Lucky me...

~Hoofdstuk 8~

'TUUT TUUT TUUT'. De wekker ging, het was zes uur. Isa probeerde de wekker uit te doen, maar het lukte niet echt en ze viel uit bed. Het zag er heel grappig uit, ze had niet door dat ik al wakker was en alles dus had gezien. Waarschijnlijk dacht ze dat ze héél zachtjes uit bed was gestapt. Ik kon nog net mijn lach inhouden, maar dat lukte niet meer toen Isa op wilde staan en niet door had dat er nog deken nog om haar benen heen zat. Ze viel. Ik kon het niet meer houden en schoot in de lach. Ze was net weer opgestaan, maar toen ze me hoorde lachen schrok ze blijkbaar weer. Ze viel weer.
Ik kon net niet meer houden en lag nu op de grond van het lachen. 'Brooklyn, wil je me even uitleggen wat hier zo grappig is? En wees alsjeblieft stil! Iedereen slaapt nog, weet je nog.' Zei Isa dood serieus, ik bleef lachen en uiteindelijk snapte Isa het ook. 'Het zag er vast heel stom uit, he?' Vroeg ze. 'Ja en ik heb alles gezien, dat je uit bed viel, toen weer viel en daarna door mij viel!' Antwoord ik.
Na een tijdje waren we uitgelachen. We gingen ons omkleden, ontbijten en alle andere ochtend rituelen.
Het was pas half zeven en we moeten pas om zeven uur op school zijn, we moeten een kwartier fietsen. We hadden net zo goed met de bus kunnen gaan, maar de directeur vindt het te duur om een bus te huren. Ik heb dus geen zin om te fietsen, laat me lui zij! 'We hebben nog een kwartier, dus wat gaan we doen?' vraag ik aan Isa. Ze is de hele tijd al stil en volgens mij heeft ze een plan, ze is altijd stil als ze een plan heeft of ze is bang, dat kan ook. 'Je bent stil Isa, wat is er? Heb je een plan of ben je bang?' vraag ik 'Hey dat rijmt!'.
En dan verteld Isa wat haar dwars zit, het is een nogal lang verhaal dus geef ik je de samenvatting. Ze is heeft gehoord dat er in het bos geen elektriciteit is en dat we dus onze telefoon en alle elektrische dingen niet kunnen gebruiken, die we wel ingepakt hebben. Mij maakt het ook bang! Geen telefoon, stel je voor! Dan leven we als holbewoners! Maar dan komt Isa met haar masterplan, ze heeft haar vader ooit is bezig gezien met een apparaat met zonnepanelen. Het zet de zonnestralen om in elektriciteit en dan kan je de opladers en alle andere elektrische dingen in het stopcontact doen om het te gebruiken. Het stopcontact zit natuurlijk in dat zonnepanelen ding (ik weet niet of het echt bestaat, maar het lijkt me wel cool!). Ze zegt dat het op zolder ligt en we hebben het in tien minuten gevonden. Dan lopen we naar de garage en pakken de fietsen. Het zijn allebei bakfietsen, dus kunnen we alle spullen er in doen. Op onze bagage dragers doen we een paar flesjes water, je weet maar nooit of we dorst krijgen! We lopen weer naar binnen om onze jassen te pakken en dan stappen we op de fiets.