Ferri

1🔥

Mengjesi kishte ardhur, dyshemeja e bardhe ishte mbushur nga pikla te kuqe gjaku, koka te prera qe ishin varur ne tavan, trrupa pa jet te cilet kishin paguar 'mekatet' e tyre te gjitha keto e benin vendin te dukej si nje ferr brenda ne toke, si nje ferr te dyte.

- C'eshte kjo gjendje Emanuel, c'po ndodh ?

Emanueli ishte personi me i afert i Serenit, atij ja kishte besuar mbikqyrjen e shtepise, kishte moshen e Diabos por ne ndrryshim nga ai ishte nje njeri i drejte. Emanuel as nuk guxoj te pergjigjej per pyetjen qe Sereni i beri fundja nuk ishte e nevojshme, pergjigjen e mori sapo pa Kobalitn i cili i kishte ngulu thiken nje prej tradhetarve te shumte, per me teper kenaqej nga kjo.

- Kobalt ky nuk eshte ferri, zhduku qe ketu! - nuk ishte ne natyren e saj te bertiste ama ai e acaronte ne maksimum.

- Kur ishim tek ai ferri qe ti e permend aq shume me the se une ndjeja mungesen tende - thoshte teksa thiken e shtrrengonte akoma me shume ne brendesi te stomakut te personit perball - mund te them se ke te drejt, me mungon.

Nxorri thiken nga stomaku i atij personi dhe ai u dergj i vdekur per te duke i dhene fund vuajtjeve, kushedi se sa te tjere do te vuanin te njejten gje.

- Me mungon Sereni - thoshte teksa lepinte gjakun ne thiken qe mbante ne dore.

- Zhduku qe ketu!!

- Nuk te mungoj aspak ?!

- Sigurisht qe nuk me mungon. Mendon se poshterimet e tua me mungojne, mendon se me mungonin ditet kur ti me tregoje se cduhet te bej apo te sillesha sic ti deshiroje.

- Thjesht te kam dashur. Nuk eshte problemi im qe nuk ishe e afte ta pranoje menyren time te te dashuruarit.

- Ajo nuk quhej dashuri Kobalt. Si mund te presesh nga nje djall te te dashuroj, eshte e pamundur. Jam treguar e verber qe te dashurova, ndoshta ashtu e perceptoja dashurin ateher.

- Asgje nuk eshte e pamundur Sereni, djali yne eshte nje djall po ashtu..

- Mos guxo ta quash djalin tim ashtu!! Largohu Kobalt, nuk kam ndermend te merrem me ty.

- Nese te duhet dicka..

- Nuk me duhet asgje nga nje djall si puna jote, e di shume mire qe po shtiresh, jam aq e forte sa tja dal vet pa ndimen e askujt, per me teper te nje mashkulli.

- Me pelqen shume karakteri yt, te ben vertet sexy, e di kete.

- Per karakterin tim do bisedojm ketu?!.

- Mos guxo te tregosh asgje ne lidhje me aksidentin Sereni. Per kete doja te te lajmeroja nuk dua te merrem me 'karakterin tend' dhe pse eshte nje nga arsyet qe dua tek ti , po largohem. - tha dhe u largua se bashku me njerzit e tij qe mblidhnin kufomat.

- E urrej Emanuel, e urrej..

Emanuel i cili kishte qen aty gjate gjith kohes, nuk kishte guxuar te fliste nje fjale gjate gjithe kohes, fundja nuk donte ta pesonte, kishte vendosur te rrinte i heshtur per te miren e vet.

- Do te shkojme sot tek vajza

- Do te shkojme neser heret ne mengjes.. nuk dua te perballem serisht me Kobaltin.

***

Kishte filluar te errsohej dhe pak nga pak dita i kishte len vendin nates. Star qendrronte akoma ne dhomen e saj, ne ate dhome te erret ne te cilen nuk hynte as nje pike drite. Ishte e friksuar.. ne fillim aksidenti, pastaj ato zera me pas ato qe Sereni i kishte thene.. ishte thjesht e tepert per te.

Ferri.. e cishte ferri ? As qe e kishte menduar se dicka e till ekzistonte der dje ama tani..

.. nje goditje xhamash u degjua, disa zhurma.. dhe me pas..

- Aaaaa - bertiti me te madhe

Dicka levizi.. nuk e pa qarte por instikti e beri te hapte deren dhe te vraponte sa me larg te mundej.

Vrapoj, vrapoj deri sa mberriti ne fund te atij koridori.. dicka ju kujtua. Sereni i kishte then se dikush me emrin Diablo do e ndihmonte.. por kishte pasiguri brenda saj. Ndodhej ne vendin kus shumica e indetifikonin si ferr dhe ai ishte nje djall. Gjithsesi nuk kishte cte humbte, hapi deren por e mbylli perseri

- Zhdukuuu!!! - degjoj ate ulerim qe e beri te hidhej perpjet nga frika, per me teper ai kishte bertitur aq shume sa gati sa se shurdhoj... si guxonte ai.

Tani ndodhej ulur ne pragun e deres se tij. Nuk ishte aq e guximshme sa te shkonte perseri ne dhomen e saj, po e merrte gjumi aty ne prag te deres se dhomes se tij.

"I famshmi Diablo" - mendoj - "As surratin si pash, kush drreqin eshte ky qe ne mendimet e mia qendrron kaq shume ?!"

Me ato mendime ne koke e zuri gjumi..

Vazhdon...