C H A I N E D (MarriageSeries#1) -COMPLETED

KABANATA 4

Nagising ako kinaumagahan dahil sa pakiramdam na may nakadagan sa 'kin. Marahan kong idinilat ang aking mata at gano'n nalang ang panlalaki ng mata ko sa pamilyar na eksenang tumambad sa akin.

Napabuga ako ng hininga at maingat na ibinaling ang ulo sa direksyon niya. Napaka amo talaga ng mukha niya kapag tulog, may kakapalan din pala ang kilay niya. Muli kong sinilip ang posisyon naming dalawa, agad na nag-init ang mukha ko nang napansin kong iba na ang suot ko ngayon.

Photahamnida >,<

Okay, Cassandra, hinga lang. Okay lang 'yan kasi asawa mo siya.

Dapat masanay na ako sa mga ganitong bagay. Tama ba? Arghh! Mababaliw na 'ata ako.

Ilang minuto pa ang pinalipas ko bago ko napagdesisyunang magluto ng agahan naming dalawa. Doon ko lang napagtuunan ng atensyon ang condo niya, tama lang iyon para sa aming dalawa. Hindi sobrang laki, hindi rin sobrang liit, gray and white ang halos kulay ng buong condo mula labas hanggang sa silid.

Ch-in-eck ko ang laman ng ref niya para tingnan kung anong pupwede kong lutuin, good thing kumpleto naman siya sa stocks. Sa huli mas pinili ko nalang lutuin yung mga normal na meal sa umaga mamaya mag-assume pa siya na sobra akong nag-effort para dito. Well, parang gano'n na nga, at least ano man lang 'yong magsama kami nang maayos, 'di ba. I fried some eggs, bacons, and hotdogs. Naghanda na rin ako ng coffee kahit hindi ko sigurado kung nagkakape ba siya.

"Ay, tae!" Muntik nang mahulog ang tasang hawak ko.

Nadatnan ko siyang seryosong nakaupo habang nakatingin sa akin, hindi ko man lang napansin na nakalabas na pala siya ng k'warto.

"A-Ah c-coffee?" alanganin kong alok sa kanya saka inilagay iyon nang tuluyan sa kanyang harapan.

Uupo na rin sana ako kung hindi niya biglang hinigit ang kamay ko. Kunot-noo itong nakatingin dito. Rinig ko ang pagbuntonghininga niya bago ako iniwan. Dire-diretyo siyang naglakad papasok sa silid.

Ayaw niya ba nang hinanda ko?

Nalungkot ako sa isiping iyon, binalewala ko na lang 'yon saka nagsimulang salinan ang plato ko ng pagkain.

Kung ayaw niya, then okay. 'Wag pilitin ang ayaw.

"Give me your hand." Napatalon ako sa pagkakaupo nang bigla siyang sumulpot sa gilid ko.

Napansin ko na may hawak siyang maliit na case at nasisigurado kong first aid kit iyon.

Sinong nasaktan?

Dahil sa pagtataka ay hindi ko agad naintindi ang sinabi niya kaya naman siya na ang kusang kumuha ng kamay ko bago niya kinuha ang isang silya para umupo. Doon ko lang napansin na may kaunting parte sa kamay ko ang namumula dahil siguro sa kaunting kapeng natapon dito no'ng nagulat ako.

"A-Ano... okay lang, kaunti lang naman. Sige na, kumain ka na," sabi ko sabay bawi ng kamay ko. Maliit lang talaga iyon kaya siguro hindi ko rin masyadong napansin.

Umigting ang panga niya at tumingin sa akin ng seryoso. May kung anong kabang idinulot iyon sa akin. "Give me your hand," matigas na wika niya.

Para akong bata na sumunod sa utos ng galit na magulang. Pinanuod ko ang pagkuha niya ng isang bulak saka iyon binasa ng alcohol, pinahiran niya ang parteng namumula sa kamay ko. Pagkatapos ay isang cream naman ang kinuha niya at ipinahid dito, medyo malamig iyon sa pakiramdam. Inayos niyang muli ang kit at inilagay sa tabi ng lamesa.

"Thank you," sinserong sabi ko.

Tumango naman siya. "Let's eat," pormal niyang usal at nagsimulang magsandok ng pagkain.