✔Sold to Medusa

QUINQUAGINTA QUATTOUR

Nanigas sa kanyang kinauupuan si Medusa at para bang ngayon lang niya iniinda ang lamig. Ilang sandali pa, namalayan na lang niyang nanginginig na pala ang kanyang nga kamay dala ng kaba. 'N-No.. it can't be him.' Her breathing shallowed as if the monster inside her decided to squeeze her lungs for fun.

No, she couldn't think straight.

Damn.

In a split second, all her nightmares came back. Bigla na namang binalikan ng kanyang memorya ang gabing nakapagpabago sa kanyang buhay. Ilang siglo man ang lumipas, hindi maibabaon ng panahon ang mga alaalang ito. Sariwang-sariwa pa sa kanya ang gabing iyon..

Nang mag-angat ng tingin si Medusa, nakita niya ulit ang mga mata ng halimaw na bumaboy sa kanya sa harapan ng kanyang nobyo. Ang "diyos" na walang-awa siyang ginahasa nang paulit-ulit sa bungad mismo ng templo ni Athena.

Medusa's eyes darkened.

"Poseidon.."

Mabilis siyang tumayo at ikinuyom ang kanyang mga kamao sa panggigigil. Every fiber in her body suddenly screamed for bloodlust and revenge. Tama nga ang hinala niyang dinala rito ni Ares ang diyos ng karagatan.

Meanwhile, Poseidon stood in a defensive position. The god of the sea wore the classic Grecian male robes with golden bands on his arms. Matalim siyang sinuri ng kulay bughaw nitong mga mata habang napapalamutian ng mga tattoo ang kanya balikat. Bitbit nito ang kanyang sandata. The trident emitted a soft blue glow despite the lack of light.

The fucking bastard looked the same as she remembered him, mocking her even more.

Disgusting.

A devilish smirk twisted Medusa's lifeless lips. A undeniable danger in the air. Habang tumatagal, lalong dumidilim ang kanyang paningin. Sa pagkakataong ito, hindi na niya pipigilang kumawala ang halimaw sa kanyang loob.

She'll gladly release all her pain and frustration on this so-called Greek "god".

"Ipinadala ka ba rito ni Ares para kaladkarin ako pabalik ng Olympus, o baka naman umaasa kang mapagsasamantalahan mo na naman ako dahil nabitin ka?!"

Kalmadong napabuntong-hininga si Poseidon. Arogante itong nagsalita na para bang sinasayang lang ni dalaga ang kanyang oras. His voice came out cold and merciless, "Hindi mo pa rin ba nakakalimutan ang gabing 'yon, halimaw? Matagal na panahon na ang lumipas. You shouldn't he angry at me anymore.."

What. The. Fuck?

"At ano naman ang inaasahan mong gawin ko? Tumawa dahil ginahasa mo ako?! Kamustahin ka, kahit binaboy mo ang pagkatao ko?!"

"Shut up, Medusa."

Lalong sumiklab ang galit ng dalaga. Hindi siya makapaniwala sa narinig. Pagak siyang natawa. Umalingawgaw ang basag na tunog nito sa buong sementeryo. Nakakatuwa pang isipin na maririnig sa pagtawang iyon ang ilang libong taon na niyang sama ng loob. Ang lahat ng sakit, lahat ng pait, at lahat ng pihating naranasan ni Medusa.

"YOU RAPED ME, REMEMBER?! DAPAT BA KALIMUTAN KO 'YON?! HOW CAN I SHUT UP?! GUSTO MO BA MAGING MASAYA AKONG SINIRA MO ANG BUHAY KO?! FUCKING HELL!"

Kung alam niya lang kung ilang taon siyang binangungot ng gabing iyon. In the first few decades, everytime she closed her eyes, she would see images of Poseidon taking advantage of her. The sound of her cries was a lovely background music for those fucking nightmares. Ilang panahong dinala ni Medusa ang pangyayaring iyon. Alam niyang kahit ilang beses niya pang kiskisin ang kanyang katawan, hindi na maibabalik ang kalinisan niya.

All because of this monster.

Tuluyan nang nawalan ng kontrol si Medusa. She hissed at him and let her animalistic rage take over. Her fingernails soon morphed into sharp claws that can slice through flesh.

Mabilis niyang sinugod si Poseidon.

Agad na napaatras ang diyos nang maramdaman ang hiwa sa kanyang pisngi. Bago pa man maghilom ang sugat, sunod-sunod siyang tinuklaw ng mga ahas sa ulo ni Medusa. A snake even slithered and tried to curl around his neck.

"You can't kill me, Medusa. I'm a god."

Marahas niyang ibinalibag papalayo ang ahas at itinungkod ang kanyang trident sa lupa. The moment Poseidon's legendary weapon hit the ground, the earth beneath them trembled. Tumalon papalayo si Medusa at ngumisi nang nakakaloko. Black snake-like scales were now covering her body.

"Oh, I have to disagree. I did a little investigation in the Underworld, Poseidon.. napag-alaman kong likha ni Hephaestus ang trident mo. Rumors said you can actually kill an immortal with that shitty fork. If that's true, then I plan to rip you apart with it later! HAHAHAHAHAHA!"

Kumawala ang isang nakapangingilabot na sigaw mula kay Medusa. Bukod dito, umalingawngaw rin sa katahimikan ang pag-crack ng kanyang mga buto habang tuluyan na siyang kinokontrol ng kasamaan.

Nilalamon na siya ng kadiliman.

Wala na ang malditang among nakilala noon nina Markus, Caprissa, at Rein.

'Namatay na ang babaeng 'yon.'

Inatake niya si Poseidon na parang isang mabangis na hayop. Sinakmal niya ng braso nito hanggang sa bumulwak ang dugo. Her snakes bit the god with deadly venom as she struggled to grab the trident. Hindi na nakailag pa si Poseidon dahil sa bilis ng mga pangyayari. He was at a deadly disadvantage since there was no water around he can control.

"WHY DON'T YOU JUST DO ME A FAVOR AND FUCKING DIE?! HAHAHAHAHA!"

Instead, she bashed his head against a nearby headstone. Namantsahan ng dugo ang kaawa-awang lapida na nagkaroon pa ng mga bitak. She grazed her sharp claws on his skin and started carving his heart out.

'S-She's crazy!'

Malutong na nagmura si Poseidon at sinipa papalayo si Medusa. Hinihingal siyang tumayo at sasaktan na sana ang dalaga nang may maramdaman siyang malamig na bagay sa kanyang leeg.

It was his own trident.

Medusa grinned wickedly and glared at him. Hindi na namalayan ng diyos na nabitiwan niya ito kanina. Napalunok siya't seryosong tinitigan ang halimaw.

"Will revenge make you happy?"

Ngumisi nang mala-demonyo si Medusa at lalong ibinaon ang talim ng trident sa kanyang leeg. Oh, she can't wait to see him suffer! Sa lahat ng mga kamalasang nangyari sa buhay niya, Medusa will surely enjoy killing the bastard who ruined her. She'll face the consequences later. If the other gods will come cursing her to death, then so be it.

Sa ngayon, kailangan na muna niyang mailabas ang lahat ng sakit bago pa ito maging lason sa kanyang katawan.

Unreleased pain is potentially the greatest poison known to mankind.

Ang hindi niya alam ay ito mismo ang pinlano ni Ares.

Will revenge make her happy?

"Of course, it will. HAHAHAHAHA!"

Malungkot na ngumiti si Poseidon. "Then go ahead."

Hindi na nito kailangan pang sabihin.

Sa isang iglap, namayani ang tunog ng isang malakas at makapanindig-balahibong sigaw sa katahimikan ng Eastwood Cemetery. Hindi alam ni Medusa ang nagbabadyang panganib sa kapangahasang ginawa niya.

---