ဒ႑ာရီထဲက ဖူရွင္း အပိုင္း(အပိုင္း၉၆၀ မွအပိုင္း ၁၁၆၀ထိ)

အပိုင္း (၉၈၉): တိုက္ပြဲဆုံမွတ္

ဒ႑ာရီထဲက ဖူရွင္း
စာစဥ္(၆၈)
အပိုင္း (၉၈၉): တိုက္ပြဲဆုံမွတ္
ရွီဟြာေတာင္ရွန္႔ထိုက လ်ဴေက်ာင္း၏ ေသဆုံးျခင္းအား ျမင္ေတြ႕လွ်င္ သူ၏ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္ဝါမွာ ႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းလာၿပီး သူ႔မ်က္လုံးမ်ားမွလည္း သတ္ျဖတ္လိုေသာ အေငြ႕အသက္မ်ား ျပင္းထန္စြာ ျဖစ္ေပၚလာသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ျပည္နယ္ကိုးခုလုံးက ေတာ္ဝင္စစ္ပြဲအား ၾကည့္ရႈေနၾကရာ သူ႔အေနျဖင့္ ရွီအဆင့္မ်ား၏ တိုက္ပြဲကို ဝင္စြတ္ဖက္၍ မရေပ။
လ်ဴေက်ာင္းသည္ ဗုဒၶလမ္းစဥ္၌ ပါရမီ လြန္စြာျမင့္မားကာ ပညာရပ္မ်ိဳးစုံအား အလြယ္တကူ နားလည္ႏိုင္စြမ္းရွိသည္။ သူက ရွန္႔ထိုသုံးပါး၏ တပည့္ျဖစ္ေသာ္လည္း သူ၏စြမ္းရည္ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သူကိုယ္တိုင္ ေလ့လာသင္ယူထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရွီဟြာေတာင္ရွန္႔ထိုက လ်ဴေက်ာင္းအေပၚ ႀကီးမားေသာ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ားရွိသည္။
“ ေတာ္ဝင္က်ဲနန္းေတာ္က ဂူတုံးလ်ိဳႏွင့္ ရန္ေရွာင္... က်ိရွားေတာ္ဝင္နန္းေတာ္က ပိုင္ေလြလီ...” ရွီဟြာေတာင္ရွန္႔ထို၏ အမူအရာက လြန္စြာ ေအးစက္ေနသည္။ ရန္ေရွာင္က ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ထမ္းပိုးထားေသာ အၿငိဳးအေတးမ်ားအား ေျဖေဖ်ာက္ရန္ လ်ဴေက်ာင္းအား သတ္ျဖတ္ခဲ့ေသာ္လည္း သူတို႔အၾကား အမုန္းတရားက ဤမွ်ျဖင့္ မၿပီးဆုံးေပ။ ရန္ေရွာင္က ရွီဟြာေတာင္ ပ်က္စီးသည္ကို ေသခ်ာေပါက္ လိုလားေပသည္။
“ နန္းေဆာင္သခင္ရန္... ခင္ဗ်ား ဆက္ၿပီးတိုက္ခိုက္ႏိုင္ေသးလား။” ဂူတုံးလ်ိဳက ရန္ေရွာင္အားေမးသည္။
“ က်ဳပ္အဆင္ေျပတယ္။” ရန္ေရွာင္က ေခါင္းညိတ္ကာ ရွီဟြာေတာင္မွ တန္ခိုးရွင္မ်ားရွိေနရာသို႔ ဦးတည္လိုက္သည္။
ဂူတုံးလ်ိဳႏွင့္ ပိုင္ေလြလီတို႔ကလည္း အခ်င္းခ်င္း တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၾကတာ ဆန္႔က်င္ဘက္အရပ္ဆီသို႔ ဦးတည္လ်က္ ကိုယ္စီကိုယ္ငွ တိုက္ခိုက္ၾကသည္။ ထိုျမင္ကြင္းက အနီးအနားမွ လူမ်ားအား ထူးဆန္းသလို ခံစားရေစသည္။
တိုက္ပြဲမွာ ပိုမိုျပင္းထန္လာခဲ့သည္။ ေလာကဓာတ္မ်ားသည္ စစ္ေျမျပင္အႏွံ႔၌ ေပါက္ကြဲျဖစ္ေပၚေနၿပီး ရီဖူရွင္းရွိေနေသာ ေနရာမွာ အျပင္းထန္ဆုံးျဖစ္သည္။
ေတာ္ဝင္စစ္ပြဲ၌ အမ်ားစု၏ ပစ္မွတ္မွာ ေဟာင္က်ဴဂီႏွင့္ ရီဖူရွင္းတို႔ ျဖစ္ၾကကာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးသည္ တစ္ေနရာတည္း၌ ရွိၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔အား ဝိုင္းရံထားေသာ သူမ်ားမွာ မည္မွ် မ်ားျပားမည္ကို ခန္႔မွန္း၍ ရသည္။ တိုက္ပြဲဝကၤပါအတားအဆီးမ်ားစြာက ရီဖူရွင္းႏွင့္ တန္ခိုးရွင္ေလးေယာက္အား ဗဟိုထား၍ ဝိုင္းထားၾက၏။
က်န္ေက်ာင္း၊ ယြန္ရွင္းႏွင့္ တျခားလူမ်ားမွာလည္း ပိတ္ဆို႔ခံထားရကာ အေျခအေန သိပ္မေကာင္းေပ။ က်န္ေက်ာင္းႏွင့္ ဓားသမားရွစ္ေယာက္တို႔က ဦးေဆာင္ တိုက္ခိုက္ေနၾကကာ သူတို႔သည္ အာကာသေလာကဓာတ္အား ကြၽမ္းက်င္ရာ တိုက္ခိုက္ေရးစြမ္းရည္၌ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းေပသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ယြန္ရွင္းႏွင့္ တျခားလူမ်ားသည္ ေမွာ္ပညာရွင္မ်ား ျဖစ္ၾကရာ ရန္သူမ်ားဝိုင္းရံထားေသာ အေျခအေန၌ ေအာက္စည္းသို႔ ေရာက္ရွိေနခဲ့သည္။ က်န္ေက်ာင္းႏွင့္ သူ႔လူမ်ားက အဆက္မျပတ္ ပိတ္ဆို႔တိုက္ခိုက္ကာ သူတို႔အား ကာကြယ္ေပးေနရသည္။
သို႔တိုင္ေအာင္ ယြန္ရွင္းႏွင့္ တျခားလူမ်ားသည္ ႀကီးမားေသာ အႏၲရာယ္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရဆဲျဖစ္သည္။ သူမသည္ ေရခဲနန္းေတာ္သခင္ျဖစ္ကာ ေကာင္းကင္ေျမ႐ိုင္းအဆင့္၌ နံပါတ္ႏွစ္ျဖစ္ေသာ္လည္း လက္ရွိ တိုက္ပြဲတြင္ ေထာက္ပံ့ကူညီသူ၏ အခန္းက႑ကိုသာ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္သည္။ အဆုံးမဲ့ပင္လယ္မွ ေတာ္ဝင္ေျမသုံးခု၏ ပိတ္ဆို႔တိုက္ခိုက္ျခင္းက သူမအား အေျခအေနဆိုး႐ြားေစကာ သူမ၏ တိုက္ခိုက္ေရးဝကၤပါအတြင္း၌ လူအမ်ားအျပားမွာလည္း သတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရသည္။
“ ယူခ်င္း... အစ္ကိုႀကီး… သခင္မယြန္ကို သြားၿပီးေတာ့ ကာကြယ္ၾက။” ရီဖူရွင္းက ယူခ်င္းႏွင့္ ဓားသခင္တို႔အား ေျပာသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးက ရီဖူရွင္းအား တြန္႔ဆုတ္စြာၾကည့္ၾကသည္။ ရီဖူရွင္းသည္လည္း ရန္သူမ်ားအဝိုင္းခံထားရ၏။ အဆုံးမဲ့ပင္လယ္မွ ရန္သူမ်ားမွာ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ မ်ားျပားၿပီး အကယ္၍ သူတို႔သာ အဆက္မျပတ္ ဖိအားေပး တိုက္ခိုက္လာလွ်င္ ရီဖူရွင္းက မည္သို႔ေတာင့္ခံႏိုင္မည္နည္း။
“ သြားပါ... ” ယြန္ရွင္း၏ အေျခအေန အလြန္ဆိုး႐ြားလာသည္ကို ျမင္လွ်င္ ရီဖူရွင္းက ေနာက္တစ္ေခါက္ တိုက္တြန္းေျပာဆိုသည္။
“ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ဂ႐ုစိုက္...” ဓားသခင္က ေခါင္းညိတ္ကာ လွ်ပ္စီးအလား လမ္းရွင္းလွ်က္ ေဖာက္ထြက္ရန္ႀကိဳးစားသည္။
“ သူတို႔ကိုသြားခြင့္ေပးလိုက္...” ရန္သူမ်ားက ဓားသခင္ႏွင့္ ယူခ်င္းတို႔အား ထိုေနရာမွာ သြားခြင့္ေပးၾကသည္။
ဤမိစာၦပညာရွင္ ႏွစ္ေယာက္သည္ အလြန္အႏၲရာယ္မ်ားၿပီး သူတို႔၏ လက္ထဲ၌ လူအမ်ားအျပား ေသဆုံးခဲ့သည္။ ဤတိုက္ပြဲ၌ သူတို႔၏ အဓိကပစ္မွတ္သည္ ရီဖူရွင္းႏွင့္ ေဟာင္က်ဴဂီတို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ ဓားသခင္ႏွင့္ ယူခ်င္းတို႔က ရီဖူရွင္း၏ အနီးမွ ထြက္သြားျခင္းသည္ သူတို႔အတြက္ ရီဖူရွင္းအား သတ္ျဖတ္ရန္ ပိုမိုလြယ္ကူေစသည္။ ယခုကား ရီဖူရွင္း၏အနီး၌ ေဟာင္က်ဴဂီႏွင့္ ဟြာဂ်ီယူတို႔သာ က်န္ခဲ့သည္။
ထိုစဥ္ အေဝးမွ တန္ခိုးရွင္အုပ္စုတစ္ခုအား ဦးေဆာင္လာေသာ ရွန္႔ထိုတစ္ပါးကို ျမင္ၾကသည္။ တိုက္ပြဲအား ၾကည့္ေနေသာ လူမ်ားက သူတို႔အားလွမ္းၾကည့္လွ်င္ ဆင္တူဝတ္ဆင္ထားေသာ မိန္းမလွမ်ားကို ျမင္ၾကသည္။
“ မင္း...” ဦးေဆာင္လာေသာ မိန္းမအားၾကည့္ကာ ေက်ာက္ျပည္ေထာင္ ဘုရင္၏ မ်က္လုံးမ်ားက အေရာင္လက္သြားသည္။ သူမကား အေရွ႕ဘက္ျပည္နယ္၏ နံပါတ္တစ္မိန္းမလွ ျဖစ္ေသာ မွန္နန္းေတာ္သခင္မ ျဖစ္သည္။ သူတို႔က ေက်ာက္ျပည္ေထာင္ ၿမိဳ႕ေတာ္၌ ဖီးနစ္စစ္တပ္အား တားဆီးခဲ့ကာ ယခု ေျမ႐ိုင္းျပည္နယ္သို႔ ေရာက္ရွိလာျခင္းၾကျခင္းျဖစ္သည္။
“ မွန္နန္းေတာ္သခင္မေရာက္လာမယ္လို႔ ငါမထင္ထားဘူး...” ရွန္႔ထိုရွား၏ လက္ထဲမွ နယ္႐ုပ္သည္ ေလထဲတြင္ ရပ္တန္႔ေနကာ သူက မွန္နန္းေတာ္သခင္မဘက္သို႔ ၾကည့္သည္။ ယခု သူမ၏ အမူအရာမွာ အလြန္အမင္း ေအးစက္ေနၿပီး မ်က္လုံးမ်ား၌ သတ္ျဖတ္ျခင္း အေငြ႕အသက္မ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနသည္။
မွန္နန္းေတာ္သခင္မက တိုက္ပြဲအား ၾကည့္ကာ ရီဖူရွင္းဘက္သို႔ လွည့္လွ်က္ ေျပာသည္... “ သူ႔ကိုသြားၿပီးေတာ့ ကယ္ထုတ္လာခဲ့။”
“ ဟုတ္ကဲ့ပါ သခင္မ...” မွန္နန္းေတာ္မွ တန္ခိုးရွင္မ်ားက ရီဖူရွင္းရွိရာသို႔ လွမ္းသြားလိုက္ၾကသည္။
“ ဘာ...” ေက်ာက္ျပည္ေထာင္ဘုရင္က ထိုျမင္ကြင္းအား ၾကည့္ကာ အံ့အားသင့္သြားသည္။ သူမက ရီဖူရွင္းအား ကူညီမည္ဟု သူမထင္ထားေပ။
“ သိပ္ၿပီး မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ ေက်ာက္ျပည္ေထာင္ဘုရင္မင္းျမတ္... တိုက္ပြဲၿပီးသြားတဲ့အခါ ခင္ဗ်ားက ဒီမိန္းမကို ရမွာပါ။” ရွီဟြာေတာင္ရွန္႔ထိုက မွန္နန္းေတာ္သခင္မအား ၾကည့္ကာ ေအးစက္စြာေျပာသည္။
“ သူတို႔ကိုသြားတား...” အဆုံးမဲ့ပင္လယ္မွ ရွန္႔ထိုမ်ားက အမိန္႔ေပးသည္။ မ်ားစြာေသာ တန္ခိုးရွင္မ်ားက မွန္နန္းေတာ္မွ တန္ခိုးရွင္မ်ားကို သြားေရာက္ တားဆီးၾကသည္။
“ ပင္လယ္နန္းေတာ္ရွန္႔ထို၊ ေျမာက္ဘက္ေခ်ာက္နက္... ခင္ဗ်ားတို႔လူေတြကို ပိုၿပီးေတာ့ ဖိအားေပး တိုက္ခိုက္ခိုင္းလို႔ မရဘူးလား။” ရွန္႔ထိုက်ိက ေျပာသည္။
လက္ရွိတြင္ ရီဖူရွင္း၊ ေဟာင္က်ဴဂီႏွင့္ ဟြာဂ်ီယူတို႔သာ သီးသန္႔ကြဲထြက္ေနရာ သူတို႔အေနျဖင့္ သတ္ျဖတ္ရန္ အေကာင္းဆုံး အခ်ိန္အခါ ျဖစ္သည္။
“ ေကာင္းၿပီ...” ပင္လယ္ရွန္႔ထိုက ျပန္ေျပာကာ သူ႔လူမ်ားအား အခ်က္ေပးသည္။ မလႈပ္ရွားရေသးေသာ မ်ားစြာေသာ တန္ခိုးရွင္မ်ားက ရီဖူရွင္းထံသို႔ ပ်ံသန္းသြားၾကသည္။ ထိုအခိုက္တြင္ ရီဖူရွင္းႏွင့္ သူ႔လူမ်ားအား အလြန္သိပ္သည္းေသာ ၾကယ္တာရာအရံအတားတစ္ခု ကာကြယ္ထားကာ ရန္သူမ်ား၏ တိုက္ခိုက္မႈက အကာအကြယ္ကို ထြင္းေဖာက္ႏိုင္ျခင္း မရွိေသးေပ။
ေလထဲတြင္ တိုက္ပြဲဝကၤပါသုံးခု ေပၚလာသည္။ သူတို႔၏ လူအေရအတြက္မွာ သိပ္မမ်ားေသာ္လည္း ဝကၤပါတစ္ခုစီက ေတာ္ဝင္ေျမတစ္ခုစီ၏ လက္ေ႐ြးစင္မ်ားကို ေ႐ြးထုတ္ထားျခင္းျဖစ္ရာ အလြန္အားေကာင္းေပသည္။
ရီဖူရွင္း၏ ေရွ႕၌ ရွိေနေသာ တန္ခိုးရွင္မ်ားသည္ ပင္လယ္နန္းေတာ္မွ ျဖစ္ၾက၏။ သူတို႔အား ဦးေဆာင္သူမွာ ျပည္နယ္ကိုးခု ရွီအဆင့္၌ နံပါတ္ဆယ့္ခုနစ္ရွိေသာ ေအာ့ဖန္ျဖစ္သည္။ ဘယ္ဘက္မွ ဝကၤပါကိုဦးေဆာင္သူသည္ ေျမာက္ဘက္ေခ်ာက္နက္၏ စြမ္းအားအျမင့္ဆုံး ရွီတန္ခိုးရွင္ျဖစ္သည္။ ညာဘက္မွ နတ္ဘုရားကမ္းပါး၏ တန္ခိုးရွင္မ်ားကို ဦးေဆာင္သူသည္ ျပည္နယ္ကိုးခု ရွီအဆင့္ဝင္ ရန္ခ်ီျဖစ္သည္။
ေတာ္ဝင္ေျမသုံးခုမွ စြမ္းအားအျမင့္ဆုံး ရွီတန္ခိုးရွင္ သုံးဦးသည္ ဝကၤပါမ်ားအား ဦးေဆာင္ကာ ရီဖူရွင္းအား တားဆီးလွ်င္ သူတို႔က ရီဖူရွင္းအား သတ္ျဖတ္ရန္ မည္မွ်စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားေၾကာင္း သိသာေစသည္။
အဆုံးမဲ့ပင္လယ္မွ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ တန္ခိုးရွင္မ်ား ရွိေနၾကသည္။
ေအာ့ဖန္က ဝကၤပါမွ စြမ္းအားမ်ားကို စုစည္းလွ်င္ သူ႔ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္ဝါမွ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းလာသည္။ သူ၏ တိုက္ခိုက္ေရးပုံစံမွာ အလြန္ျမင့္မားၿပီး သူ၏ သက္ေစာင့္ဝိညာဥ္သည္ ေငြနဂါးတစ္ေကာင္ ျဖစ္သည္။
သူ႔အား ဗဟိုျပဳ၍ ေၾကာက္မက္ဖြယ္အရွိန္အဝါမ်ား ျဖစ္ေပၚလာသည္။ သူ႔လက္တြင္ ေတာ္ဝင္ရတနာျဖစ္ေသာ သုံးခြမွိန္းအား ကိုင္ထား၏။ သူ၏လက္တစ္ေလွ်ာက္အရပ္တြင္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ေငြေရာင္လွ်ပ္စီးမ်ားႏွင့္အတူ ၾကယ္တာရာအရံအတားကို ျပင္းထန္စြာ တိုက္ခိုက္ၾကသည္။ အရံအတားမွာလည္း တစ္တိတိၿပိဳပ်က္လာ၏။
“ ရီဖူရွင္း... အခ်ိန္နဲ႔ ေလဟာနယ္လွံနဲ႔ ေဟာင္က်ဴဂီကို ေပးအပ္ပါ။ လက္နက္ခ်အညံ့ခံရင္ မင္းမိန္းမအသက္ကို ခ်မ္းသာေပးလိုက္မယ္။” ေအာ့ဖန္က မခိုးမခန္႔ၿပဳံးကာ ေျပာသည္။
ရီဖူရွင္း၏ မ်က္ႏွာက တည္ၾကည္ေလးနက္သြား၏။ သူက အခ်ိန္နဲ႔ေလဟာနယ္လွံကို ကိုင္စြဲကာ တိုက္ပြဲဝကၤပါ၏ စြမ္းအား အေထာက္အပံ့ကိုယူသည္။ ယခု ေအာ့ဖန္ထံမွ ရေသာ အရွိန္အဝါသည္ က်ိရာတစ္ေယာက္တည္း၏ စြမ္းအားထက္ အားေကာင္းသည္ဟု သူခံစားရသည္။
ရီဖူရွင္း၏ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္ဝါကလည္း အားေကာင္းလာခဲ့ၿပီး သူက နတ္ငွက္၏ တိုက္ခိုက္ေရးပုံစံကိုယူသည္။ ေသြးေၾကာမခုနစ္ခု အသက္ဝင္လာခဲ့လွ်င္ သူ႔တစ္ကိုယ္လုံး ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ခြန္အားမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္လာခဲ့သည္။
ရွန္႔ထိုက်ဲက တိုက္ပြဲအျပင္တြင္ ရပ္ၾကည့္ေနခဲ့ကာ သူ႔ေနာက္တြင္ ခြန္ယိုႏွင့္ တန္ခိုးရွင္တစ္စုတို႔သည္ ရီဖူရွင္းအား လွမ္းၾကည့္ေနၾက၏။ သူတို႔က တျခားေနရာမ်ားတြင္ သြားေရာက္ တိုက္ခိုက္ျခင္း မရွိဘဲ ရီဖူရွင္းကိုသာ မ်က္ေတာင္မခတ္ၾကည့္ေနၾက၏။
“ ဒီေန႔ေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ...” ရွန္႔ထိုရွားက စစ္တုရင္ခုံေပၚမွ နယ္႐ုပ္မ်ားအား ဖ႐ိုဖရဲ ဖ်က္လိုက္ကာ ေျပာသည္။ ရွန္႔ထိုလီက ရွန္႔ထိုရွားအား ၾကည့္ကာ ဆြံ႕အရသည္။ ခင္ဗ်ားက ရႈံးခါနီးမွ ဒီလိုဖ်က္ဆီးလိုက္ရသလား။
ရွန္႔ထိုရွားက ရွန္႔ထိုလီ၏ အၾကည့္ကို ခံစားမိဟန္ မတူပါ။ သူက ရီဖူရွင္းရွိေနရာ စစ္ေျမျပင္သို႔ ၾကည့္ေနသည္။ ထို႔အတူ ေတာ္ဝင္က်ဲနန္းေတာ္မွ လူမ်ားသည္လည္း အခ်င္းခ်င္း၏ တည္ေနရာႏွင့္ အေျခအေနကို ခံစားမိသည့္အေလွ်ာက္ ရီဖူရွင္းရွိေနရာသို႔ သြားေရာက္ရန္ ႀကိဳးစားေနၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စစ္ေျမျပင္တစ္ခုလုံးသည္ ဆုံမွတ္တစ္ခုတည္း၌ ေပါက္ကြဲ ျဖစ္ေပၚလာမည့္ပုံဟန္ ရွိေနသည္။