een uitweg. Denk. Denk. 'Br-Britt? Wat voor soort vampier ben jij?' zei ik aarzelend. '1.' kort maar krachtig. Ik had een spreuk geleerd voor bij 1 vampiers dus dit moest werken. Britt kromp in elkaar van de pijn en begon te gillen. De auto stopte. Ricardo kwam naar binnen stormen en gaf me zo'n harde klap waardoor ik bewusteloos raakte.

Langzaam kwam ik weer bij bewustzijn. Ik lag op de grond op een ronde open plek in het bos. Naast me stond Emily en tegenover me stonden Ricardo en Britt.  'Wat is dit?' fluisterde ik naar Emily. Binnen no time stond Ricardo voor mijn neus. 'Ik zal je zeggen wat dit is schatje,' zei hij met een grijns. 'Ik moet jullie alle drie vermoorden. Maar ik zie maar twee mensen. Ik moet Caroline hebben maar ik weet niet waar ze is. En als jullie een berichtje sturen dat jullie in nood zijn, komt ze wel opdagen.' Hij Emily's telefoon naar haar toe. 'En hier komt jullie waarschuwing.' Clarissa kwam uit het bos aanlopen met Stefan. Wat was dit? 'Als jullie niet op schieten gebeurt dit nog een keer.' schreeuwde Clarissa over het veld. Ze haalde een houten staak achter haar rug vandaan en hefde haar arm op. 'CLAIRE NEE!' probeerde Emily nog. Maar het was al te laat. Srefan viel neer op de grond, met de staak in zijn buik.

P.O.V. Emily

gelijk waren ze alle drie weg. Ik rende huilend naar Stefan. Ik knielde naast hem neer. Alison liep achter me aan. 'Doe dan iets, Jij bent toch een heks! Ik heb alles er voor over!' schreeuwde ik naar Alison. 'Er is één ding maar..' 'Maar wat!' 'Dan moet de plek voor de doden door iemand anders ingenomen worden en er is hier niemand.' Ik wist wat ik moest doen. 'Nee.' Alison keek me strak aan. 'Je had beloofd nooit meer mijn gedachten te lezen.' 'Nou en Ik laat je niet zijn plaats innemen.' Ik keek Alison boos aan. 'Het is mijn schuld dat hij dood gaat, het is mijn eigen keus. Als je het niet doet haat ik je voor altijd.' 'Goed dan.. Maar ik heb vuur nodig.'

Alison zat tegenover me met Stefan in het midden. Ze zei allemaal dingen maar ik kon er niks van verstaan. Ze gebaarde dat ik haar mijn hand moest geven. Ze prikte erin en er kwam een druppel bloed uit. Ze liet het er boven het vuur uit vallen en het vuur sprong op. Toen het zijn hoogste punt had bereikt voel het neer in as. Stefan schrok op. 'Stefan!' gilde ik. Ik gaf hem een knuffel. 'Maar hoe kan dit ik.. Net...' mompelde hij. 'Emily heeft zich ingeruild ze kan nu elk moment weggaan.' Alison keek strak. Ik knuffelde stefan nog harder. 'Bedankt voor alles, wat je voor me hebt gedaan. en sorry dat je nu alleen bent ik..'  Zei ik terwijl ik hem recht in de ogen aan keek. Ik gaf hem nog een knuffel. Ik keek naar Alison en gaf haar ook een knuffel. 'Alison echt waar je was de beste vriendin die ik me ook maar voor kon stellen. Oh en alsjeblieft Verpest al Cameron's volgende relaties.' Alison lachte. 'Zal ik doen.' Ik gaf haar nog een knuffel. Haar warmte was het laatste wat ik voelde.

P.O.V. Alison.

Ik zat huilend met Emily in me armen op de grond. Stefan kwam naar me toe. 'Kom niet dichterbij!' schreeuwde ik naar hem,' Ik ben niet vergeten wat jij wilde doen!'  Stefan deinsde terug. 'Alison het spijt me. Ik wilde Emily alleen maar terug. En alles leek te wijzen naar jou. Het spijt me echt heel erg.' Hij legde aarzelend zijn hand op de mijne. Snel trok ik mijn hand terug. 'Wat ben jij!' schreeuwde ik naar hem. 'Alison waar he-' 'Doe niet alsof ik dom ben Verdomme! Ik weet wanneer iemand iets anders is Stefan ik wil het weten nu! Wat voor mutant ben jij?!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hee peops. Ik weet het het is super kort. :o:'( Maar ik heb het super druk en ik zal het even uitleggen. Ik zit op tennis en ik had vorige week deze week en volgende week toernooien. En kan dus niet schrijven. Tussendoor doe ik eens wat maar dan kom ik niet ver. Daarom tussendoor dit tussenstukje, omdat ik al een tijdje niet heb ge update en voor het volgende hoofdstuk. (Dat extra lang wordt.)

Pleazzeee

VOTE

COMMENT

FOLLOW

zo'n moeite is het niet om te reageren en te voten enzo?

De ondenkbare geheimenWhere stories live. Discover now