Lucky me...

~Hoofdstuk 18~

Ik laat me op m'n bed vallen, ik ben echt helemaal op! Oscar en ik hebben echt heel veel gekocht. 'Brooklyn, je kunt eten, je vader is al in de keuken op je aan het wachten.' Zegt Oscar, ik heb niet eens gemerkt dat hij m'n kamer binnen was gekomen. 'Okay, ik kom er aan.' Zeg ik en Oscar loopt weer de kamer uit. Ik laat me uit bed vallen en ik loop naar beneden, nou ja dat was de bedoeling. Ik val letterlijk uit bed en verdwaal dan in het huis.

Na een klein kwartiertje zoeken, ben in de keuken. 'hehe, ben je er eindelijk?' vraagt mijn vader. Ik wil net antwoorden, maar hij gaat al verder met praten. 'Ik verwacht geen antwoord, ga zitten, ik heb wat te bespreken met je.' Ik ga zitten en begin aan mijn eten dat al op tafel staat, lasagne, lekker! 'Zoals je al weet ben ik vandaag naar je school geweest en je kan meteen morgen beginnen!' zegt hij blij. 'Morgen al? Maar dat is al zo vroeg! En hoe moet ik er komen? Wat moet ik aan? Ugh had je dit niet eerder kunnen zeggen?' vraag ik. 'Ja morgen al, ik weet dat het wat kort dag is, maar zoals ik ook al heb gezegd ben ik bezig met een heel belangrijk project. Je wordt gebracht door Oscar de eerste weken, net zolang totdat je het zelf weet en dan kan je zelf met de auto of ga je met de scooter. Ik weet niet wat je aan moet dus kies dat straks meteen maar en nee ik had het niet eerder kunnen zeggen, want ik ben ook pas thuis.' Antwoord mijn vader. Na dit gesprek eet ik in stilte verder en als ik klaar ben, ren ik naar boven.

Ik weet dus echt niet wat ik aan moet! een topje en een korte broek? Of een jurkje? Sowieso iets korts, want het is hier echt bloedheet! Na een half uur staan twijfelen kies ik toch voor het jurkje. Het is een jurkje met een witte bovenkant, bij de navel zit een zwart riempje en de rok is wijd en rood (A/N zoals op de foto). Ik pak er een zwart met witte tas bij en wat accessoires, mijn haar doe ik morgen wel. Ik neem een lekkere warme douche en ga dan in bed liggen. Ik zet mijn wekker en ga slapen.

De volgende ochtend word ik wakker van mijn wekker. Tijd voor school, ugh! Het is zeven uur, dan heb ik nog een uur om me klaar te maken. Ik ren naar de badkamer en doe mijn make-up op, niet te veel, want dan lijk ik op een barbie en als ik iets niet wil zijn is het een barbie! Ik doe mijn haar met twee plukjes naar achter vast en krul de onderkant een beetje. Dan loop ik de badkamer uit en doe mijn jurkje aan, doe mijn accessoires om en pak mijn tas. Ik doe wat spullen in mijn tas en ik doe mijn zwarte hakken aan. Ik ben klein, echt heel erg klein, dus dat moet ik dan maar goedmaken met mijn hakken. Als ik helemaal klaar ben kijk ik voor de laatste keer in de spiegel, ik zie er prima uit. Ik pak mijn telefoon van de oplader en loop naar beneden. Het is al half acht dus heb ik nog een half uur om te eten. Ik maak een eitje voor mezelf klaar en doe het net op mijn bord als Oscar binnen komt lopen. 'Wil je ook een eitje, Oscar? Ze zijn echt lekker!' vraag ik. 'Nee hoor, ik maak het wel voor mezelf klaar, ga jij maar eten!' antwoordt hij. 'Doe niet zo gek, neem mijn eitje! Ik maak er nog één voor mezelf!' ik schuif mijn bord naar Oscar en hij kijkt me dankbaar aan. Ik begin aan mijn eigen eitje en na 20 minuten zijn we klaar met eten en staan we klaar om te vertrekken. 'Wacht nog heel even, Brooklyn, ik moet nog even boven iets pakken en dan kunnen we weg.' Zegt Oscar.

Na tien minuten is die weer terug met een brief en lopen we naar de garage. 'Dat is voor de school, dat moet je laten zien bij de receptie voor je rooster en kluisje.' Zegt Oscar als we in de auto zitten. We zitten gezellig te praten als Oscar na een kwartier rijden zegt dat we er zijn. Ik kijk door het raam en zie een hele grote school voor me. Het is een mooi gebouw en al helemaal met de zon er op. We staan op de parkeerplaats en ik zie al veel leerlingen uit hun auto stappen. Veel mensen wijzen naar ons, waarschijnlijk omdat ze deze auto niet herkennen en van de "nieuwe" is. 'Dankjewel voor het brengen, Oscar. Verder kan ik het wel alleen.' Zeg ik. 'Oké, ik ben hier om drie uur weer, veel succes.' Zegt Oscar. 'Doei Oscar tot vanmiddag!' Zeg ik en ik stap uit. Ik loop door alle mensen door richting de ingang van de school. Als ik binnen ben, zie ik meteen de receptie. Ik loop er naar toe en ga in de rij staan. Na vijf minuten ben ik aan de beurt. 'Hallo, waar kan ik je mee helpen?' vraagt een vriendelijke receptioniste. 'Hallo ik ben nieuw hier,' zeg ik en ik geef de brief, 'ik moest hier mijn rooster en kluissleutel ophalen?' 'Aha, Brooklyn Rose, dochter van meneer Rose. Ja dat klopt, hier is je kluissleutel, je boeken zitten in je kluisje. Je hebt kluisje A71, dat is hier links en dan kom je er uiteindelijk. Hier is je rooster,' zegt de receptioniste en ze overhandigt me mijn kluissleutel en een papier met mijn rooster, 'veel plezier vandaag en vraag gerust aan de andere leerlingen hier waar alles is!'

Ik loop naar mijn kluis en maak hem open, ik kijk op mijn rooster en pak de goede boeken. Als ik alles in mijn tas heb gaat de bel. 'Shit, nu moet ik het lokaal ook nog vinden!' mompel ik in mezelf. Lokaal B32, nu nog zoeken. Ik loop alle gangen door die inmiddels uitgestorven zijn en na tien minuten zoeken heb ik eindelijk het lokaal gevonden, eerst hebben we mentoruur dus ik denk dat ik me moet voorstellen. Ik wil naar binnen lopen en duw tegen de deur, maar je moet dus blijkbaar trekken. Ik trek aan de deur, maar iets te hard en de deur komt tegen mijn voorhoofd. 'Au..' mompel ik en ik hoor de klas lachen. 'Jongens stil! We hebben een nieuwe leerling in de klas en dit is haar.' Zegt een lange dunne vrouw, maar helaas houdt de klas niet op met lachen. 'Stel je maar voor,' zegt de vrouw zacht tegen mij 'dan worden ze wel stil.' Okay, dat is stom, ik kan me dus echt niet voorstellen, dan ga ik raar doen en dat soort dingen. Rustig Brooklyn, rustig. Ik haal diep adem en wil beginnen met praten, maar dan merk ik dat de klas nog aan het lachen is. Dan stel ik me maar iets anders voor. 'Hai allemaal,' begin ik hard en meteen is de hele klas stil, 'jullie zagen net mijn mooie binnenkomt, maar vergeet die alsjeblieft. Ik ben Brooklyn Rose en ik ben 16 jaar, ik kom uit Chicago, maar ik moest nu bij mijn vader wonen dus nu ben ik hier.' Zeg ik simpel. 'Oké Brooklyn en wat zijn je hobby's en wat heb je op je vorige school allemaal gedaan?' vraagt de mentor. 'Mijn hobby's zijn acteren, zingen, muziek spelen, tekenen en shoppen. Op mijn vorige school was ik een leerling.' Zeg ik en de klas begint te lachen. 'Ja, ik snap dat je een leerling was, maar deed je nog bijzondere sporten, of zat je bij een club?' vraagt de mentor weer, ze neemt blijkbaar geen genoegen met mijn antwoord. 'O zo, ja ik zat in een team, ik was de head cheerleader van het cheerleaders team.' De klas valt meteen weer stil. 'Oh oké, dan weten we dat ook weer! Zijn er nog vragen voor Brooklyn?' vraagt de mentor. Een meisje, of laat ik zeggen een barbie, steekt haar hand op. 'Ja, Chelsea?' 'Je kan echt niet in het cheerleaders team komen als je dat denkt. Ik ben de head cheerleader hier en een klein iemand zoals jij hoort er hier niet bij!' zegt de gemene barbie, genaamd Chelsea. 'Chel- ' begint de mentor, maar ik onderbreek haar. 'Okay Chelsea, ik weet niet wie je bent en wat je hier allemaal doet, maar ik heb geen interesse in jouw cheerleaders clubje. Ik heb geen interesse in jou en als je denkt dat je mijn eerste dag zuur kan maken, ga je gang! Maar geloof me dan kan je het net zo hard terug verwachten! En trouwens ik wil een ander leven hier beginnen, dus ik ga helemaal geen dingen doen hier die ik vroeger deed! Maar bedankt voor je echt hele vriendelijke aanbod!' zeg ik met een nep glimlachje, ik zie dat ze er van schrikt en de klas ligt weer in een deuk. 'Oké, zijn er nog andere vragen?' vraagt de mentor en een ander meisje achteraan steekt haar hand op. 'ja, Emily?' 'Waarom ben je hierheen gekomen? Chicago is ongeveer aan de andere kant van het land!' zegt het vriendelijke meisje, ik slik. 'Ehm, ja...' begin ik, 'ik woonde met mijn moeder in Chicago, maar mijn moeder was een alcohollist. We waren op kamp met de klas en toen kreeg mijn moeder een hartaanval, ik ben van het kamp weggegaan en meteen naar het ziekenhuis gegaan, daar lag mijn moeder op de intense of care, maar ze was wel wakker. We waren aan het praten en mijn moeder wist dat ze het niet ging redden, toen ik mijn moeder een knuffel aan het geven was is ze overleden.' Antwoord ik en er rolt een traan over mijn wang, maar die veeg ik snel weg. De hele klas is stil en de mentor is de eerste die de stilte verbreekt. 'Nou ehh oké, ga maar zitten Brooklyn er is nog een plekje vrij achterin, naast Emily. Ik hoop dat je het hier naar je zin krijgt!' Zegt de mentor ongemakkelijk, 'Oh trouwens ik ben mvr. Henderson, je mentor.' Ik knik en loop naar achter, ik ga naast Emily zitten en de les begint.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

[A/N] Heiii, sorry voor het lange niet updaten!!!!!! Ik had het heel druk en dus geen tijd, maar nu is het vakantie dus ik ben er weer!!!

Omdat ik zolang niet ge-updatet heb is hier een XL hoofdstuk!!

Hope you like it!!

Ik had een vraagje... wat zouden jullie van een kerstspecial vinden??

Dat was het vraagje, ik zei toch vraagje...

Ohh en als jullie het nog niet gezien hebben, ik heb een nieuw boek er op staan. Het gaat over mij en over al mijn bloopers...

Dat was het

Comment~Vote~Follow

Xx me