Dziura w Jednym Sercu | Villian Deku ✔️

Rozdział 19

Podziemna kryjówka Deku.

Nezu rozglądnął się po ciemnym pomieszczeniu, a gdy zrobił parę kroków do przodu automatycznie włączyło się światło. Zaraz za nim do środka weszli jego towarzysze.

- Ha! - wskazał łapą na kąt pokoju - Czyli jednak komora dekompresyjna.

Zaśmiał się pod nosem na widok dużej, białej kapsuły.

Podczas gdy Nemuri rozmawiał z detektywem, dyrektor podszedł do dużego (wszystko z jego perspektywy jest duże) biurka na którym stało trzy monitory i stos dokumentów.

Włączył komputer, który stał obok biurka i zabuczał. Wskoczył na obrotowe krzesło, a następnie na blat zaraz obok klawiatury po czym włączył również monitory.

Na ekranie pokazało się okno logowania na co Nezu uśmiechnął się. Nie mógł już się odczekać hakowania komputera genialnego dziecka.

- Nezu - zawołała Nemuri z drugiego końca pomieszczenia - Chodź coś zobaczyć!

Zeskoczył więc z biurka i podszedł kobiety, która wskazywała palcem ścianę która była wypełniona fotografiami, artykułami z gazet i kolorowymi sznurkami.

Nezu wskoczył ponownie na ramię nauczycielki aby mieć lepszy widok na całą ścianę. Na ścianie wisiało parę zdjęć złoczyńców którzy byli przetrzymywani właśnie w tej kryjówce, a ich portrety zostały przekreślone czerwonym markerem.

Od tych zdjęć odchodziły czerwone nitki do poszczególnych zdjęć dzieci. Prawie wszystkie miały podpis "Status: martwy/martwa" . Nezu podejrzewał że są to porwane dzieci do eksperymentów, takich samych co Izuku Midoriya. 

Jedno zdjęcie zwróciło wzrok Naomasy, sięgnął po nie i odczepił od ściany. Było to zdjęcie pewnej dwóch osób, zielonowłosej kobiety która z uśmiechem obejmowała ramieniem swojego syna. Trzymał w rączce figurkę All Might'a, twarz rozświetlona szerokim uśmiechem.

Izuki i Inko Midoriyia.

Naomasa tylko westchnął na myśl jak życie tej radosnej kulki mogło się tak szybko zmienić.

Nemuri zerknęła mu zza ramienia.

- Szczęśliwa rodzina - powiedziała cicho ze smutkiem w głosie - Szkoda że życie potoczyło się tak, a nie inaczej.

Wzięła od niego zdjęcie i odwróciła na drugą stronę z nadzieją że będzie podpisana data. O dziwo z tyłu oprócz daty była napisana krótka notatka.

"Kocham Cię mamo"

Nemuri zakręciła się łza w oku.

- Zgodnie z datą, na tym zdjęciu Izuku miał 10 lat - powiedział Nezu - To chwilę czasu przed jego samobójstwem. Wiele mogło się stać w tym czasie.

Nezu rozglądnął się dokładniej po tej "galerii". Jedna sprawa łączyła się z drugą, kolejna z kolejną, aż cała ściana była w połączona jedną wielką siecią. 

- Ta przestępczyni Vivi którą dopadł Deku w Berlinie - zaczął powoli dyrektor, wskazał łapą na ciąg artykułów połączonych nicią ze zdjęciami dzieci - Najwyraźniej prowadziła ona handel ludźmi, a dokładniej dziećmi.

Nemuri wciągnęła szybko powietrze z sykiem.

- Dzieci, które tu są zostały odnalezione wtedy w laboratorium dwa lata temu - kontynuował - Wygląda na to, że Deku się o tym dowiedział i zniszczył tam wszystko, nie oszczędzając przy tym tej kobiety.

Z kolei Vivii miała kontakty z Davidem ,który równiej jak wygląda dostarczał dzieci do eksperymentów.  Tak samo z Takao, Izuku ocalił wiele niewinnych istnień.