Reincarnated in 1880

KABANATA XVII

"Hahahahaha" malakas kong pagtawa

'Shemay, hahahaha, baliw na kung baliw pero hindi ko makalimutan ang nangyari kanina'

Bigla ko namang naimagine ang itsura ni Ruiz nang malaman niyang ang hinahanap niya ay nasa harap niya lang. Parang tanga lang talaga hahahaha.

Agad akong nagtaklob ng kumot sa mukha ko. Buti nalang talaga ay wala ang mga katulong ko dito kundi ay mapapagkamalan akong siraulo.

Hay... Kakapagod. Kanina pa ba naman ako naglalakad buti nalang ay nakauwi na ako agad sa mansyon. Pagod na ako, gusto ko nang matulog...

Unti-unti na kong isinara ang aking mga mata at nagsimulang sa mapayapang pagtulog.

sfx: a blag of the door

"Nasaan ang binibini?" naalimpungatan ako sa ingay na narinig ko

Kaagad akong napabangon sa kinahihigaan ko at tinignan kung sino ang bwisit na kumalampag sa pintuan ko.

"Anong nangyayare?" tanong ko habang kinukusot ang aking mga mata

Tumabi sa akin si Rosa at mukhang takot na takot.

"Binibini, mukhang galit na galit po sa inyo si Madam Anastasia" sabi nito

'Argh! Kainis, kung kailan nagpapahinga ang tao eh saka mangiistorbo? Anong problema niya.'

"Uulitin ko pa ba ang sinabi ko? Nasaan ang bini----"

"Bakit nagpapasok kayo ng manok sa kwarto ko!" inis kong sigaw

Napatigil si Anastasia at tumingin ng masama sa akin.

'Ano nanaman ba ang problema nito? Jusko po, lahat na may problema'

"Anong manok, sinong manok Catalina?" inis niyang wika

"Nagtatanong ka pa eh sino ba ang putak ng putak dito sa kwarto ko?" sagot ko

"Bastarda! (Suwail!) Ang lakas ata ng loob mo para sagot-sagutin mo ako? Sino ka sa inaakala mo?" nangngingitngit sa galit niyang sigaw

"Hindi mo pa ba naiintindihan?" matawa tawa kong saad

Kumunot ang noo niya at napa-cross arms.

"Ano naman ang iyong ibig sabihin?"

Ngumisi ako sa kaniya at inilabas ang abaniko ko.

"Ako si Catalina Victoria Lopez, ang tunay na anak ng Lopez sa mansyong ito. Kung nais mong makipagtalastasan sa kapangyarihan, aba, hindi tayo talo. Kahit na kabit ka pa, ako parin ang magmamana ng mga kayamanan ng Lopez. Tinatanong mo ako kung sino ako sa inaakala ko? Ako lang naman ang magpapabagsak sa'yo. Tandaan mo ang araw na ito, pagsisisihan mo at ng anak mo ang ginawa niyo sa aking pagpapahirap noon." wika ko

Itinaas ko ang mga kamay ko at tinuro si Anastasia.

"Mga gwardya, dalhin niyo ang babaeng ito sa labas ng kwarto ko. Huwag din kayong magpapapasok ng kahit sino sa kwarto ko nang wala kong pahintulot, maliwanag?" buong tapang kong wika

Agad na hinila ang magkabilang braso ni Anastasia ng mga gwardya papalabas ng kwarto ko.

"Magbabayad ka sa ginawa mo sakin, Catalina!" sigaw niya habang nagpupumiglas

"Ahh magkano?" pangaasar ko

"Grrr...  Bitawan niyo ako!" galit niyang saad

"Anastasia Velo, ngayong magaling na ako baka hindi na kailangan ng ama ng panibagong tagapagmana. Haha, bilangin mo na ang mga masasayang araw mo dahil sa oras na magtagumpay ako, paalam~~" sabi ko with matching kaway kaway pa ng kamay na parang magpapaalam.