Guard the Heart

Kabanata 41

KABANATA 41

Remember

Nakatingin lang siya sa akin. Wala akong ideya kung ano'ng tumatakbo sa isip niya. Anyway, I am busy blurting out my pent up frustrations.

"Gago! Amnesia, are you fucking kidding me?" Pinandilatan ko siya ng mga mata pagkatapos ay tumawa sa sariling kabaliwan.

Oh, this is fun! I get to trash talk him. Dapat ay sulitin ko na ito, tutal ay minsan lang 'to mangyari sa panaginip ko. This might not happen again.

"Ang daya naman. Sana pala ako na lang ang nagka-amnesia, eh 'di, sana hindi ako nagpapakahirap na kalimutan kang, gago ka! Alam mo 'yon? Ang gago mo."

I tiptoed again para maabot siya. Kumapit pa ako sa leeg niya. He is too tall while I look like a petite highschooler.

"Who fucking gives a condo and a brand new car? Ano 'yon bayad? For what, for fucking me?!"

Tinampal ko ang nakatiim niyang panga. Pinaningkitan ko siya ng tingin.

"Hmm... pero okay lang, kasalanan ko naman! Because I was fucking naïve. Madaling paikutin! Damn, what a heartless playboy!" Sumubsob ako sa dibdib niya. Sa inis ko, binaon ko ang ngipin ko.

"Shit! Fuck!"

I giggled. Pilit niyang kinakalas ang mga kamay ko sa leeg niya. Umiling ako. I stuck my tongue out and make face.

"Umalis ka na rito! Okay?... P-pero s'yempre, bukas na. Gabi na kasi." Humagikhik na naman ako at sumilip sa gilid niya. Nakita ko ang kama. Para akong tinatawanag nito. Naghikab pa ako. I am already sleepy.

Can you dream about sleeping? I am not sure.

Ang sama ng tingin niya sa akin. Wala naman akong pakialam. He can be angry all he want. Tinanggal ko ang braso ko sa leeg niya. I went to his bed, climb, and went under the sheet. Paglapat ng ulo ko sa unan, pumikit na ako and I doze off to sleep in a jiff.

Ang sama ng panaginip ko. That was my first thought when I woke up. I abruptly opened my eyes. Mabilis kong tiningnan ang tabi ko. I was expecting to see Satheryn sleeping beside me, but no!

Nanlalaki ang mga mata ko. Dalawang beses akong kumurap. Nawala ang antok at napalitan ng panic.

"Putang ina!"

Juancho, beside me, slowly opened his eyes.

"So you're awake," he said huskily.

Nagkukumahog akong bumaba ng kama. Nang makitang gumalaw siya ay kinalimutan ko na ang paghahanap ng sapin sa paa. Kumaripas ako ng takbo palabas, running like an athlete never wanting to lose the race. I have never run this fast my entire life.

The staffers who saw me had this bewildered look on their faces. I never dared look back or stop hanggang sa makalabas ako ng hotel. While walking briskly, I remembered my stupidity. Sinabunutan ko ang sarili ko.

"Shit! Shit! Santina, what have you done?!"

Huminto ako nang nasa tapat ng cabin na. Napatalon ako nang bago ko pa mabuksan ang pinto bumukas na ito. Napahawak ako sa dibdib ko. I felt like my heart went out.

"At saan ka galing magaling na babae ka?" Nakapamaywang si Lucky habang binibigyan ako ng mapanghusgang tingin.

"H-Huh?" Tuliro ako.

Tumaas ang kilay niya nang makitang wala akong tsinelas.

"Ninang, is that mommy?" Narinig ko ang boses ni Satheryn sa likod ng pinto.

Tinulak ko si Lucky para makadaan. Kumunot naman ang noo ni Als nang dumaan ito at makita ako. Huminto siya, may nagtatanong na tingin. Hinihila ni Satheryn ang dulo ng blouse ko kaya napalingon ako sa kanya.