The Bedwarmer (BL)

10: Secret

    "Just please.. Itigil na natin ang kung ano man ang meron sa ating dalawa. Ayoko nang makita ka ulit."

    "Hindi.. Hindi ako lalayo sa'yo. Wala akong nagawang kasalanan para layuan kita. At hindi ako lalayo hanggang hindi mo sinasabi sa akin ang totoong dahilan ng ginagawa mo sa akin."

    Gusto ko na siyang suntukin pero hindi ko magawa. Hindi ko siya kayang saktan dahil wala namang dahilan para gawin ko iyon. Kasalanan ko rin naman ang lahat kung bakit ako nalagay sa ganitong sitwasyon.

     "Hindi tayo matatapos dito hanggang hindi mo sinasabi sa akin ang nangyayari."

    "Henry.. Please just go home. Gusto kong mapag-isa ngayon. Please...." pakiusap ko sa kanya at agad niya naman itong sinunod. Tumalikod na siya at agad na lumabas ng pintuan ng aking apartment.

    Napasalampak ako sa sahig at hindi ko na alintana kung ano ang itsura ko sa mga oras na yun. Ang tanging nasa isip ko lang ay kung ano na ang mangyayari sa akin ngayong nagbalik na si Ryan sa buhay ko.

       February 2012

        "Tell me? Are you enjoying the party?" tanong sakin ng katabi ko sa sofa ng malaking sala ng bahay na ginaganap ang party ng aking kaibigan. It was my first time to ever get into a party dahil madalas akong pagbawalan ng aking mga magulang na umattend sa mga party.

    "Oo naman. Masaya. Maraming pagkain. Masaya ang music." nakangiti kong sagot sa kanya at ngumiti lang din siya sa akin. Naramdaman ko nalang ang paggapang ng kanyang kamay sa aking hita. Ramdam ko ang pagdaloy ng kuryente sa aking katawan.

    Hindi ko maunawaan kung ano ang ginagawa niya sakin. Para bang inaakit niya ako pero pinilit ko nalang na huwag pansinin ang ginagawa niya.

    "I think you're really cute, Edrian." saad niya sa akin sa medyo may kalaliman na niyang boses. Tila ba hinahatak niya ako palapit sa kanya sa paraan ng kanyang pananalita.

   May kadiliman sa parteng iyon ng sala kaya naman hindi kami napapansin ng iba pa naming mga kasama doon sa malaking sala at busy din sila sa paguusap-usap kaya naman malaya niyang nagagawa ang gusto niya sa akin.

   "Thanks--- Pero paano mo nalaman ang pangalan ko?" tanong ko sa kanya dahil sa hindi ko siya talaga kilala. Gwapo siya. Kung sa kagwapuhan lang ay sigurado akong marami na siyang napaluhang mga babae pero sa pakiramdam ko ay lalaki din ang hanap niya sa paraan ng kanyang pagtitig sa akin.

   "Its easy if you are influencial. By the way, my name is Ryan. Ryan Saavedra." pagpapakilala niya sa akin na nginitian ko nalang. Nakipagkamay siya sa akin at inabot ko naman iyon. Humigpit pa ang kanyang kapit sa kamay ko at ngumiti siya ng nakakaloko.

    "Nice to meet you, Ryan." nasabi ko parin kahit naaasiwa na ako.

   "Here, try this drink. This is good." saad pa niya sa akin at tiningnan ko ang baso na hawak niya. Kulay orange ang laman noon at umiling ako sa kanya bilang sagot.

    "Sorry, hindi ako umiinom eh. Pasensiya na. Tubig lang ako."

    Natawa naman siya bigla at tumitig sa akin. Tumango siya at inabot sa akin ang baso.

    "Please, just this one. Para naman sa pagkakakilala nating dalawa. We are friends now, right?" pamimilit pa niya sa akin at ako naman ay parang nakonsensiya dahil parang hindi naman masama ang kanyang pakikitungo sa akin.

   Pero meron parin akong duda sa kung ano ba talaga ang gusto niya.

    "C'mon! This is just juice. Hindi rin naman ako umiinom. I just find this juice good. Iyan din iniinom nila oh?"