Gwen Jennings

1 Proloog

In de middelbare school, zijn er vier banale sociale groepen: de Populairen, de Nerds, the Druggies en de Midden-Klasse leerlingen. In elke groep, maar vooral de laatste, zijn er aftakkingen en namen die een groep zichzelf wilt geven. 

De Populairen zijn de voetballers en de cheerleaders, vaker wel dan niet zijn hun ouders ik-trek-olie rijk en belangrijke figuren van de stad. De meeste van hun denken dat ze superieur zijn dan de andere - behalve een paar die brein en hart hebben- en gedragen zich neerbuigend tegenover de 'lagere klassen'. 

De Nerds en de Druggies zijn precies wat je denkt dat ze zijn. De Nerds zijn de slimste kinderen van de hele school en zullen hoog-waarschijnlijk gaan studeren aan Yale, Princeton of Harvard. Banaal gezegd is het enige wat ze doen studeren, maar ze zijn in praktijk meer dan dat. Sommige doen aan sport, theater of muziek of tenminste alles wat goed staat op hun inschrijvingsformulier aan Ivy-League universiteiten. 

 De Druggies zijn het soort kinderen die spijbelen om te gaan roken achter de gymzaal. Sommige zitten in bendes en sommige gaan uiteindelijk naar de gevangenis of worden opgenomen in een afkickkliniek wanneer ze afstuderen. 

De Midden-Klassers zijn de kinderen die aan de zijlijn proberen te plakken en proberen zo'n normaal mogelijk leven  te leiden. Het zijn degene die je al staand ziet bij de voetbalwedstrijden, of ze nu bij de fanfare, de band of het koor zitten. Ze besturen de na schoolse clubs, scoren gemiddelde cijfers maar ze proberen vooral de middelbare school te overleven op een zo pijnloze manier mogelijk.  

De Midden-Klassers zijn ook het soort kinderen die zichzelf laten verdrinken in hun schoolwerk om van hun thuisleven te ontsnappen. Midden-Klasmeisjes zijn degene die naar huis gaan en hun gezicht in een kussen duwen waarin ze de hele avond huilen. Ze proberen zichzelf en hun plek te vinden en ze leven ingetogen naar de buitenwereld, maar open tegenover de mensen die ze vertrouwen.Ze proberen zich niet te veel te laten beïnvloeden door de school of alles wat er rond hen heen gebeurd. 

Maar zelfs de Midden-Klasse kinderen waren in schok en troosteloos wanneer Gwen Jennings zichzelf van het leven beroofde.  Een meisje als Gwen was zeldzaam. Ze was een Populaire, een cheerleader voor Edencrest High. 

Haar ouders waren beide goed-verdienende advocaten en hun huis was groter dan het stadhuis. Anders dan de andere cheerleaders roddelde ze niet  of vermeed Gwen de meisjes niet die een beetje molliger waren of zelf te dun. Gwen was het soort meisje dat er iets van zou zeggen  als ze zag dat een kind gepest werd.
Ze was een slimme leerling die altijd tienen kreeg, ze was president van de Spaanse club, en ze vond het leuk om schoolactiviteiten te organiseren, zoals bal's en fuiven. Ze was een mengeling van de Populaire, de Nerds en de Midden-Klasse. Ze wreef haar succes niet in anderman's gezichten, hoewel ze het zich kon permiteren. Als je Gwen ooit had ontmoet, kon je niks anders doen dan haar aardig hebben gevonden, zelf als je dat niet wou. Dus wanneer Gwen zichzelf ophing in haar slaapkamer, was elke student  hun breinen waren gevuld met vragen. 

Een meisje zoals Gwen zou zichzelf niet ophangen voor geen reden. 

Zover iedereen wist, leefde Gwen het perfecte leventje. Ze had perfecte ouders, perfecte vrienden, een perfect lichaam. Elke leerling had het gevoel dat ze Gwen kende en spelde haar op een shirt. We labelde haar als Meeste Kans Van Slagen.

En misschien was dat het probleem. 

Misschien was het het label dat haar doodde.