All that Matters (Absinthe Series 3)

Kabanata 5

Kabanata 5

All That Matters

" You won't tell a single soul about our set-up…" Nile warned me with his brooding Delphic eyes. Napairap ako sa kaniya bago inagaw ang notebook na pinagsusulatan namin ng iilang rules namin.

Rules, huh? I did not even come up with this. He was the one who's prepared for this set-up. Siya nga rin itong hinila lamang ako mula sa SSG office at ipinasok pa ako sa bakanteng classroom.

" You know what? This is ridiculous." Patapon kong ibinalik sa kaniya ang notebook nang mabasa ang mga naisulat namin. This crazy idea of his is just useless. Paano naman ako mapapansin ni Trance sa ganoon lang? It's not like he'll cheat with me.

Tumaas ang kilay ni Nile sa akin. " I came up with this idea. I am a genius. Hindi mo ba ako paniniwalaan?"

I snorted. " As if."

Humalakhak siya at inakbayan ako. I softly gasped when I felt his warm hand on the side of my body. Ang kaniyang braso ay nagpapabigat sa aking balikat. I lifted one shoulder to get rid of him pero hinigpitan lang niya ang hawak sa akin.

" Relax. Magpa-practice tayo." he whispered and chuckled like a maniac. Nilingon ko siya at sinamaan ng tingin. It did not bother me that his face was so close. Amoy na amoy ko tuloy ang panlalaki niyang cologne.

" There is nothing to practice." ani ko.

He rolled his eyes. " Come on. You act like a virgin. Hindi tayo paniniwalaang "tayo" kasi ang arte mo."

I leaned forward to him. Nakita kong napalunok siya sa aking ginawa. His eyes went down to my lips that are now in thin line. His cheeks moved inwardly. Sa pagiging abala ni Nile sa pagtingin sa akin ay hindi niya namalayang nakurot ko na siya sa kaniyang tagiliran.

He yelped. " Ouch! What was that for, Sweet pea?" Inalis niya ang pagkaka-akbay sa akin. Ako naman ay ngising-ngising lumayo sa kaniya at inayos na lamang ang nagulong buhok.

" If I didn't know any better, sasabihin kong ginagawa mo ito para maging boyfriend ko talaga and not a pretend one. Tsk, aren't you a little full of yourself?" sumimangot ako sa kaniya. Pinagmasdan ko siyang hinihimas ang tagilirang nakurot. Hindi naman masakit iyon. It's just a tiny pinch, yung parang kurot sa pisngi ng baby lang. Ang OA naman nito.

Inis siyang humarap sa akin. " I told you I am just helping you." he denied.

I pouted my lips. Tumango lamang ako bago tumayo at inayos ang aking mga gamit. Once na naipasok ko na lahat ay humarap ulit ako sa kaniya. He was already done with his things. Iilang sheets lang naman ng papel yung inilabas niya kanina kasi gumagawa siya ng assignment.

Wow, gumagawa pala siya ng ganoon? He looked like an asshole to me. Hindi ko alam kung bakit ba talaga ako pumayag sa kaniya knowing it will not turn out good.

" Hatid na kita. It's already dark outside."

" Sinong may kasalanan?" tanong ko sa kaniya. He just shrugged and went to my side. Kinuha niya na lang bigla sa akin ang mga dala kong manila paper.

I smiled secretly. I find the gesture sweet though. Hindi ko alam kung natural ba na lumalabas iyon sa kaniya o napipilitan lang siya. His expression says otherwise. May tipid kasing ngiti sa labi niya nang sulyapan ko siya.

We went out of the abandoned classroom. Totoo ngang madilim na sa labas at bukas na ang mga ilaw sa mga lamp posts. Nile and I walked silently. Sa kalayuan ay may narinig pa akong nagsasara ng pinto.