She's a fan, I'm not (Discontinued)

20 *NA*

Pov. Nova Adams

'Ik snap het niet Noof, wat zou er nou zo erg zijn om zo erg ruzie te maken?!' Kaelynn kijkt me gebroken aan. Ze is naar mij toe gegaan na het uitpakken.

'Ik heb geen idee. Als ik er ben zijn ze altijd heel gelukkig. Ik heb nooit een idee gehad dat er wat mis was. Alleen wat jij vertelde.' Zeg ik en zucht. Wat hebben Anna en James meegemaakt dat zo erg is om te gaan scheiden?

'En morgen weer school.' Zucht Kaelynn. 'Oh ja, helemaal vergeten.' Zeg ik en sta snel op. 'Help me kaften!' Zeg ik en pak mijn schoolboeken en kaftpapier. Het is doorzichtig, want ik vergeet altijd welke boeken wat zijn. Na een klein uurtje zijn we klaar en gaan we op mijn bed zitten.

'Waar woon je nu?' Vraag ik. Ik ben toch wel benieuwd. 'Ik kan het wel laten zien. Het is hier dichtbij.' Zegt Kaelynn en staat op. 'Oke.'

We lopen buiten en het is best warm. 'Voor je straks gaat flippen. Ik kan er niets aan doen.' Zegt Kaelynn opeens. 'Waaraan?' Vraag ik. 'Zie je zo wel.' Het klinkt heel vaag.

We komen aan bij een flatgebouw dat ik vaag herken. Opeens komt het binnen en sta ik stil. 'Nee...' stamel ik. Kaelynn draait zich om en kijkt me bang aan. 'Het spijt me. Mijn vader kon alleen dit krijgen.' Zegt ze snel.

'Het is oke. Het is een flatgebouw van dertien etages met vier appartementen per etage. Hoe groot is de kans.' Zeg ik en loop door. Kaelynn stopt haar sleutel in het slot en doet de deur open. In de lift vraag ik welke etage. 'Vier.' Piept Kaelynn.

'Wat?!' Schreeuw ik half boos half verbaast. 'Vier.' Piept ze weer. 'Nee... onmogelijk.' Mompel ik en ga zitten op de stoel in de lift. Dit kan gewoon niet.

Ping!

De lift is op de etage en gaat open. Kaelynn stapt uit en ik volg. Alsjeblieft links, alsjeblieft links. En ze loopt naar rechts.

'Nee...' piep ik deze keer. Ik ben een muis. Piep piep.

De deur gaat open en mijn stiefmoeder loopt naar buiten. 'Nova?' Vraagt ze. 'Oh je herkent me. Je geeft toe dat ik besta?' Vuur ik op haar af. 'Noof rustig.' Zegt Kaelynn en opent haar voordeur.

'Wat rustig? Deze heks hier neemt mijn vader af en keert zich tegen mij! Ze erkende mij niet eens als een persoon. Ik was lucht voor haar! Alles wat ze zag waren haar eigen kinderen, niet ik; de dochter van haar vriend. Nee, ik was lucht!' Schreeuw/huil ik.

Wacht... huil? Waarom doet dit mij zoveel? Oh ja misschien omdat ik mijn vader nooit zie en ik hem toch ergens mis? Nee! Dat nooit! Ik hoef hem nooit meer te zien!

'Kom.' Zegt Kaelynn en trekt me naar binnen. Al die tijd heeft die heks gewoon staan kijken. De heks die door het leven gaat met de naam, Natasja. Ze doet geen moeite om iets in te brengen tijdens mijn uitbarsting. Ze weet dat ik gelijk heb.

'Kaelynn sluit de deur en haar vader komt de hal binnen. 'Wat is er aan de hand? Ik hoorde Nova hier helemaal gillen.' Zegt hij. 'Pap,' begint Kaelynn, 'Nova haar vader woont hiernaast.' Zegt Kaelynn en ik probeer mijn woede te laten zakken.

'Haar vader? Maar zijn je ouders gescheiden dan? Ik dacht dat Angelique en Sven het goed hadden samen.' Zegt James. 'Haar biologische vader, Fred.' Verduidelijkt Kaelynn zichzelf. 'Oh.' Is James zijn antwoord en trekt me in een knuffel.

'Het gaat, het gaat. Maar vertel, wat is er nou met jullie?' Vraag ik en kijk James en Kaelynn aan. 'Goeie vraag, pap? Uitleg?' Zegt Kaelynn en kijkt haar vader aan. 'Ja, ik ben je een uitleg schuldig. Kom maar mee.' Zegt James en loopt naar de woonkamer. Hij neemt plaats aan de tafel en Kaelynn en ik gaan tegen over hem zitten.

'Het loopt al een tijdje niet meer vlekkeloos tussen je moeder en mij.' Zegt James en kijkt Kaelynn aan. 'De meningsverschillen werden groter en ze veranderden in ruzies. Weet je nog dat weekend dat ik weg was?' 'Ja?' Antwoord Kaelynn.

'Ik was toe aan een pauze. Ik zei dat ik een werkweekend had, maar ik zat met een paar vrienden in de kroeg. Ik had iets te diep in het glaasje gekeken en ben door mijn vrienden een club ingegooid. We zijn gaan feesten en ik weet eigenlijk niet wat er gebeurde behalve dat ik wakker werd in een kippenhok.' Zegt James en ik schrik.

Dit had ik niet verwacht van hem.

'Kippenhok?' Vraagt Kaelynn. 'Ja. Ik kon het huis van een vriend niet in dus sliep in een kippenhok. Je moeder dacht dat ik vreemd was gegaan omdat ik de helft van mijn kleren miste. Eerlijk gezegd weet ik niet waar ze zijn, maar ik verzeker je dat ik niet vreemd ben gegaan. Je moeder gelooft me alleen niet.'

'Gelukkig maar. En waarom was mam dan zo boos tegen mij?' Vraagt Kaelynn. Ik houd me buiten dit gesprek, want ik heb er niets mee te maken. Ik kan het misschien alleen nog maar erger maken.

'Je moeder wilde je niet, maar ik wilde je niet weg doen. We waren nog zo jong. Ze kwam er heel laat achter dat ze zwanger was dus een abortus was geen optie. Ik heb haar overtuigd om je te houden. Je lijkt veel op mij en dus nam je afstand van je moeder. Je had het zelf niet door maar zij wel. De eerste de beste optie die ze zag, deze dus, stuurde ze je weg; samen met mij.' Eindigt James zijn uitleg.

Damn, wat een problemen. Ik zie een traan over Kaelynn haar wang lopen en trek haar in een knuffel. 'Het komt goed. Ik ben er voor je.' Zeg ik en wrijf over haar rug. 'Het komt goed.'