Hoofstuk 45 - Quarantacinque

16 1 0
                                    

⊱ ────── {⋅.♏︎.⋅} ────── ⊰

sorellina = zusje 
ti amo = ik hou van je 
cara = schat / lieverd

⊱ ────── {⋅.♏︎.⋅} ────── ⊰

Lexy kijkt naar buiten en loopt naar de zwarte bus. Ze gaat naast Dino zitten en Scorpia ziet twee kleine armpjes om Lexy's nek slaan. Ricardo komt ook aangerend en ze komen allemaal naar binnen. Scorpia loopt naar de vergaderzaal en haalt een paar keer rustig adem. 

Dino brengt de tienermeisjes binnen en ze gaan allemaal stilletjes zitten. Ricardo en Lexy volgen met het kleine meisje. Het meisje huilt in Lexy's armen en Lexy klopt het meisje zachtjes op haar ruggetje.

Scorpia praat zacht en zegt als eerste: "Meisjes, jullie zijn veilig. Er zal jullie niets meer overkomen. Hebben jullie nog een thuis waar jullie naar terug kunnen en willen?"

"J-ja mevrouw. Ik zou graag mijn vader en moeder willen bellen." Dino geeft meteen zijn telefoon aan het meisje en ze belt huilend met haar moeder. Dino neemt de telefoon over om de moeder uit te leggen waar ze hun dochter op kunnen halen. De drie andere meisjes willen of kunnen niet naar huis en Scorpia vraagt niet verder.

"Kunnen jullie me wat meer over dat meisje vertellen?"

Het meisje dat naar huis wilde zegt: "Dat is Mia. Haar mama is dood en haar papa... een klant... Ze is ongeveer één jaar en we hebben geprobeerd voor haar te zorgen, maar..."

Het meisje begint te huilen en Scorpia zegt: "Jullie hebben jullie best gedaan. En jullie zijn allemaal sterke, jonge vrouwen. Ik ga jullie helpen. En Mia ook. Er zijn hier kamers voor jullie. Dan kunnen jullie douchen en lekker uitrusten. Morgen praten we wel verder, goed?" Dino staat op en neemt de meisjes mee, het meisje dat naar huis wou bij Annette achter de receptie achterlatend.

Scorpia kijkt voorzichtig naar Mia en voelt haar hart breken bij het zien van het kleine meisje. Ze zit bij Lexy op schoot, terwijl Ricardo haar bekijkt. Lexy drukt een kusje op de blonde haartjes van het kleine meisje en het meisje lacht zachtjes, omdat Ricardo haar voorzichtig kietelt. Lexy krijgt tranen in haar ogen en Scorpia loopt naar het raam.

Ze voelt een storm door haar hoofd razen en probeert te kalmeren. Ze legt haar voorhoofd tegen het koude glas en ademt langzaam in en uit.

Ze voelt een warme hand op haar schouder en Ricardo zegt zacht: "Bel Logan, Scorpia. Mia is oké. Ik denk niet dat ze erg beschadigd is. Ze is gewoon de laatste tijd alleen maar bij jonge tienermeisjes geweest die niet weten hoe ze voor zo'n klein meisje moeten zorgen. Ik denk eerlijk gezegd dat liefde en aandacht alles is wat ze nodig heeft."

Ricardo loopt naar Lexy en tilt Mia uit haar armen. Lexy loopt naar Scorpia en knuffelt haar warm. "Lief zusje, bel Logan. Kalmeer. En laat me Mia meenemen. Ik ken een klein mannetje die heel goed is in kusjes geven. En eentje die de beste knuffels geeft. En ik ken ook nog een ontzettend lieve nonna. Laat mij voor dat lieve meisje zorgen."

Scorpia huilt zachtjes en Lexy pakt Scorpia's telefoon van tafel en belt Logan. Logan neemt enthousiast op: "Bonnie! Mis je me nu al?"

"Logan. Met Lexy. Scorpia heeft vijf meisjes gered vandaag, waarvan één heel klein meisje. Scorpia heeft je nodig."

Lexy geeft de telefoon aan Scorpia en loopt naar Ricardo. Mia steekt haar armpjes al naar Lexy uit. Lexy tilt het meisje op en drukt een kusje op haar wang. Ze fluistert tegen Ricardo: "Laat haar niet alleen." Ricardo knikt en zwaait naar Mia.

Hij kijkt naar Scorpia die huilend naar Logan luistert. Hij schenkt een glas water in en zet hem op de tafel achter Scorpia neer. Hij legt zijn handen op haar schouders en dwingt haar te gaan zitten. Hij gaat op de stoel naast haar zitten en houdt haar hand vast.

In De Schaduw ✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu