Wrath and Cassettes | WYH ✔

Special | Convergence

Medyadaki şarkıyla okuyoruz. <3

Temmuz 2021
Saat 16.03

Hastane bahçesi 1 sene sonra...

Lucas

Güneş, onun kristal teninin herbir zerresini parlatıyordu. Gözleri her zaman olduğu gibi, bomboştu.

Gözlerini kör etmek istercesine güneşe bakmaktan, vazgeçmiyordu.

Güzel elleri, incecik parmakları, bir meleği andıran bembeyaz yüzü, yara bere içindeydi. Uykusunda kriz geçirip kendini hırpalıyordu.

Canı yanıyordu.

Üzerine giydirilen beyaz hasta kıyafeti, ona yakışmıyordu. Üzerinden yırtıp atmak istiyordum. Eskiden olduğu gibi, ruhunun yalnızlığını kapatan, renkli kıyafetlerle bürünsün istiyordum.

Çatlamış, solgun dudaklarını araladı.

İçimi saran tedirginlikle titremeye başladım. 1 yıldır, hergün onu, hastanenin bahçesindeki oturduğu o bankta, saatlerce izliyordum. Hergün aynı manzara gözlerimin önündeydi.

Ancak, 1 yılın ardından ilk kez farklı bir şey olmuştu. Dudaklarını konuşmaya hazırlanırcasına aralamıştı bu sefer. Derin bir nefes çekti, içine.

Güçsüzleşmişti, bir ölüden farksızdı.

1 yıl boyunca bana hiç uğramayan güzel gözlerini kapattığında, yanına gitmek istedim. Elini tutmak istedim, sıkmayacağını bile bile.

Adım atmaya çalıştım, ancak kahrolası dizlerim titremekten başka bir işe yaramıyordu. Lanet ettim. 1 yıl boyunca ettiğim sonsuz lanetlere, birkaç lanet daha ekledim.

Gözlerini yavaş yavaş araladıktan sonra, dudakları kıpırdamadan önce gözlerini, gözlerime kenetledi. Hayal gördüğümü sandım. Dizlerimin üzerine çöktüm.

Tapılası gözleri, gözlerime değmişti, ben de mi deliriyordum?

Ağzım açık bir şekilde, bana bakan, her zamankinin aksine merakla dolu olan gözlerinden gözlerimi ayıramadım.

Özlemiştim, bu hissi.

Aralanmış dudaklarının arasından dökülen cümleyle, titremem durmuş ve bir ceset gibi donakalmıştım.

"Neden hergün beni izliyorsunuz?"

Dudaklarım titredi önce, birkaç kelimeyi birleştirmeye çalıştım. Ne demek oluyordu bu? Yu Qi, geçen onca zamanın ardından, neden benimle konuşuyordu?

Nefesim kesildi, yutkunamadım.

Meraklı, yorgun bakışları beni süzmeye devam ederken, gözlerini yeniden kapatıp başını güneşe doğru çevirdi.

Pırıl pırıl parlıyordu.

Gözlerini kapatma, demek istedim. Ne olursun, beni yeniden cehenneme yollama, sevgilim.