In De Schaduw ✔

Hoofdstuk 34 - Trentaquattro

⊱ ────── {⋅.♏︎.⋅} ────── ⊰ 

ti amo = ik hou van jou
sorellina = zusje
fratello = broer
Mio Dio! = Mijn God! 

⊱ ────── {⋅.♏︎.⋅} ────── ⊰

De broers gaan op de bank zitten en kijken nog een beetje van slag naar het bed. Scorpia rolt zich op en zucht. Ze valt in slaap en Logan streelt zachtjes over haar rug. Hij stapt uit bed en gaat bij de broers op de luie stoel zitten. Hij grijnst naar ze en Dino zegt: "Moet je dat gelukkige gezicht zien. Mazzelaar." Logan knikt en grijnst alleen maar meer.

De broers kijken hem lachend aan en dan vraagt Bruno: "Ligt daar nou pizza?"

Logan lacht en zegt: "Ja, we hebben gisteren pizza gegeten. Devastazione en Diavola. En er zijn zeker nog een paar stukken over." Voordat hij zijn zin afgemaakt heeft, heeft Bruno al een stuk in zijn mond.

Dino kijkt hem geschokt aan: "Gadver bro."

Logan schudt zijn hoofd en zegt: "Voedsel van de goden." Hij knikt heel serieus en voegt eraan toe: "Scorpia heeft vanochtend ook een stuk gegeten." Dino spert zijn ogen open en Logan grinnikt.

Dino staat op en zegt: "Ik ga even mamma bellen."

Logan zegt: "Dan bel ik even met Lexy. Passen jullie op mijn meisje?"

Ciro knikt en staat op, om op de bedrand naast Scorpia te gaan zitten. Hij kijkt haar met een lieve uitdrukking op zijn gezicht aan. Hij streelt met zijn hand over haar haar en fluistert: "Mijn lieve zusje. Waar hebben we jou aan verdiend? Je bent het licht in ons leven." Hij veegt een traan van zijn wang en denkt terug aan de tijd dat ze nog kinderen waren.

Dino komt weer binnen en vraagt: "Waar denk je aan, fratello?"

"Aan de eerste keer dat ze me een knuffel gaf." Ze staan op en gaan op de bank zitten. Logan komt ook weer binnen en gaat bij ze zitten. Ze kijken met één oog naar Bruno, die de koude pizza verslindt en Ciro begint te vertellen.

"Het was Halloween en Scorpia was zes. Ik was dertien en ging al niet meer langs de deuren. Ik kocht gewoon een heleboel snoep en keek horrorfilms met mijn vrienden. Dino was negen en had twee emmertjes vol snoep verzameld met zijn Spiderman outfit aan. Scorpia was verkleed als een kat, abnormaal schattig. Maar ze was veel te bang om alleen langs de deuren te gaan en Dino wilde haar niet meenemen. Ik ging drinken halen in de keuken, terwijl mijn vrienden boven een film zaten te kijken. Ik zag haar emmertje staan en er zat niet één snoepje in."

Hij wrijft over zijn gezicht en vertelt verder. "Ze zat huilend in de hoek van de keuken, haar schmink helemaal uitgelopen. Ik ging bij haar op de grond zitten en vroeg voorzichtig waarom ze moest huilen. Ze wees naar haar emmertje en zei heel zachtjes dat ze lelijk was. Mijn hart brak en ik wist even helemaal niet wat ik moest zeggen." Hij zucht en kijkt naar het bed.

"Ik wist helemaal niks van kleine zusjes, maar als ze iets niet was, dan was het lelijk. Ik heb haar tranen weggeveegd en ben met haar emmertje naar boven gerend. Ik heb haar emmertje helemaal volgestopt met snoep en heb die aan haar gegeven. Ik zei dat ze zo mooi was dat ik haar al mijn snoepjes wilde geven. Ze keek me aan met die mooie ogen en knuffelde me. Ik moest echt moeite doen om niet te huilen. Maar ik was dertien, dat doe je niet. Ze klom op de bank, ik zette tekenfilms voor haar aan en het emmertje met snoep naast haar neer. Ze glimlachte naar me en pakte het eerste snoepje uit. Ik heb nog een paar minuten naar haar staan kijken en ben toen weer naar boven gegaan."