De zoon van Harry Styles {NL} VOLTOOID

Hoofdstuk 19

           

⚠SMUT⚠

SILAS

Wat?...Wat? Waarom deed ik dat nu?

"Het spijt me, ik weet niet... waarom ik je kuste. Ik denk dat... het gewoon... een moment was?" zeg ik, maar het is eerder een vraag.

Alex kijkt me nog steeds met grote ogen aan. Zeg dan toch iets i.p.v. gewoon te kijken, ik kom er zot van.

"Euhm...Waarschijnlijk kwam het door de film, er was net een kusscène." Zegt ze eindelijk.

"Ja, dat is het. Ik bedoel, ik voel TOTAAL niets voor u. Ik wil niet grof zijn of zoiets. Je bent mooi hoor. Allee, niet dat ik je daarom kuste."

Inderdaad IK heb haar gekust.

"ik ben gewoon niet aangetrokken tot je,", ga ik verder, "Niet dat je niet aantrekkelijk ben...ik bedoel..."

Ik weet niet wat te zeggen. Ik leg mijn ellebogen op mijn knieën en trek aan mijn haren.

"Hey, het is ok. Ik voel ook totaal niets voor je en wordt ook niet aangetrokken tot je. Ik vertel niets aan Claire als je dat wilt. Het betekende namelijk niets, dus waarom het haar vertellen?"

"Ok, we vertellen het aan niemand. Nogmaals sorry."

"En nogmaals het is ok. Ik denk dat ik misschien beter ga. Binnen 2 uren zijn ze hier toch."

"Ja ok. Tot later." "Tot later."

Ik snap het nog altijd niet. Waarom zou ik nu zoiets doen? Ik heb Claire. Vanmorgen dacht ik nog aan trouwen met haar. Shit, waarom had ik nu eerder gedaan met mijn les? Waarom moesten we nu kijken naar een romantische film? Ik had moeten kiezen toen ze mij vroeg om te kiezen. Ik ging nooit zo'n film kiezen. Neen, ik wou een gentleman zijn en liet haar kiezen. Dan kwam de kusscène en net daarna keken we naar elkaar in de ogen. Ik voelde een soort van spanning tussen ons en voor ik het wist zaten mijn lippen op de hare. We gingen wel onmiddellijk uit elkaar.

Ik zweer dat ik niets voor haar voel. Ik ken haar amper, ik weet dat ze goede vrienden is met Claire en mijn hart is bij iemand anders. IK. HOU. VAN. CLAIRE.

Wanneer ik Merlijn hoor, ga ik naar zijn kamer. Ik breng hem naar de badkamer en stop hem in zijn badje. Na hij helemaal aangekleed is, breng ik hem naar beneden. Ik geef hem zijn flesje en nadien zet ik hem in de zetel.

Ik kan maar niet stoppen met te denken aan de kus. Niet omdat ik het leuk vond, maar omdat het me aan het opvreten is. Als ik kijk naar Merlijn, die terug ligt te slapen in de zetel, besef ik dat ik mijn gezin niet kan verliezen. Jaja, het is niet echt mijn gezin, maar het voelt wel zo.

Het is beter dat ik het nooit zeg aan Claire, of iemand anders. Het betekende niets en het zal voor onnodige drama zorgen.

Ik doe de tv en blijf maar zappen tot ik plots een foto zie van Merlijn.

"De mensen vragen zich natuurlijk af wie dat jongentje is. Ze proberen de mama te contacteren, maar ze weten niet wie het is. Er zijn mensen, vooral directioners, die opzoek gaan naar mini Harry Styles in Brooklyn. Het is grote zoektocht aan het worden. Harry Styles heeft nog geen commentaar gegeven. One Direction heeft ondertussen een aantal interviews gehad en nooit heeft iemand daarover gepraat. De foto is nochtans wereldwijd gedeeld, dus ze kunnen niet zeggen dat ze de foto nog nooit hebben gezien. Sommigen denken dat er gevraagd wordt om daar niets over te zeggen. Misschien ziet er meer achter dan gewoon een jongentje die 'toevallig' lijkt op Harry Styles..."

Wat? Ik heb het nooit opgemerkt dat Merlijn op hem lijkt, maar nu je het zegt. Wat bedoelen ze met het laatste? Wat zou er meer achter zitten? Bedoel ze vader-zoon? Denken ze nu echt dat Harry de papa is van Merlijn? Neen, dat kan niet. Of toch?