Long Distance Relationship
Nagiba ang lahat kinabukasan. Hindi na ako nilapitan ni Aziel. Hindi katulad kahapon na todo bantay ito sa amin ni Doc kenzo. Kahit ganoon ay hindi ko pa din maiwasan ang minsang pagsilyap nito sa amin. Kita ko ang tamis sa ngiti ni Lily dahil sa nakikita. Hindi na lamang ako umimik pa.
"May problema ka ba?' Tanong sa akin ni doc kenzo habang inaayos namin ang kanyang table.
Kaagad ko siyang inilingan. Hindi ko maiwasang hindi mapatitig kay Doc kenzo. Ngayon kasing hindi niya suot ang kanyang salamin sa mata ay kitang kita ko ang pagkakahawig nila ni Aziel. Ang pagkakaiba nga lang ay ang mukha ni Aziel ay talaga nga namang pang gyera, kung makikita mo kasi ito ay nadedepina ang kanyang pagiging matapang, stricto, walang kinakatakutan, tunay ngang lalaking lalaki dahil sa tindig niyang matatag, matigas. Samantalang si Doc kenzo ay ganuon din ang kaso ay ramdam mong malambot ang kanyang puso, malambing at maalahanin.
Medyo basa pa ang buhok nito, halatang kakagising lamang ngunit naligo na. Suot suot na niya ngayon ang kanyang white coat kaya naman mas lalong lumakas ang kanyang dating. Malinis din ang pagkakagupit ng kanyang buhok. Hindi kagaya ng kay Aziel na may kahabaan na.
"May muta pa ba ako sa mata? Bakit ganyan ka makatitig sa akin?" Natatawang tanong niya kaya naman kaagad akong napaiktad at nagiwas ng tingin.
"Wa...wala po" natatarantang sabi ko at kaagad kong itinuon ang aking buong atensyon sa pagaayos ng kanyang lamesa.
"Naku, mukhang nagwagwapuhan ka na sa akin ha" pangaasar pa niya kaya naman kaagad ko siyang tiningnan ng masama.
"Hindi po. Hindi naman talaga" giit ko na mas lalo niyang ikinatawa.
Nagiwas ako ng tingin dahil dito pero sa aking pagiwas ng tingin ay si Aziel naman ang aking nakita. Masama ang tingin nito kay doc kenzo, matalim. Nakapamewang siya habang ang kanyang mga ugat sa leeg ay parang puputok na sa pagkainis.
"Handa na ang breakfast!" Sigaw na anunsyo ng isang babaeng sundalo.
Kaagad na nagsipuntahan ang lahat para pumila. Sandali pang inilapag lahat ni doc kenzo ang kanyang mga gamit sa lamesa bago niya ako hinila patungo sa pila.
"Bumalik na ng maynila si Lady henrietta kaninang umaga, hindi na siya nakapagpaalam sa iyo. Ibinilin ka niya sa akin, kaya kailangan mong kumain ng madami patay ako duon pag nakita niyang patpatin ka pa din pag balik natin ng maynila" natatawang pangaasar niya sa akin.
Napanguso ako. "Hindi naman ako patpatin. Tama lang ang katawan ko sa edad ko sabi sa akin ni Teacher ana" nakangusong sabi ko pa sa kanya.
Tinaasan ako nito ng kilay pagkatapos ay tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa, pero nahinto ang lahat ng iyon ng kaagad na may umubo ng malakas sa aming tabi. Mabilis naming nilingon iyon, si Aziel.
"Manghahawa pa ng sakit niya" inis na inis na sambit ni Doc kenzo.
Hindi naman iyon pinansin pa ni aziel na nagpatuloy na sa paglalakad. Hindi ko alam kung ano ang tunay na dahilan kung bakit sila nagkaroon ng samaan ng loob. Pero alam ko at ramdam ko na mahal pa din ni Doc kenzo ang kapatid, ganuon din naman si Aziel. Pero dahil pareho silang lalaki at mukhang parehong walang may balak na magpakumbaba ay mas lalong tumatagal ang samaan nila ng loob.
"Eh kayo po nung iba niyo pang kapatid? Bati po kayo?" Tanong ko sa kanya. Kaagad na lumambot ang kanyang mukha at napangisi.
"Masyado namang pambata yung bati" nakangising sabi niya sa akin.
