Mate

H24

Leah POV

Na dat gesprek met Seth ben ik direct Edward gaan zoeken, ik moest hem vertellen wat net was gebeurt voordat Alice het hem had verteld. Toen hij aan kwam stormen wist ik dat ik te laat was geweest. "WAT IS ER MET EDWARD, WAAROM ZIJN ZE UIT ELKAAR EN WAAROM KOMT HIJ IN GODSNAAM TERUG. HIJ MOEST WEG VOOR EEN REDEN EN NU KOMT HIJ TERUG!!" Ik liet hem even en toen hij zijn zegje had gedaan legde ik de situatie aan hem uit. Ik vertelde hem dat ik met Edward Jr ging praten en hem de waarheid ging vertellen wat ik ook deed 2 seconden later. "Edward je vader en ik hebben tegen je gelogen". Ik wachtte tot hij zou gaan reageren maar toen hij dat na 2,5 uur nog niet deed werd ik ongerust. Over een halfuur zou de Volturi op de stoep staan en als Edward nu niet reageerde was hij zonder het te weten in levensgevaar. En nadat er een halfuur verstreek en Edward nog steeds niet reageerde was ik in totale paniek. De Volturi was er inmiddels en voor mijn eigen veiligheid was ik er niet bij, wel werd duidelijk dat ze wisten dat Edward bestond. Het enige wat ze dus niet wisten was dat hij hier helemaal niet, althans nog niet. En op het moment dat de Volturi weg wilde gaan kwam Edward aanstormen en was zich zoals gewoonlijk er niet van bewust dat er mensen bij waren. "Mam, Het Is Uit met Seth en ik weet niet wat i-". "Edward Emmett Seth Cullen, we praten later verder ga nu naar je kamer en kom er pas uit als ik je ophaal." "Maar Ma-." Ik zuchtte en verhief mijn stem voor het eerst tegen hem. "NU Edward!"Hij schrok en wilde naar boven gaan toen ZE hem zagen. De Volturi. Caius was ook niet dom, hij en Aro zagen wat ze dachten te zien: een Onsterfelijk Kind. En ik moet toegeven dat Edward fysiek nog jong was dus ik snapte wat ze op dit moment dachten maar ik werd er doodsbang van. Helaas stopte Edward ook en draaide zich om en keek hen recht in de ogen met een blik van onbegrip en tot mijn verrassing ook herkenning. Seth moest hem de waarheid hebben verteld en omdat Edward dacht dat hij loog dacht hij waarschijnlijk dat hij het had verzonnen. En toen ging het heel snel, Caius flitste naar hem toe en voordat ik het besefte had hij mijn zoon de nek omdraaide. Het idiote was nog dat ze rustig weggingen zonder te beseffen dat ze net een Familie hadden verscheurd. Ik knielde neer bij het levenloze lichaam van mijn zoon en huilde totdat ik geen tranen meer had. Ik had nauwelijks besef van de uren die ik bij hem zat en niks anders deed dan zeggen hoe erg het me speet dat hij dood was, ik kon hem nooit meer vertellen hoe geweldig hij was. Het enige wat wel tot me doordrong was Edward. Hij deed hetzelfde als ik maar hij kon niet huilen en hij zat daar gewoon en deelde het verdriet dat we voelden nu er een stukje van onszelf was verdwenen, het stukje dat Edward opvulde.

Seth POV

Ik was heel onrustig en probeerde nog voor 13:00 weer thuis te zijn om te kijken of Edward nog leefde. Ik was bang dat hij het niet had gehaald en keek op mijn horloge. 13:11, ik rende nog harder en hoopte dat ik niet te laat was. En toen was er alleen pijn en ik wist dat ik de liefde van mijn leven was kwijtgeraakt. Ik had geen besef van de pijn die mensen ondergaan wanneer ze iemand verliezen om wie ze veel geven. Maar deze pijn van het verlies van een inprent was duizenden malen erger dan die pijn. De herinneringen deden pijn, alles wat ik hem had zou ik koesteren, zijn liefde, zijn grappen en zelfs die ruzie die het einde van onze relatie betekende. En ik wist ook dat zijn dood mijn schuld was, ik had gewoon eerlijk de waarheid moeten zeggen en misschien... Misschien had hij dan geleefd. Ik wilde naar hem toe maar ik wist niet of ik dat zou kunnen. Ik vermande mezelf en rende de laatste meters naar de Cullens. Toen ik aankwam zag ik iets dat ik nooit ofte nimmer zou vergeten: Edward en Leah die geknield zaten over iets, Edward. De andere Cullens zaten om hen heen en probeerde te begrijpen wat dit verlies inhield voor hen. Carlisle en Esmé verloren hun kleinkind. Jasper, Alice, Emmett en Rosalie verloren hun neefje. De ongeboren tweeling van Leah verloren hun oudere broer en Edward en Leah verloren hun eerste zoon. Ik wilde naar hen toegaan maar ik kon het niet. Ik kon niet aanvaarden dat hij echt dood was, ik wilde dat niet. Maar toch liep ik die laatste paar meters en toen ik hem zag barstte ik in tranen uit en voelde dat ik alleen nog van deze geweldige, grappige en stoere jongen hield. De jongen die, door mijn toedoen nu dood was.