KAÇIK

0.9

"Sana ne!"

Bilmiş bilmiş suratıma bakarken "Baban araştırmasını yapsın ondan sonra." dediğinde omuz silktim. "Bunak babamın da dediği gibi şuan doktor büyük bir tehlike oluşturmuyor. Ayrıca bu araştırmadan hiçbir şey çıkmayabilir." Dümdüz yüz ifadesiyle beni dinledikten sonra yüz ifadesine paralel sesiyle konuştu.

"O zaman ne diye doktoru babana söylemek konusunda tutturdun?" Ağzımı açmış konuşacağım sırada beni susturarak yine kendisi cevap verdi. "Çünkü onun bizim için tehdit oluşturmadığından emin olmak istiyorsun." Boğazımı temizledim. Yaşlı falan ama gözünden de bir şey kaçmıyordu.

"Nereden uyduruyorsun böyle şeyleri?"

"Aptal değilim."

Zoraki ve küçük bir kahkaha atmaya çalıştım. "Canım sıkıldı o yüzden gidiyorum başka hiçbir nedeni yok." Pek inanmış gibi bakmasa da dırdır etmemesi yeterliydi.

"Doktorun peşinden sırf cinsel tatminlerin için koştuğunu söyleme bana. Sen böyle şeyler için erkeklerin peşinden koşmazsın."

Sırıtan yüzüm aslında kendini ele vermemek için yalandan uğraşıyordu. Doktor diğerleri gibi değildi. Açıklayamadığım bir durum vardı. Doktorla cinsel olarak bir şey yaşamamıştım. Kendimi bu anlamda tatmin ettikten sonra ona karşı hiçbir ilgim kalmayacaktı diğerleri gibi...

"Bunak biliyorsun ki duygusal ilişki insanı değilim. Doktorla olan ilişkimden de fazla bir şey bekleme."

"Hala beni aptal yerine koymaya devam ediyorsun."

"Bak, doktor diğerlerine benzemiyor. Diğerleri benden istediklerini almak için peşimden gelirdi. Bu öyle değil. Onu istiyorsam bu sefer benim peşinden gitmem gerek. Biliyorsun ki istediğimi almadan rahat edemem."

"Onu anladım. Ama durum sadece bundan ibaret gibi görünmüyor."

Yüzümde yer etmiş sahte sırıtmayla omuz silktim.

"İnansan da inanmasan da gerçek bu. Şimdi benim gitmem gerekiyor."

Otelin asansörüne yöneldim ve Bunak'ın daha fazla konuşmasını istemediğim için hızlıca bindim. Otopark katına basarak kapanan kapıdan beni izlediğine emin olduğum Bunak'a bakmamaya çalışıyordum. Hızla arabanın yanına doğru adımladığımda şiddetle kapısını açtım. Tam sürücü koltuğuna oturmak üzereydim ki sinirlerime hakim olmadığım için arabanın kapısını hızla geri kapattım. Daha sonra kalçamı arabaya yaslayarak gözlerimi birkaç saniye yumdum. Evet ben duygusal ilişki insanı değildim... peki bu neydi? Neden doktoru her saniye görmek istiyordum? Neden günün her anında birden aklıma geliyordu? Neden Bunak'ın bu söyledikleri beni sinirlendirmişti? Neden neden neden..?

İç sesimin bana verdiği cevaba gözlerimi devirdim. Aptal hala anlayamadın değil mi? Senin söylediğine çocuklar bile inanmaz! 'Cinsel tatmin' içinmiş. Buna gerçekten inandın mı?

Derin bir çıkmaza girmiş gibi hissediyordum. İç sesimle olan çatışmamı burada noktaladım. Zaten şuan verebilecek bir cevabı yoktu.

Arabamın kapısını tekrar açtım ve koltuğa yerleştim. Tam çalıştıracağım sırada elimi geri çekerek kafamı geri yatırdım. Bu araba onun hediyesiydi... Ne yapmam gerekiyordu? Ona olan ilgimin nedeni cinsel mi yoksa duygusal mıydı? Bunu bilmek istiyordum. Bazı şeyleri göz ardı ederek çözüm getiremezdim. Bu konuda cesur olmalıydım. Fakat gel gör ki ilk defa bir şeyden korkuyordum.

Ufak bir hesap yapacak olursam aslında duygusal bir şey yoktu. Sonuçta ben onun bedenini, saçlarını, gözlerini, dudaklarını kısacası fiziksel özelliklerini beğeniyordum. Bu ona karşı duygusal hisler beslediğim anlamına gelmezdi. Ayrıca onunla tanışalı çok olmamıştı. Hemen öyle şeyler hissetmiş olabilir miydim? Daha önce yaşadığım bir şey olsaydı biliyor olabilirdim fakat bu sorunun cevabı da havada asılı kaldı. Hastanede kaldığım sürede onunla vakit geçirdim belki de bunun da etkisi vardı. Kafamı sağa ve sola yatırarak boynumu esnettim.