H10

17 0 0
                                    

Edward POV

Ik was nog nooit zo gelukkig geweest, het meisje van mijn dromen heeft zojuist bekent dat ze mijn vriendin wilde zijn! We lagen daar samen naar de sterren te kijken maar ik keek alleen naar haar; zij was duizendmaal mooier dan al die sterren bij elkaar, ik kon me niet op de sterrenhemel focussen. Ik zag ineens dat ik 200 sms'jes had gekregen van mijn Familie, de meeste van Alice die onze chat vol had gespamd met vragen of Leah ja had gezegd, een paar van Emmett die had aangeven dat het bed gereed was en een paar anderen die ook wilden weten hoe het afgelopen was. Ik bedacht me dat ik Leah negeerde door naar mijn telefoon te staren en deed hem snel weg. "Leah lieverd misschien moeten we teruggaan naar huis zodat je mijn familie kunt ontmoeten". We stonden op en ik nam haar in mijn armen. Ze was echt heel lief in mijn armen ik boog om haar te zoenen. Daarna rende ik met haar nog steeds in mijn armen naar huis.

Toen ik er bijna was zette ik haar neer tussen de bomen, ik kon gewoon zien dat Alice stond te springen en ik wist dat als ik Leah en Alice alleen laat ik haar waarschijnlijk niet meer terug zou zien, waarschijnlijk binnen twee dagen. Dus kon ik haar niet loslaten en ik dacht dat ik dat maar beter even bekend kon maken. " Hey Lee, ik weet niet of je het kan zien maar Alice is binnen aan het springen en kan niet wachten om je te ontvoeren, mocht dit lukken dan ben je gedoemd om paspop te spelen en kan zelfs ik je niet redden. Dus als je het goedvind pak ik nu je hand en laat ik hem niet meer los totdat Alice gaat jagen met Jasper over een paar uurtjes". Ik had dat al geregeld van tevoren met Jasper en gelukkig wilde hij dat wel. Hij ging sowieso toch wel weg voor eigen veiligheid want hij had nog steeds moeite met z'n controle. " Tuurlijk is dat goed schatje, ik heb er nik op tegen en ik zal direct toegeven dat ik geen verstand heb van mode. Nooit gehad ook". Dat liet ik me geen twee keer zeggen en pakte haar hand we liepen samen ons gazon op. Toen we op de veranda stonden wist ik dat ik dit zo graag wilde laten gebeuren dat ik niet langer zou kunnen wachten en deed de deur voor haar open, normaal praatte Leah veel maar nu was ze ineens heel verlegen en schuw en ik kon wel raden waarom. " We kunnen nu nog terug hé Lee, dan doen we dit een andere keer. Je hebt alle tijd, dat weet je toch?"fluisterde ik in haar oor. Ik zou nooit toegeven dat ik dan een beetje teleurgesteld zou zijn maar wel begreep waarom ze dit niet nu wilde doen, ik bedoel: ik zou ook niet op m'n gemak zijn bij de familie van mijn vriendin die tegelijkertijd ook mijn vijanden waren. "Nee Edward we gaan dit nu doen. Ik wil je Familie leren kennen en dat verdrag kan m'n rug op, dat bepaald niet met wie ik gelukkig word al zou je een tovenaar zijn dan zou ik nog van je houden ook al haatte mijn Roedel je nog zo hard". En ik kon niets anders doen dan haar opnieuw te kussen, ik hoorde ineens dat mijn Familie om ons heen stond en nu stond te juichen om ons heen. Een beetje beschaamd keken we ze aan. "Carlisle, Esmé, Alice, Jasper, Emmett en Rosalie dit is Leah, mijn Mate". Ik zag Leah langzaam rood worden en ik vond het echt heel schattig. Carlisle nam het woord "Leah welkom in de Familie. We vinden het echt leuk je te leren kennen en nog veel leuker dat je zoveel om Edward geeft en hij om jou". Als ik kon blozen was ik nu zo rood als een tomaat maar het enige wat ik kon doen was zachtjes lachen. Uit mijn ooghoeken zag ik dat Leah de woonkamer inspecteerde en ook dat haar ogen bleven hangen op de vleugel die daar stond. In een impuls zei ik " Zal ik wat voor je spelen". En ik liep al naar de vleugel en zat naast haar. Ik wendde me naar de toetsen en begon met Esmé's favoriete nummer en eindigde met het nummer wat ik laatst had gecomponeerd en ik wist ineen een mooie titel: Leah's Lullaby.

(AN) Ik weet dat het oorspronkelijk Bella's Lullaby heet maar in dit verhaal bestaat ze dus niet en heb ik het veranderd naar Leah's Lullaby.

MateWhere stories live. Discover now