Mate

H1

3e persoon

Dit is een verhaal over Edward Cullen een vampier die een Gave heeft: hij kan gedachtes lezen, en simpel gezegd is hij depressief, want hij leeft al 200 jaar en hij heeft nog geen Mate gevonden. Iemand waarmee hij zijn hele onsterfelijke leven bij zou kunnen zijn en lief kon hebben. Dit gevoel werd versterkt omdat zijn ouders broers en zussen er wel een hebben. Hij weet dat hij zich veel vaker alleen en ellendig voelde en dit zeker niet geheim kon houden met Jasper in de buurt. Hij had als vampier zijnde een Gave, hij kan gevoelens voelen en beïnvloeden. Zo wist Jazz hoe Edward zich voelde en beloofde hem niks te zeggen tegen de familie maar maakte zich wel zorgen om zijn broer. De Cullens clan hoorde om de twee van Edward en opzicht waren ze hier tevreden mee over het algemeen dan, Esmé maakte zich gedurende die tijd extreem veel zorgen om haar oudste zoon en ook Carlisle had het erg moeilijk mee. Maar na een tijdje liet Edward niks meer van zich horen en Esmé vroeg Jasper wat Edward voelde. Hierop riep Jasper de Clan bij elkaar

Carlisle vroeg waarom ze bij elkaar moesten komen maar het werd direct stil toen Jasper zei dat Edward wanhopig en suicidaal werd en als ze nu niets zouden doen ze hem kwijt konden raken. Esmé stond op en liep snikkend weg, Carlisle liep achter haar aan en probeerde haar te kalmeren en begon ook te huilen. Dit maakte dat Emmett Rosalie moest kalmeren en Jasper in elkaar zakte door alle emotiewisselingen in die paar minuten in de kamer waren. De enige die kalm bleven waren Emmett en Alice. Ze wisselden een blik en wisten wat de ander dacht. Allebei wilden ze hun broer terug en ze moesten voor hem om hem gelukkig te krjgen dus hem een Mate geven.

Dit plan vertelde ze toen iedereen weer wat was gekalmeerd en iedereen wist dat dit het enige was wat ze konden doen om Edward weer terug te krijgen, ze maakten plannnen om in duo's Edward te gaan zoeken aangezien ze niet eens wisten waar hij was. En omdat Edward geen besluiten maakte kon Alice niet zien waar hij uithing. Carlisle en Esmé gingen naar Europa, Jasper en Alice bleven in de Verenigde Staten en Emmett en Rosalie gingen naar Engeland. Ze pakte hun spullen en boekte de eerste de beste vluchten. Dagelijks hielden de Cullens elkaar op de hoogte van het laatste nieuws en hoopte dat ze Edward vonden. Ook waren ze bang dat Edward het op zou geven en zelfmoord zou gaan plegen. Deze zoektocht ging zo twee weken door totdat Emmett Esmé opbelde met het nieuws dat ze Edward hadden gevonden. Volgens Emmett en Rosalie zat Edward in Glastonberry, Engeland dus. De clan kwam bij elkaar op het vliegveld van Bristol en reed per auto naar Glastonberry. Eenmaal daar aangekomen besloot Carlisle alleen met Edward te gaan praten, niet iedereen was het daarmee eens maar diep in hun harten wisten Emmett en Alice dat dit wel het beste was.

Pov Carlisle

Nou, daar sta ik dan, voor het huis waar Edward blijkbaar woont. Ik klopte op de deur en Edward deed open, of liever de schim van wat Edward ooit was deed dat. Ik schrok Edward zag er heel slecht uit. "Edward, kan ik even met je praten?" "Tuurlijk Carlisle, kom binnen"kreeg ik als antwoord en ik stapte over de drempel. Eenmaal in de woonkamer vroeg Edward wat ik kwam doen, Ik antwoordde "met je praten zoon. Ik weet hoe ongelukkig en depressief je bent en ik wil er iets aan doen." Dit verbaasde hem, dat zag ik wel en dat verbaasde mij weer "Carlisle, ik vind het heel aardig dat je me wilt helpen maaar dat heeft geen zin, ik ga nooit een Mate krijgen en ik vind het jammer want nu moet ik er een einde aan maken voor mezelf" Hier schrok ik zo van dat ik zonder iets te zeggen naar buiten liep en daar mijn familie zag staan, Esmé vooraan en liep zonder iets te zeggen in haar armen. Ik hoorde iedereen onstelde reacties maar dat maakte me niks uit. Ik liet Esmé me wegleiden van wat ooit mijn vrolijke zoon was geweest.