Lucky me...

~Hoofdstuk 10~

Het was middernacht en ik kon maar niet slapen. De geluiden om me heen waren eng, oké ik was dan wel veel gewend van de wijk waar ik woonde, maar dit was écht eng. Ik hoorde om de zoveel minuten een wolf huilen, een uil 'zijn geluid maken' en verschillende keren een tak breken. Ik kreeg iedere keer een rilling als ik een geluid hoorde, oh wat haat ik het bos toch! Ik pakte m'n telefoon en oortjes, ik zocht een rustig nummer en stak de oortjes in mijn oren. Wow, ik doe het niet tussen m'n tenen ofzo. Ik neuriede het liedje zachtjes mee en viel even later in slaap.

De volgende ochtend werden we om 7 uur gewekt, ugh. 'Jullie hebben een half uur om jullie om te kleden en schoon te maken. Daarna moeten jullie onmiddellijk naar de eettafels komen.' riep mvr. Baker over het kampeerterrein. Ik stapte de tent uit en richte me tot mvr. Baker. 'Het zou heel prettig zijn om ons even te wassen,' zei ik op een rustige toon, 'maar dan moeten we natuurlijk wel weten waar dat is.' Zei ik er boos achteraan. Mvr. Baker keek even geschokt, maar herstelde zich al snel. 'De wasplaats in hier één minuut vandaan. Je loopt voorbij de eettafels alsmaar rechtdoor, dan kom je er vanzelf.' 'Bedankt!' Zei ik.

'Iedereen even luisteren!' Schreeuwde ik over het terrein, er kwamen verschillende hoofden uit de tenten. 'Ik ben de eerste, en énige die naar de wasplaats gaat. Niemand volgt me en als ik klaar ben dan mogen jullie!' Er klonk instemmend gemompel, ik liep de tent in om mijn spullen te pakken, ik jat later wel wat make-up van Isa. Ik liep naar de wasplaats en was in shock toen ik het zag.

Het was maar een meertje! Daar moest je alles mee doen? 'Oh my gosh' mompelde ik, maar ik zette me er snel over heen en ging me wassen. Nadat ik mijn natte haren in een knot had gedaan en schone kleren aan had, liep ik naar het kamp. 'Jullie kunnen!' Roep ik over het kamp. Meteen stormt iedereen de tent uit en al snel ben ik de enige op het kamp. Ik loop de tent binnen en pak de make-up, ik doe wat mascara en eyeliner op. Dan pak ik de föhn en maak ik mijn haar droog, ik doe er wat haarspray in en dan kan ik de dag weer aan! Ik ga in een superhelden pose staan, op dat moment komt Isa de tent binnen, ze kijkt me aan en schiet meteen in de lach. Awkward... Maar al snel lach ik mee. 'Dat had je moeten zien!' Lacht Isa. 'Ik geloof je wel als je zegt dat het er verschrikkelijk uit zag!' Lach ik ook.

Ja een paar minuten gelachen te hebben wordt ik serieus. 'Shit Isa, we zijn te laat voor het eten.' Zeg ik, ze krijgt meteen grote ogen, ze heeft nog nooit het eten gemist, ze houdt van eten! 'Nou wat staan we hier dan nog!? We moeten eten!' Zegt Isa en ze stormt de tent uit. Ik ren achter haar aan en houd haar tegen. 'Isa, we eten pas over vijf minuten!' Lach ik, nu kijkt ze me ongelovig aan. 'Brook, dat is vijf minuten, het eten staat er vast wel en het is in mijn wereld verboden om eten te laten wachten! Dus bedankt dat je me waar geschuwd heb!' Zegt ze. Daar heeft ze een punt, eten mag je niet laten wachten en je moet altijd blij zijn met het eten wat je krijgt! Het is immers eten, en eten in life.

Isa loopt weg terwijl ik nog druk in gedachten ben. Als ik klaar ben met denken, zie ik Isa al bijna bij de tafel staan. Ik loop er ook naar toe, we pakken snel een bordje en scheppen wat eten op. Al snel komt de rest en na een paar minuten zitten we gezellig te eten. Sommige mensen halen nog een ronde eten. Maar dan gebeurt het verschrikkelijke. Ik had net een kopje koffie gehaald, maat als ik me omdraai botst iemand tegen me op en alle hete koffie zit op mijn mooie nieuwe shirt. Ik kijk wie er tegen me op gebotst is en zie dat het Quin is, de onhandigste jongen van de klas. Ik kan mijn woede niet beheersen. 'Mijn nieuwe shirt!' Schreeuw ik uit, iedereen kijkt mijn kant op en Quin kijkt verschrikt. 'S-s-sorry' stottert hij. Ugh, ik kan er niet tegen als iemand stottert. Ik draai me om en pak een kan met limonade, Quin kijkt me verbaast aan. 'Dit is je verdiende loon.' Zeg ik rustig. 'Dat durf je toch niet!' Zeg Quin als een stoere jongen, ugh. 'Oh, let maar op.' Zeg ik en ik gooi de kan boven zijn hoofd leeg. Hij kijkt me verschrikt aan.

'VOEDSELGEVECHT!!!'

Oh shit, gaat mijn nieuwe shirt er nog erger uit zien...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Haihai ben ik weer!

Sorry dat het zolang duurde! Sorrysorrysorrysorrysorrysorry!

Het was een saai hoofdstuk, i know. Volgend hoofdstuk word leuker, ik geloof het!

Ik heb niks meer...

Comment~Vote~Follow

Xx van je weet wel wie, hoop ik!?