ဒ႑ာရီထဲက ဖူရွင္း အပိုင္း(အပိုင္း၉၆၀ မွအပိုင္း ၁၁၆၀ထိ)

အပိုင္း (၁၀၉၆): ဖိတ္ၾကားျခင္း

ဒ႑ာရီထဲက ဖူရွင္း

စာစဥ္(၇၅)

အပိုင္း (၁၀၉၆): ဖိတ္ၾကားျခင္း

ေဝါ့ …

ႏိုင္းယြင္သည္ ေျမျပင္ေပၚသို႔ က်ကာ ေသြးတစ္ပြက္အန္သည္။ သူက ရီဖူရွင္းအား အံ့အားသင့္စြာ ၾကည့္သည္။ သူကား အမွန္ပင္ ဓားတစ္ခ်က္တည္း၌ ရႈံးနိမ့္ခဲ့၏။ အားလုံးကလည္း ထိုျမင္ကြင္းအား ထိတ္လန႔္စြာ ၾကည့္ေနၾကသည္။

ေလ႐ိုင္းကလန္၏နံပါတ္တစ္ဓားသမားကား ဓားတစ္ခ်က္တြင္ ရႈံးနိမ့္ခဲ့ရသည္။ သတၱမဓားသည္ မည္မွ်ပင္ အားေကာင္းသနည္း။

ေလ႐ိုင္းဓားကလန္မွ လူမ်ားအားလုံးက စိတ္ပ်က္ဟန္ျဖင့္ ၾကည့္ၾကသည္။ သူတို႔ထံမွ ျပင္းထန္ေသာ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္ဝါမ်ား ထြက္ေပၚလာခဲ့ကာ ရီဖူရွင္းထံသို႔ ပ်ံသန္းလာခဲ့ၾက၏။ အေပၚမွ ဓားမ်ား မိုးစက္မိုးေပါက္မ်ားပမာ က်ဆင္းလာခဲ့ေတာ့သည္။ ထိုအခိုက္တြင္ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံး ဓားေရာင္မ်ား ၿပိဳးၿပိဳးပ်က္ပ်က္ လင္းလက္ေနခဲ့သည္။

ထိုအခိုက္တြင္ ရီဖူရွင္း၏ခႏၶာကိုယ္သည္ ေနမင္းတစ္စင္းအလား ထြင္းလင္းလာခဲ့သည္ကို အားလုံးက ျမင္ၾကသည္။ ေနမင္းထံမွ ဓားအသိမ်ား ျဖာထြက္လာဟန္ရကာ လူတိုင္း၏အျမင္အာ႐ုံအား လာေရာက္တိုက္ခိုက္သည္။ ဓားအသိႏွင့္ ထိေတြ႕သူတိုင္းမွာ အလြန္တရာ ပူေလာင္ေသာခံစားခ်က္ကို ရၾကၿပီး မီးေတာက္မ်ား စတင္ေလာင္ကြၽမ္းခံရ၏။ ေလာင္ကြၽမ္းခံရေသာ ေနရာမ်ားတြင္ ထူးဆန္းစြာ ဓားဒဏ္ရာမ်ား ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။

အားလုံးက လႈပ္ရွားေနသည္မ်ားအား ရပ္တန္႔ကာ အလြန္တရာ လင္းလက္ေနေသာ လူငယ္အားၾကည့္ၾကသည္။ အေရွ႕ဘက္လ်ိဳ႕ဝွက္ေတာင္ကုန္းက မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ ဤသို႔ ထက္ျမက္ေသာဓားသမားတစ္ဦးအား ေမြးထုတ္ခဲ့သနည္း။

ေလ႐ိုင္းဓားကလန္မွ လူတိုင္းက စိတ္ပ်က္စြာ ၾကည့္ၾကသည္။ သူတို႔ကား သတၱမဓားကို မည္သို႔မွ မယွဥ္သာေပ။

“ ဒါမွ တကယ့္ဓားသမားပဲ ” လ်ဴယြဲ႕ၿမိဳ႕မွ လူငယ္အမ်ားအျပားက ရီဖူရွင္းအား ေလးစားအားက်စြာ ၾကည့္ၾကသည္။ သူကား ဓားတစ္ခ်က္တည္းျဖင့္ အားလုံးကို အႏိုင္ယူႏိုင္၏။