Επικίνδυνα αλλά αληθινά

Είμαστε συμμαθητές;

Απορροφήθηκα στα χαρακτηριστικά του που δεν κατάλαβα ότι τόση ώρα μου μιλούσε, μέχρι που έβαλε τα χέρια του μπροστά στο πρόσωπο μου.

"Ανίκα είσαι εντάξει;" Ακούγοντας τον ξύπνησα από το λήθαργο μου και του έδωσα τα βιβλία που κρατούσα.

"Ναι, Ναι μια χαρά... πως και από εδω;" κοίταξα τριγύρω μήπως δω πουθενά την καφετέρια αλλά πάλι σε κάποιο διάδρομο με αίθουσες πρέπει να ήμουν.

"Ξέρεις, αυτό είναι το σχολείο μου.. εσύ πάλι τι γυρεύεις εδω;" Επέστρεψα κατευθείαν τη προσοχή μου σε αυτόν καθώς η πρόταση που είπε μου τράβηξε το ενδιαφέρον.

Ώστε ο Όλιβερ πήγαινε σε αυτό το σχολείο, αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να σημαίνει ότι θα μπορούσα να κάνω ένα φίλο εδώ αφού δε ξέρω κανέναν και θα εκπληρωνα την επιθυμία της Κ.Σοφις περί εγκλιματισμού και φιλιών.

"Για την ακρίβεια είναι η πρώτη μου μέρα κι εμένα σε αυτό το σχολείο. Πήρα μεταγραφή οπότε από εδώ και πέρα θα είμαστε συμμαθητές." Έκλεισε την τσάντα του και με κοίταξε χαμογελώντας. Η έκπληξη και η χαρά ήταν ξεκάθαρη στο πρόσωπο του.  Μπορεί να τον είχα συναντήσει μόλις δύο φορές αλλά μου έβγαζε κάτι καλό, κάτι θετικό, μια εμπιστοσύνη που δε φαινόταν να είχα προσέξει.

"Μην ανησυχείς, βρήκες ήδη την τέλεια παρέα. Έλα, θα σε γνωρίσω στην παρέα μου!" Το χαμόγελο του τόνιζε τις φακίδες του και τον έκανε ακόμη πιο γλυκό από όσο ήδη φαινόταν. Ξεκίνησε προς την αντίθετη μεριά από όπου περπατούσα εγώ τόση ώρα και τον σταμάτησα πριν προλάβει να απομακρυνθεί.

"Ξέρεις, ψάχνω τους φίλους μου που είναι στην τραπεζαρία απλώς δε ξέρω πως να πάω εκεί και έχω ψιλό χαθεί. Θα σου ήμουν ευγνώμων αν μπορούσες να με οδηγήσεις μέχρι εκεί." Του είπα κάπως διστακτικά Αφού δεν ήξερα αν θα ήθελε να με συνοδεύσει μέχρι εκεί, ίσως ήθελε να πάει κάπου αλλού και τον έβγαζα από το πρόγραμμα του.

Για ένα πράγμα ήμουν σίγουρη. Αν ο Όλιβερ πηγαίνει σε αυτό το σχολείο τότε θα ξέρει τον τύπο τον οποίο ψάχνω και ακόμα δεν έχω βρει. Ίσως αν Ρωτούσα τον Όλιβερ να μου έλεγε. Από την άλλη όμως μπορεί να καρφωνομουν ότι ψάχνω γι αυτόν. Εξάλλου εγώ είμαι η καινούρια, από που κι ως που να ξέρω το όνομα του ή αυτόν τον ίδιο. Ναι μεν έχω διαβάσει τον φάκελο του και έχω δει φωτογραφίες του αλλά τον ίδιο από κοντά δεν τον έχω δει.

"Φυσικά, ακολούθησε με." Τον ευχαρίστησα χαμογελώντας του και τον ακολούθησα καθώς κατεβήκαμε στο ισόγειο του σχολείου και περάσαμε μέσα από το προαύλιο ώστε να μπούμε στο διπλανό συγκρότημα που είχε αν θυμάμαι καλά, τις αίθουσες αθλητισμού και πειραμάτων.