In De Schaduw ✔

Hoofdstuk 5 - Cinque

⊱ ────── {⋅.♏︎.⋅} ────── ⊰

sorellina = zusje
bambola = pop(petje)
ti amo = ik hou van je
nonna = oma
zia = tante

⊱ ────── {⋅.♏︎.⋅} ────── ⊰

Scorpia — – –

Bruno loopt de keuken in en haalt drie ice-packs uit de vriezer. Hij opent de gigantische koelkast en schuift wat dingen aan de kant, totdat hij achterin ziet staan wat hij zoekt. Hij pakt de fles met de schorpioen op de bodem uit de koelkast en loopt ermee naar de kamer. Scorpia draait zich zittend op de bank om, zodat ze met haar gezicht naar hem toe zit en hij gaat op dezelfde manier tegenover haar zitten.

"Leg je handen maar op je schoot sorellina." Ze doet wat hij vraagt en hij bedekt allebei haar handen met een ice-pack. Hij draait de dop van de fles wodka en helpt haar een slok te nemen. Hij neemt zelf ook een slok en legt dan het derde ice-pack op zijn eigen hand. Ze zitten met hun knieën tegen elkaar aan en hij wacht geduldig tot ze begint te vertellen.

Ze haalt diep adem en zegt: "Beloof je me dat je dit verder aan niemand vertelt? Ik wil mamma morgen best iets vertellen, maar zeker niet alles." Bruno knikt en neemt nog een slok van de wodka en geeft haar er ook nog één. "Tien jaar geleden, toen jij op dat toernooi in Engeland was, was ik alleen thuis met Ciro en Dino. Mamma was naar tante Cora en zou daar ook blijven slapen. Ze heeft Ciro en Dino ernstig toegesproken en ze laten zweren dat ze geen vrienden zouden uitnodigen of alcohol zouden drinken. Drie keer raden."

Bruno mompelt: "Ze nodigden wel vrienden uit en dronken natuurlijk ook alcohol."

"Ze stuurden me naar mijn kamer en zeiden dat ik daar moest blijven. Dat deed ik ook, maar..." Ze sluit even haar ogen en vertelt dan verder. "Ik hoorde Salvatores stem op de overloop. Hij vroeg waar ik was en zei dat hij voor me betaald had en dat hij me nu zou krijgen ook. Dino probeerde hem nog tegen te houden, maar Ciro zei dat het hun grote kans was om voor Salvatore te kunnen werken. Ciro deed de deur van mijn kamer open en liet Salvatore binnen."

Ze begint te trillen en Bruno houdt zijn adem in. Hij begint bang te worden voor de rest van het verhaal en weet niet zeker of hij het wel aankan. Hij neemt nog een slok van de wodka en geeft haar er ook weer één.

Ze praat zachtjes en zegt: "Salvatore kwam op me af en bekeek me van top tot teen. Hij vroeg me of ik weleens iemand buiten mijn familie had gekust en ik schudde mijn hoofd. Hij glimlachte op zo'n enge manier dat ik het koud kreeg. Hij noemde me bambola en tilde me op. Ik wilde dat niet en probeerde uit zijn armen te ontsnappen, maar hij keek me aan met die bijna zwarte ogen en siste: "Je wil toch niet dat er wat met je broers of je mamma gebeurt? Stel je eens voor dat Bruno's vliegtuig neerstort of dat mamma van de trap valt."

"Ik begon te huilen en hij droeg me mijn kamer uit. Hij nam me mee naar buiten, naar de houten schuur waar de jongens altijd zaten. Maar nu stonden de bank en tv er niet, maar lagen er twee matrassen op de grond." Ze wrijft over haar armen en pakt de fles wodka uit zijn handen. Ze neemt twee grote slokken achter elkaar. En Bruno doet hetzelfde, bang voor wat er nu gaat komen.

Ze zegt zachtjes: "Ik zag een blond meisje op één van de matrassen liggen. Ze lag daar bloot, met haar benen wijd en ik wilde naar haar kijken, maar dat mocht niet van Salvatore. Hij kuste me..." De tranen rollen over haar wangen en Bruno wrijft met zijn hand over haar knie. Ze kijkt hem aan en hij ziet het immense verdriet, de schaamte en de pijn in haar ogen.