"မအိပ်​သေးဘူးလား"

"Hyung "

"ဟင်"

"ချစ်တယ်"

"ဟာ...ဘာလို့ ရုတ်တရက်​ကြီး
​ပြောရတာလဲ"

ကျွန်​တော့် ပါး​တွေ ပူ​နွေးလာပြီ
လို့​တောင် ခံစား​နေရတယ်။

"ရှက်​နေတာလား Hyung "

"ပါးစပ်ပိတ်ထား"

သူ့ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ရမှာ ရှက်လို့ ကျွန်​တော် တဖက်ကို လှည့်ပစ်လိုက်တယ်။

"Hyung ဒီဘက်ကို လှည့်ဗျာ
ကျွန်​တော် Hyung ရဲ့ ရှက်​နေတဲ့
မျက်နှာ​လေးကို မြင်ချင်လို့ပါ"

"ပါးစပ်ပိတ်ထားလို့ ​ပြော​နေတယ်​လေ"

"လှည့်ပါကွာ ​နော်"

ကျွန်​တော့်ကို ဆွဲလှည့်လိုက်တာမို့ သူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်
ဖြစ်သွားရတယ်။

"ကျွန်​တော်Hyung ကို မမြင်ရဘဲ
တစက္ကန့်​တောင် မ​နေနိုင်​တော့ဘူး"

"အိပ် အိပ်​တော့"

"Hyung "

"ဘာ..."

ရုတ်တရက် ကျွန်​တော့်ကို နမ်းလိုက်တာမို့
စကား​တောင် ဆက်မ​ပြောနိုင်​တော့...

သူ့ခန္ဓာကိုယ်က ကျွန်တော့် အနားတိုး
လာတော့ ကျွန်တော်တို့ ခန္ဓာကိုယ်တွေ
ထိစပ်သွားရတယ်။ သူ့လက်အကြီးကြီးတွေကလဲ
ကျွန်တော့် ခန္ဓာကိုယ်ကို ရစ်ပတ်လာသည်။

သူ့လျှာက ကျွန်​တော့် ​အောက်နှုတ်ခမ်း
ကို လျက်ကာ ၀င်ခွင့်​တောင်းတာမို့
နှုတ်ခမ်းနှုတ်ခုကို အသာဟ​ပေးလိုက်
​တော့ လျှာတခုလုံး ၀င်​ရောက်လာသည်။

အာခံတွင်းတခုလုံးကို နှံ့စပ်​အောင်
လှည့်လည်သွားလာပြီး ကျွန်​တော့်
လျှာကို ဆွဲယူကာ စုပ်ယူ​တော့သည်။

နမ်း​နေရင်း သူက ကျွန်​တော့်နှုတ်ခမ်းကို
ကိုက်လိုက်တာမို့ သူ့ကို တွန်းပစ်လိုက်တယ်။

"အရမ်းမကြမ်းနဲ့​လေ"

"​တောင်းပန်ပါတယ် Hyung
ကျွန်​တော်စိတ်လှုပ်ရှားသွားလို့"

"အိပ်​တော့ ပြီး​တော့ ငါ
စည်းမျဥ်းတခု ချဦးမယ်"

"ဘာစည်းမျဥ်းလဲ"

𝘓𝘰𝘷𝘦𝘳'𝘴 𝘊𝘰𝘯𝘧𝘭𝘪𝘤𝘵𝘴 [𝘔𝘺𝘢𝘯𝘮𝘢𝘳 𝘛𝘳𝘢𝘯𝘴𝘭𝘢𝘵𝘪𝘰𝘯]  Where stories live. Discover now