Sweet Despair

Chapter 16

"We finally meet... Akira Mae Gomez." kumunot ang noo ko. Sino ba tong lalake na to?

"Who are you? And why do you know my name?" takang tanong ko. Wait.... bakit parang....

Bakit parang kamukha niya si Jiro?

"I'm Jack Kyle Santiago. Jiro's older brother. Pleasure to meet you, Akira." nakangisi niyang sabe. Nanlaki ang mga mata ko.

What does he want? Oo, alam kong may mas nakakatandang kapatid si Jiro. Pero ano kailangan niya? Hiwalay na kami ng kapatid niya.

"I guess maraming tanong ang naglalaro ngayon sa isip mo." sabe niya. Naglakad siya palapit sakin. Pero agad ding tumigil.

"Anong kailangan mo sakin? Dahil ba kay Jiro? Don't worry, matagal na kaming hiwalay." seryoso kong sabe. He shook his head.

"Hindi ako nagpunta dito para awayin ka or anything. I just want to clear things out. Sabihin nalang naten na may mga tanong din akong gusto kong masagot." bigla naman sumeryoso ang mukha niya.

I sighed. "Ano naman yun?"

"Can we talk somewhere else? Mahirap mag-usap kung nakatayo lang tayo dito." sabe niya. I rolled my eyes. Parehas sila ni Jiro. No doubt na magkapatid nga talaga sila.

"Fine. Lead the way." sabe ko. He nodded at sumakay na sa van niya.

THE NEXT DAY

"Yow! Bakit ganyan nanaman itsura niyan?" rinig kong tanong ni Sam. Nandito kami sa bahay. Mamaya pa pasok namin.

"Malay namin. Umuwi nalang yan kagabi na ganyan." sagot ni Candy. Pinikit ko nalang ang mga mata ko. Sumasakit ang ulo ko. Haist! I rubbed my temples.

*poke* "hey, you okay?" napamulat ako ng mata at nakita sa harap ko si Sam.

"Yeah." tipid kong sagot. He stared at me. Alam ko na pinapahiwatig niya.

I sighed. "Fine. Kinausap ako ng kuya ni Jiro." seryoso kong sabe. Nakita ko namang nanlaki ang mga mata nila. They even gasped. Tss. Mga OA.

"Really?! Ano sabe?! Inaway ka ba?! Nagalit ba?! What?!" I glared at Candy. Bwiset! OA ah! Nagpeace sign nalang siya sakin.

"Hindi. Actually, kabaligtaran ang nangyari." sabe ko. Kumunot naman ang mga noo nila.

"Kabaligtaran? What do you mean?" tanong ni Sully. I sighed. "It's complicated. Very very complicated." mahina kong sabe sabay pikit ulet ng mga mata ko.

I didn't expect na ganun ang mangyayari sa paguusap namin ng kuya ni Jiro.

FLASHBACK

Pagkaupo namin sa table. Pinaalis niya kaagad ang mga bodyguards niya. Siguro kung hindi niya sinabing kuya siya ni Jiro, aakalain kong kidnapper tong mga to.

"So.... anong paguusapan naten?" tanong ko. May lumapit na waiter samin at binigyan kami ng tig-isang menu.

"Before that, um-order ka muna." sabe niya sabay tingin sa menu. Yes, nasa restaurant kami. Ewan ko ba. Dito niya gusto kaming magusap e.

"Kailangan ko ng umuwi. I don't have much time." seryoso kong sabe. Tumingin siya sakin sabay buntong hininga.

"Please, kahit ngayon lang. I just need to talk to you. I want to clear things out." seryosong niyang sabe.