ဒ႑ာရီထဲက ဖူရွင္း အပိုင္း(အပိုင္း၉၆၀ မွအပိုင္း ၁၁၆၀ထိ)

အပိုင္း (၁၀၀၆): ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္

ဒ႑ာရီထဲက ဖူရွင္း

စာစဥ္(၆၉)

အပိုင္း (၁၀၀၆): ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္

မွန္နန္းေတာ္သခင္မက ေအးစက္ေသာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ရီဖူရွင္းကို ၾကည့္သည္ … “ငါမင္းကို မသတ္ရဲဘူးလို႔ ထင္လား … ”

ရီဖူရွင္းက ညစ္က်ယ္စြာ တစ္ခ်က္ၿပဳံးလ်က္ သူ႔ခႏၶာအား မွန္နန္းေတာ္သခင္မႏွင့္ ပိုမိုနီးကပ္ေသာ အေနအထားသို႔အထိ တိုးကပ္လိုက္သည္… “ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္ရဲ႕ ခ်စ္မႈေရးရာ ကိစၥထဲ ဝင္ပါခဲ့ရင္ေတာင္မွ က်ဳပ္က ခင္ဗ်ားကို စိတ္ဝင္စားမယ္လို႔ ထင္လား။”

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ စိုက္ၾကည့္ေနၾကသည္။ မွန္နန္းေတာ္သခင္မထံမွ ေအးစက္ေသာ အေငြ႕အသက္မ်ား ျပင္းထန္စြာ ထြက္ေပၚေနခဲ့ရာ ပတ္ဝန္းက်င္၏အပူရွိန္မ်ားပင္ က်ဆင္းလာခဲ့ေစသည္။ ေလွကေလး၏ေအာက္မွ ေရျပင္မွာ စတင္၍ ေအးခဲလာဟန္ရသည္။ ေရကန္အနီးမွ လူမ်ားမွာ ခ်မ္းစိမ့္မႈဒဏ္ကို ခံစားၾကရ၏။ ပတ္ဝန္းက်င္က ႐ုတ္တရက္ အဘယ္ေၾကာင့္ ေအးခဲလာရသည္ကို သူတို႔နားမလည္။

ရီဖူရွင္းက ဘာမွမခံစားရသည့္အလား သူ၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားအား မွန္နန္းေတာ္သခင္မထံသို႔ ပိုမိုတိုးကပ္လာခဲ့သည္။ သူမထံမွ ပိုမိုေအးစက္ေသာ အေငြ႕အသက္မ်ား ထြက္ေပၚလာခဲ့၏။ ရီဖူရွင္းက သူမ၏ နား၌ကပ္ကာ ေအးစက္စြာေျပာသည္ … “အစ္မေတာ္ သခင္မက က်ဳပ္ရဲ႕ အကူအညီကို လိုေနတယ္ဆိုရင္ အစ္မေတာ္ရဲ႕ အျပဳအမူေတြကို သတိထားဖို႔ လိုလိမ့္မယ္။” သူက ထိုသို႔ေျပာလိုက္သည္ႏွင့္ သူတို႔ထိုင္ေနေသာ ေလွကေလးမွာ ၿပိဳပ်က္သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ ခႏၶာကိုယ္ကလည္း ေရျပင္ေပၚသို႔ က်၏။ ရီဖူရွင္းက ထရပ္ကာ ထိုေနရာမွထြက္ခြာသည္။

မွန္နန္းေတာ္သခင္မက ျပည္နယ္ကိုးခုမွေန၍ ခ်င္းက်ဴၿမိဳ႕ကဲ့သို႔ အလြန္ေဝးလံေခါင္းပါးေသာ ေနရာသို႔အထိ လာေရာက္ျခင္းမွာ သူ႔အား အျပစ္ေျပာရန္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ တစ္ခုတည္းေတာ့ မဟုတ္ေပ။ သူ႔အား သတ္ျဖတ္လိုသူမ်ားမွာ အမ်ားအျပားရွိၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ေနသူမ်ားလည္း ရွိေပသည္။ ထို႔အတူ လက္စားေခ်ရန္အတြက္ သူျပန္လာမည့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ဆိုင္းေနသူမ်ားလည္း ရွိေပသည္။ ထိုအထဲတြင္ မွန္နန္းေတာ္သခင္မသည္ စိတ္အားအထက္သန္ဆုံးေသာသူ ျဖစ္ေပမည္။