Art ❦︎ |JJK|✔ [Tamamlandı]

🎨2.5 'end'

Art JJK'in Final Bölümü

(Jungkook)

1 ay sonra:

Mahkemeden çıkınca arkama dönüp heybetli binaya baktım. Şuan buraya sadece tanıklık etmek için gelmiştim ama ileride belki adeletin yerini bulmasına  bizzat eşlik edecektim.

Hayatımda hiç bu kadar dolu ve yoğun bi bir ay geçirmemiştim.

Ae Cha'nın anne ve babası (!) 47 yıl hapis cezasına çarptırılmıştı. Sadece bizim bildiklerimizle kalmamışlardı çünkü. Sadece Busan'da bile dört tane barın sahipleriydi. Bu barlarda kadın pazarlama gibi bir çok pisliği görmüşler. Jan Song bunu hemcinsine nasıl yapmıştı anlayamıyordum. Dolaylı yoldan katil olmaları, ve sürekli kiralık katil tutmaları gibi daha bir sürü suçları vardı.

Arbama binince artık tüm olayları orada bırakmayı diledim. Artık sadece kız arkadaşıma odaklanmak istiyordum. Çünkü son bir aydır Ae Cha ile hiç ilgilenememiştim.

Onun evine doğru sürmeye başladım. Akşam saatleriydi ve iş çıkış zamanına denk geldiğim için trafik yoğundu. Kırmızı ışıkta durunca radyoyu açtım. Lauv-Who çalıyordu. Gerçekten güzel bir şarkıydı, şarkıya eşlik etmeye başladım.

🎨.

Asansörden inince Ae Cha'nın kapısını çaldım. Hemen kapı açılınca şaşırdım. Hazırda mı bekliyordu?

Hemen bana sarılınca bende ellerimi beline yerleştirdim. "Nasıl geçti?" diye sorunca sadece iyi demekle yetindim. Daha fazla üstlemesini istemiyordum, başka soru sormamıştı da.

İçeri girdikten sonra kapıyı kapattım. "Haftaya olan sergiye geliyorsun değil mi?" dediğinde kafamı hızla salladım. "Tabiki geleceğim benim resmim var sonuçta"dediğimde güldü.

"Kazancağına eminim"dedim ve gülümsedim. Oldukça gergin gözüküyordu ama bu sözümü duyunca hafifçe tebessüm etti. "Gerçekten öyle mi düşünüyorsun?"diye sorduğunda başımı olumlu anlamda salladım.

"Çok acıktımm ben"diye bağırdığımda sırtıma vurdu. "Bende bir şey oldu sandım ne bağırıyorsun" diyerek mutfağa geçti.

"Canım acıdı amaa"dediğimde hemen yanıma geldi. "Gerçekten de acıdı mı? " diye endişeyle sordu. Eli gerçekten de ağırdı ama son bir ay acı eşiğim yükseldiği için acımamıştı.

"Öpersen geçer" dediğimde kaşlarını çattı. "Fırsatçı mısın" diye sorunca omzumu silktim.

"Bugün neden bu kadar agresifsin?"diye sorduğumda elindeki kaşığı tezgaha bıraktı ve derin bir nefes aldı.

"Özür dilerim ben...her ne kadar onlardan nefret etsemde bilmiyorum neden üzüldüm. Anne diyebileceğim biri yok baba diyebileceğim biri yok. Ve olmayacakda Jungkook bu bana ağır geliyor" dediğinde her zaman yaptığım gibi ona sarıldım.

"Daegu'ya gitmek ister misin?"diye bir fikir attım ortaya. O şaşkınca bana bakarken devam ettim. "Seni annem, babam ve kız kardeşim ile tanıştıracağım" dediğimde gözlerini açabildiği kadar açtı.

"Ben..ailenle tanışmaya hazır mıyım bilmiyorum" dedi heyecanla.

"Merak etme, seni seveceklerine eminim. Küçük bir valiz hazırla sen yemeği hallederim" dediğimde beni onayladı ve odasına gitti.