BU KİTAP YAVBAH HAYRAN KURGUSU OLUP, YAVBAH FANDOMA İTHAFEN YAZILMIŞTIR.
Obsesif kişilik bozukluğu olan, bu hastalığı kendine pek dert etmeyen iki genç, kısa bir süre sonra hayatlarının hastalıkları yüzünden karardığı gerçeği ile yüzleşirler.
Tedav...
Öncelikle okullar açılmış diye duydum. Hepinizi tebrik ederim. Umarım seveceğiniz, uğurlu ve sevgi dolu bir dönem olur. Karnelerinizden pek iyiler eksilmez, İnşAllah!
4737 kelime!
Geçen seferki yorumlarda neydi öyle? Resmen beni gazladınız! Gerçekten çok mutlu oldum. Biliyorum, okullar yüzünden pek aktif olamayacaksınız o yüzden sizi darlayamam! Ama yine de pamuk eller klavyeye, karşiim, hiç kusura bakma yaneğğ :D
Umarım bu bölümü seversiniz. Size küçük bir playlist bırakıyorum. Belki bilmediğiniz şarkılar falan olur, benden size dinlemeniz için küçük bir hediye diyeyim bari :D Ay bilgisayardan yayımladığım için emojimde yok. O yüzden kusura bakmayınız, efenim.
Evet, hazırsanız bölüme geçelim!
Ta ta ta!
Sezen Aksu- Geri Dön
Simge- Vicdanın Affetsin
Simge- Prens ve Prenses
Tan Taşçı- Yalan
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
52. BÖLÜM
Ben, anne olmayı çok istemiştim. En çokta bana anne diyecek olan çocuğun, Yavuz'a baba demesini istemiştim. Yüreğimden kopan bir dilekti bu, öylesine değildi. Ben, az önce o testin negatif çıkması için Tanrıya yalvarıyordum, kalbim ise o çocuğu istiyordu. Ruhum o çocuğu istiyordum. Bizim çocuğumuzu istiyordum. Tehlike umurumda dahi değildi, ben rahmime misafir olan o meleği, mucizeyi istiyordum. Tanrının bana bahşettiği bu pahabiçilmez hediyeyi istiyordum.
Ben sanmıştım ki Yavuz da ister. Biliyordum, şartları. Hamile olmaman gerekiyordu. Hayatında değerli olan iki kadın vardı ve o iki kadın da bebeğini kaybetmişti. Bu yüzdendir ki bebek istemiyordu, daha istemiyordu. Elbette bir gün bize ait olan bir bebeğe babalık yapmak istiyordu. Benim onun karısı olmamı, tıpkı bana ve ona benzeyen bebekler doğurmamı.. Biliyordum, anlıyordum. Yavuz koruyamadığı için rahmimdeki mucizeyi istemiyordu, haksız da sayılmazdı.
Ama keşke bana onu aldırman lazım, Bahar diyeceğine, bana sarılıp herşey güzel olacak deseydi.. Omuzlarımda dünyalar kadar ağır bir yük taşıyordum. Onun için zor olduğu kadar benim içinde zordu. Ben masum değildim. Evet, daha az önce testin negatif çıkması için Tanrıya yalvarıyordum. Fakat yine de onun orada, içimde olduğunu bildiğim ilk an, onu öldürmeyi bile düşünmemiştim. Ondan kopmayı düşlememiştim.
