TEĞMENİM

GÖREVE DÖNÜŞ

Nur ve Neşe saatler sonra sonunda toplantıdan çıkmışlardı. Mesainin bitmesine az kalmıştı. Nur'un odasında toplantıda alınan kararları ve notları kontrol ediyorlardı. Bulundukları bölge her an her güvenlik gücü için tehlike arz eden bir bölgeydi ve acil bir durum oluşabileceğinden bahsetmişlerdi. Hiçbir şeyi atlayamazlardı. En ufak açıkları birçok cana mal olurdu. İkisi de tüm dikkatini kağıtlara vermişken kapı çaldı. İkisinin de başı aynı anda kapıya döndü.

"Gir."

Nur kapıdan girenin Ali olduğunu görünce gülümsedi ve tekrar başını kağıtlara çevirdi.

"Gel bakalım Ali. Seni çağıralı yarım saat oldu ama..."

Ali hızla gelip Neşe'nin karşısındaki koltuğa oturdu.

"Kusura bakmayın komiserim. Yeni tayinler varmış. Onlarla uğraşıyorduk."

Nur birden başını kaldırıp kaşlarını çatarak baktı adama.

"Eğer lafı buraya getirmeye çalışıyorsan sen tayin falan isteyemezsin Ali kesinlikle onaylamam."

Ali kıza en güzel gülüşünü verdi.

"Saçmalama Nur... Seni bırakıp hiçbir yere gitmem..."

Nur adamın güzel gülüşünde takılı kalmıştı. Etrafındaki erkekler neden bu kadar yakışıklı olmak zorundaydı? Tamam bir komiser olabilirdi ama o da bir kadındı! Ayrıca seni bırakıp hiçbir yere gitmem mi? Ne demekti bu?

Neşe genzini temizleyince adama gereğinden uzun süre baktığını anlayıp hemen bakışlarını tekrar kağıtlara indirdi.

################################

Birkaç saat sonra herkes Nur'un ayağa kalkmasıyla ayaklandı.

"Mesai de burda biter..."

Ali sırıtarak olduğu yerde gerindi ve Nur'un masayı dolaşmasını izledi.

"Oh be! Naber Nur'um bayadır konuşamıyoruz?"

Nur Ali'yle iş dışında da ne kadar yakın arkadaş olsa da ona Nur'um demesinden haz etmiyordu. Kaşlarını çatarak hafifçe elinin tersiyle adamın göğsüne vurdu.

"Deme şunu! Hem ne görüşemiyoruz ya bi gün oldu daha!"

Kız gülünce Ali de gülümsemesine engel olamamıştı. Allah biliyordu ya bu kadına beraber görev yaptıkları şu iki yılda fena tutulmuştu. Onun gülümsemesiyle güler onunla ağlar olmuştu. Kızın onu arkadaşı olarak gördüğünü mesafeli davranışlarından biliyordu ama bu hisleri artık içinde tutamaz olmuştu. Özellikle şu Teğmen bozuntusu ortaya çıktığından beri...

"Seni görmediğim bir gün bile seneler gibi geliyor komiser..."

Adam birden öne doğru eğilip yapmacık bir baygınlıkla bunu söylediğinde Nur donakalmıştı. Gülerek adamın çenesini sıkıp itti.

"Doğru yaşlanmışsın baksana!"

Neşe de onlar gibi ikisinin didişmesine gülerken birden telefonu çalmaya başladı. Ekrandaki ismi görünce hemen açtı.

"Efendim Çağan?"

Bu isimle Ali ve Nur birden ciddileşip ona dönmüşlerdi.

"Neşe gelirken ekmek alır mısınız?"

"E dünden vardı baya."

"Kızım siz gelene kadar biz kolumuzu mu kemirelim?"

"Teğmen inip alsın iki dakika!"