THE MONTEFALCOS

Chapter 22

Isaiah's P.O.V

"Ice, I really need your help" sabi ng kapatid ko na si Issa

"Issa, alam mong Congressman lang ako. You can do it. Wag ka namang kabahan" sabi ko as she sat on my table

"I'm only a Councilor, Ice. At first time kong sumama sa foundation ni Mom. I'm not used to it" sabi niya at nagpout

"Let me guess. Pinapasama ka ni Dad para sa political career at reputation natin?" tanong ko. She sighed

"Ice, hindi lang naman si Dad ang nahpupumilit. Pati yang si Ethan. Mayor kasi eh" sabi niya

I stood up and held her hands "Hey, don't worry. You'll be fine tsaka nandoon naman ako dahil sinabi sa akin ni Dad din" sabi ko as she flashed a smirk

"Just heed his advice, sis" sabi ko at lumabas ng home office ko

I'm Congressman Isaiah Mendoza Zamora. I'm 26 at ako ang anak ni Lucy Mendoza-Zamora and Governor Supremo Villanueva Zamora

Ever since nawala si Veronica, this family has been a tragedy. Hindi namin alam kung anong nangyari sa kanya. We found out one day na namatay na siya.

She was Lola's heiress of this Coffee Plantation. Pero, namatay na siya.

Hindi kami pinapayagan nila Lolo, Tito, Tita at Dad na tawagin siyang 'Ate'. Veronica lang daw

Hindi din kami pinapayagan na sabihin ang pangalan niya dito. We don't know why at hanggang ngayon kalaban pa rin namin ang mga Zecova. We still have rivalry issues.

Nasa labas ako at nakita ko si Edward. He's nothing like his brother, Ethan. Mabait siya at tumutulong sa mga magsasaka dito sa San Nicolas.

"Hey, Ice. Pasensya na pero narinig ko ang pag-uusap niyo ni Issa" sabi niya at makahulugan akong binigyan ng tingin

"Pagpasensyahan niyo na si Kuya ah. Hindi ko nga alam dyan at ang layo ng ugali sa ating tatlo" sabi niya as we both chuckled

"Hinubog kasi siya ni Lolo Roberto, Tito Maximus at Dad. Sabi nila he is the 'successor' of this family" sabi ko at tumingin sa malayo

"They always underestimate the both of us lalong lalo na si Veronica" sabi niya

Veronica Zamora, ang pinakamabait na taong nakilala ko. Parehas sila ni Edward na matulungin sa tao. Yun nga lang nahulog sa kalaban ng pamilya namin. Kay Oliver Zecova.

Nabuntis siya nito pero nawala si Veronica ng and we just heard na namatay siya. Binaril daw ito at sinunog.

"Kung nandito man si Veronica, malamang ipaglalaban niya tayo. Kung kakayanin niya" sabi ko at tumingin sa isa't isa
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~
Veronica's P.O.V

"Bukas may magaganap na event na pamumunuan ng mga Zamora. Gusto kong manmanan mo sila" utos ko kay Alfredo

"Yes, Ma'am Alba" sabi niya at umalis

May naramdaman naman akong humawak sa dalawang balikat ko

"Ako ang nasestress ng dahil sayo" sabi ni Adam

Tumayo ako sa kinauupuan ko at tumingin sa kanya "Eh di sana nagpunta ka na lang ng States at inasikaso ang construction ng Hotel doon" mataray kong sabi at iniwan siya ng bigla niyang hawakan ang kamay ko at niyakap ako

"Sus, nagtataray ka naman eh. Mana talaga sayo mga anak nating babae" sabi niya habang yakap ako

"Ganon talaga" sabi ko as he swayed me gently