BU KİTAP YAVBAH HAYRAN KURGUSU OLUP, YAVBAH FANDOMA İTHAFEN YAZILMIŞTIR.
Obsesif kişilik bozukluğu olan, bu hastalığı kendine pek dert etmeyen iki genç, kısa bir süre sonra hayatlarının hastalıkları yüzünden karardığı gerçeği ile yüzleşirler.
Tedav...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
28. B Ö L Ü M
Keyifli okumalar!
Merhaba! Bu sadece küçük bir alıntıdır. Yeni bölüm ne zaman gelecek bilmiyorum ama bundan sonra sınır koyacağım, diğer yazarlar gibi. Çünkü cidden yoruluyorum ve okunmaların oy sayından çok olduğunu görüp yorum ve oyun düşük olduğunu gördüğümde mood'um düşüyor.
Gerçi ben asla yorum ve oy sınırı ile çalışan biri olmadım ama ben de yapayım dedim. Diğer yazarlar gibi. En azından bu kadar eziyete değer..
Teşekkürler!
SINIR: 250 oy, 400 yorum!
*Yorum sınırı dolsun diye ard arda atılan emojiler, harfler, rakamlar, "yb" kelimesi sayılmayacaktır.*
Büyük bir sınır koymamım nedeni, hem çabuk dolmasın ve ben de bölümü rahat-rahat yazabileyim diye, hem de gizli okurkları azacık sahada görmek için!
Pamuk eller klavyeye!
🔗
Karnımda, dahası Yavuz ile tanışdıktan sonra ve Keşanlı ile Su'yun güzelim yemeklerine eriştikten sonra ortaya çıkan hafif göbeğimin üzerinde sıcak bir ten vardı, bir avuç. Muhtemelen üzerimdeki pijamanın üstü açılmış ve arkadan bana yangından mal kaçırırmış gibi sarılan Yavuz, elini oraya sokmuştu. Tenimin sıcaklığını sevdiğini bildiğimden pek rahatsız olmamıştım ama onun elinin hafif baskısı ile güzelim uykum açılmıştı...
"Böyle düzene sokayım ya! Kim bu saatte?" diye homurdandı.
Ben de homurdandım ama gözlerimi aralamadım. Dün gece bedenim öylesine rahatlamış, kaslarım öylesine boşalmıştı ki uyku şu an tek ihtiyacım olan şeydi.
"Ne oldu?" diye mırıldandım..
"Biri kapının ırzına geçiyor!" dedi öfkeli bir sesle. Elini karnımdan çekti ve yataktaki hareketlilikle doğrulduğunu anladım. Şakağımda dudaklarının sıcak bir baskısını hissettim, kirli sakalları yanağımı gıdıkladı. "Sen uyu, uyanma tamam mı?.."
"Hım.." diye homurdandım. Sıcacık öpücüğü ile dudaklarımın kenarı yukarıya kıvrılmıştı. "Kapıyı aç ve yanıma gel.."
"Uykum açıldı, güzelim." dedi kulağıma doğru. Yorganı omuzlarıma kadar örtüp, "Kapıdakinin kim olduğunu bir çözeyim, dışarıya çıkıp bize atıştıracak bir şeyler alacağım. Sen uyu, tamam mı? Kalkma, yat. Yorgunsun. Ayrıca bedenin ağrıyor.."
"Tamam.." dedim yarı uykulu bir şekilde. Uyanacak, yataktan kalkacak gücüm yoktu.
Yavuz'un odadan çıkışını kapının yavaşça bile olsa çarpılmasından duydum. Yorgana daha sıkı sarılıp kendimi tekrar uykunun kollarına vermeden önce zihnime dün gece kazındı. Yavuz'un omuzlarımı ovduktan sonra küçük bir bebeği yıkar gibi beni yıkayışı, ellerinin etkisi ile mayıştığımdan dolayı beni havluya sarıp odaya kucağında odaya getirişi, giydirmek istese de izin vermeyip bir ton edişimi, sonra da sarılıp uyuduğumuzu..
