Paris...

1.1K 126 17
                                    

#Zawgyi

Noe's POV...

Thurain- " Noe ဘာစားမလဲ ကၽြန္ေတာ္သြားဝယ္ဖို႔ တခါတည္း မွာလိုက္ပါလား??? "

"မဟုတ္တာ... Noe ကိုယ့္ဘာသာ သြားဝယ္ပါ့မယ္..."

Thurain- " မဝယ္ရပါဘူး Noe ရယ္ ေဆးရံုဆင္းထားတာ ၾကာေသးတာ မဟုတ္ဘူး...နားနားေနေနေန... ကၽြန္ေတာ္ အကုန္လုပ္ေပးမယ္.."

ကၽြန္မ အရမ္းအားနာေနေပမဲ့ သူရိန္ဆိုတာ
လည္း လုပ္ေပးမယ္ဆိုဇြတ္... ေျပာလို႔ဆိုလို႔ ရတာမွ မဟုတ္တာ

" ဒါဆိုလည္း Noe အတြက္ Pasta တစ္ပြဲေလာက္ ဝယ္ခဲ့ေပးပါ... "

Thurain- " okay ရေစရပါမယ္ဗ်ာ... အေအးေရာ??"

" hummm???Cola... "

Thurain- " ခဏေလးပဲေစာင့္..."

သူရိန္က ကေလးေလး တေယာက္လိုပင္
ကၽြန္မ ေရွ႕ ခုန္ေပါက္ ေျပးထြက္သြားသည္။ တကယ္ ေျပာမႏိုင္ ဆိုမႏိုင္ထဲမွာ သူရိန္ တေယာက္ ထိပ္ဆံုးကပါသည္။ ကၽြန္မ ေဆးရံုက ဆင္းထဲက ကၽြန္မေနာက္ တေကာက္ေကာက္လိုက္ၿပီး အရာအားလံုး သူပဲ လုပ္ေပးေနခဲ့သည္။ ၾကာေတာ့ အားနာဖို႔ ေကာင္းေပမဲ့ သူက " မရဘူး သူလုပ္ေပးပါရေစ" ႀကီး ေျပာေနေတာ့ မႏိုင္တဲ့ ကၽြန္မ လႊတ္ထားရံုပင္ မရွိခဲ့ေပ။

ထိုသို႔အေတြးေကာင္းကာ ျပံဳးမိေနတုန္း လင္းတေယာက္ ေနာက္မွေရာက္လာကာ ကၽြန္မ ပခံုးအား အသာေလးဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။

Lin- " Noe... "

" ေအာ္ လင္း လာၿပီလား... လာထိုင္..."

Lin- " အင္း... ေသာ္တာ Noe ကို အခန္းထဲမွာ ခဏေစာင့္ဖို႔မွာခဲ့တာေလ...ဘယ္သူနဲ႔ လိုက္လာတာလဲ.. ေသာ္တာမွာ ရွာလိုက္ရတာ... "

" အာာ ဒါလား... Noe လင္းကို ေစာင့္ေနတုန္း သူရိန္နဲ႔ေတြ႕တာ, သူရိန္က သူမွာဆိုင္ကယ္ပါတယ္ တခါတည္းလိုက္ခဲ့ဆိုလို႔... Noe သူရိန္ဆိုေတာ့ အားနာတာနဲ႔ပဲ လိုက္လာခဲ့လိုက္တာ... "

Lin- " အြန္း...သူရိန္နဲ႔လား..."
ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ လင္း မ်က္ႏွာေလး
မိႈင္ၾကသြားသည္ကိုေတာ့ ခံစားလိုက္ရသည္။

" လင္း... အဆင္ေျပရဲ႕လား..."

Lin- " ဟင္... အြန္း... ခုေသာ္တာ ေန႔လည္စာသြားမွာမို႔ ဘာမွာမလဲ Noe... ေသာ္တာ ဝယ္ခဲ့လိုက္မယ္ေလ..."

လေရာင္ခ်စ္ေသာ ေႏြWhere stories live. Discover now