Σημερα ειναι να παω στο σπιτι του Κωστα. Πρώτη φορά νιωθω τοση λαχταρα να δω καποιον. Το οτι ειμαι με τον Κώστα μοιάζει κατι τοσο τελειο που εχω την αίσθηση οτι θα τελειωσει πριν καν προλαβω να το συνηθίσω.
Χτυπάω την πόρτα του και μετα απο λιγο μου ανοίγει. Οι πατερίτσες δε βοηθάνε. Καθε φορα που μπαινω στο σπιτι του πλεον νιωθω λες και περασε πολυς καιρός απο τότε που έμενα εκεί.
Μου ανοίγει και τον χαιρετάω. Αυτο που χτυπαει η καρδια μου καθε φορα που τον βλεπω, ακομα δεν εχει σταματησει. Θα σταματήσει άραγε ποτε;
Μου κανει νοημα να μπω αλλα πριν προλάβω να περασω την πορτα μου κοβει τον δρομο με την πατεριτσα, βαζει το χερι του στο πηγούνι μου και με φιλάει. Οκ τωρα βλέπω τι κάνει στις κοπελες και τρελαινονται όλες γι αυτόν. Και γω τρελαμενη είμαι, αλλα εγω κολλησα μαζι του με όλα τα υπολοιπα που ζούσαμε. Τον φιλαω και γω και τότε με αφηνει να περασω.
Κάθομαι στον καναπε μετα ερχεται και καθεται δίπλα μου.
Κωστας: Μου έλειψες.
Λεει και αρχιζει να με φιλάει. Αχ...
Νεφελη: Και μενα πολύ.
Τον τραβαω πιο κοντά μου γιατι δε θελω πολυ και γω για να ανάψω και εχω αρχισει και ζεσταινομαι αρκετα.
Παιρνω το λαστιχακι απ το χερι μου και μαζευω εναν κοτσο τα μαλλια μου.
Κωστας: Φωτιά εισαι με τα μαλλια σου ψηλά το ξερεις;
Νεφελη: Α ετσι ε;
Δεν απανταει απλα με ξαναφιλαει αυτη τη φορά πιο έντονα. Με τα χερια του στη μεση μου ακομα, στριβει λιγο και ακουμπαει στο μπρατσο του καναπε, φερνοντας με σχεδον πάνω του. Εγω του βγαζω την μπλουζα και θαυμαζω για μερικα δευτερολεπτα το σωμα του για αλλη μια φορα. Σκέφτομαι στιγμιαια ποσες ειχαν την ιδια εμπειρια με μένα αλλα διωχνω τη σχεση αμεσως.
Γενικα με ενοχλεί πολύ το οτι ειμαι μια απ τις πολλες που εχει κανει κατι... αλλα δε θελω να αφηνω τετοιες σκέψεις να χαλανε αυτο που εχω τώρα και που ήθελα τοσο καιρό.
Τον φιλάω στον λαιμό και σιγα σιγα αρχίζω να κατεβαίνω και τον βλεπω που κλείνει τα ματια.
Φτανω στο παντελονι του και τον κοιταω.
Κωστας: Ολα ενταξει;
Δε του απαντάω απλα του κατεβαζω την φορμα.
Συνεχίζω με το μποξερακι και αρχίζω να τον πειράζω. Του ριχνω ματιες και βλέπω το χερι του να σφιγγει τον καναπε.
DU LIEST GERADE
Stuck with my frenemy
FanfictionΣας εχει τυχει ποτε να γνωρισετε ενα ατομο που ολο κοντραριζεστε; Που δεν αντιπαθειτε τοσο πολυ ο ενας τον αλλον αλλα δεν συμπαθιεστε κιολας; Ενα ατομο με το οποιο αλλοι πιστεύουν οτι θα μπορουσατε να ειστε φιλοι και αλλοι σας σιπαρουν; Ε ετυχε στη...
