«Είσαι σπίτι μου, περίπου είκοσι λεπτά από το διαμέρισμά σου.»
«Κάτσε, τι; Γιατί φύγαμε από το Λος Άντζελες; Ποιος σου είπε να μας φέρεις εδώ;» ο εκνευρισμός μου είχε πάει στα ύψη. Οι επιλογές της, και η έλλειψη της δικιάς μου επιρροής σε αυτές - τουλάχιστον στα θέματα που με αφορούσαν - θύμιζαν αυτές τού Peter. Γιατί αυτός πάντα έκανε τού κεφαλιού του, δίχως να ρωτήσει, να τον νοιάξει, χωρίς να νοιάζεται για τους γύρω.
«Άκου να σου πω εδώ ξανθιά, αν δεν ήσουν τώρα εσύ μαζί μου, θα βρισκόσουν σε φέρετρο έτοιμη για την κηδεία σου.»
Δεν απάντησα, κυρίως γιατί είχα χάσει κάθε ίχνος θυμού μέσα μου μέσα σε μία στιγμή. Τόσο καιρό πως τα είχα καταφέρει; Η απάντηση ήταν, αυτός. Και τώρα, έχοντας τα πάντα στα χέρια μου, έχοντας χάσει τόσα άλλα, ήμουν επικίνδυνη. Αυτά τα χαρτιά, αυτά που βρήκα στην θυρίδα δεν ήταν κάτι τυχαία. Γιατί άμα ήταν, η Natalie δεν θα έτρεφε κάποιον κίνδυνο στο ξενοδοχείο.
Υπήρχαν δύο τρόποι για να συνεχίσω την συζήτηση. Ο ένας, και ο πιο αποκρουστικός, ήταν να ζητήσω ήρεμα συγγνώμη και να ευχαριστήσω την Rain για όλα. Ο δεύτερος, και ο τρόπος που εν τέλει διάλεξα, ήταν να αγνοήσω τα πάντα και να ζητήσω τον φάκελο. Το έκανα.
«Ο φάκελος είναι στα πόδια σου. Αν τον κοιτάξεις ίσως μπορέσεις να καταλάβεις περισσότερα από εμένα. Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω και εγώ η ίδια πολλά. Ο Peter φημίζεται για την μυστικοπάθειά του, φαντάζομαι το γνωρίζεις και εσύ.» λέει η ξανθιά, κοιτάζοντας μπροστά της, Η φωνή της ήταν νευρική, όπως την είχα ξανακούσει πριν ώρες πίσω στην τράπεζα.
Και πράγματι, κοιτάζοντας κάτω από τον καναπέ, ο μεγάλος φάκελος βρισκόταν εκεί, επιβλητικός και τεράστιος. Τον σήκωσα και τον έβαλα στα πόδια μου.
«Ούτε εγώ ξέρω πολλά. Γνωρίζω όμως πως επικοινωνούσε με κάποιους με γράμματα και έδινε σινιάλα με τα παράθυρα. Ψάχνοντας στο σπίτι του μπορείς να βρεις πολλά ενδιαφέροντα πράγματα.» λέω, μόνο και μόνο για να μην ακούσω την σιωπή. «Πού πιστεύεις βρίσκεται η Natalie;» Επιλέγω σκόπιμα να μην μιλήσω για το πτώμα και το γεγονός πως ήξερα για την δολοφονία προσωπικά, κι ας μην ήξερα το θύμα. Η σιωπή όμως βρήκε τον δρόμο της ανάμεσά μας όπως και να έχει, δίχως να χάσει χρόνο.
«Φαντάζομαι σε κάποιο λημέρι τους. Το γεγονός πως σας βρήκαν τόσο γρήγορα και αποφάσισαν να το μαρτυρήσουν τόσο γρήγορα είναι επειδή πράγματι πιστεύουν πως ξέρετε πράγματα και πως θα είστε μπελάς.»
YOU ARE READING
Τελευταίο Βλέμμα | Βιβλίο 1 ✓
Mystery / Thriller«Μην ζητάς συγγνώμη επειδή αγαπάς. Ζήτα συγγνώμη για αυτά που κάνεις για την αγάπη και πονάνε.» -1 ΘΕΣΗ στην ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΚΟΙΝΟΥ στον διαγωνισμό vilvasawards 2017 -1 ΘΕΣΗ στον διαγωνισμό June's Best Greek Books Contest 2017 (βαθμολογία 8,5/10) -ΒΑΘΜΟ...
18. You Were Being Followed, Suprise?
Start from the beginning
