Gökyüzüm Sen

---14---

İyi geceler canımın içleri...

Başka bir saatte okuyorsanız da iyi günler.

Keyifli okumalar...

***

Günler hızla geçerken amcamlar karşı apartmana taşınmış ve yerleşmişlerdi. Kuzenim Zeynep çoğu zaman yanımdaydı. Ömer ile de tanışmıştı. Annemler evden çıkmama pek izin vermiyorlardı ama bugün bir fırsat bulup evden kaçmayı düşünüyordum. Ömer bu düşünceme çok kızıyordu ama ben inat ediyordum.

"Sen izin vermezsen bile, ben sen olmayınca kaçacağım." Dedim inatla ona bakarken.

"Of Gökçe, çok inatçısın." Dedi sinirle.

"Öyleyim." Dedim gülümseyerek.

"Seni yalnız bırakamayacağıma göre seninle geleceğim." Dedi bana kızgın bir bakış atarak.

"Annemin dışarıda iki saatlik işi var. O evden çıktığı zaman biz de seninle tanıştığımız kayalıklara gideceğiz." Dedim.

"Tamam inatçı keçi." Dedi. Dış kapı kapanınca annemin gittiğini anladık. Yatağın üzerindeki telefonumu aldım elime. Zaten günlerdir olduğum gruptan başka kimseden mesaj gelmiyordu. Hızla ayakkabılarımı giyip yürümeye başladım. Ömer'de yanımdaydı. Kayalıklara yaklaştığımızda Ömer telefonuyla uğraşmaya başladı. Ben de telefonumu açtım. Kızlardan gelen mesajlar vardı ama akşam bakabilirdim. Ömer bir anda durdu ve kolumdan tuttu.

"Noldu?" Dedim ona bakarak. Eliyle kayalıkların orada oturan kapşonlu genci gösterdi.

"Biri var. Biz gidelim." Dedi. Başımı "hayır" anlamında salladım.

"Başka bir yere otururuz." Dedim.

"Peki." Dedi. Birlikte ilerlerken o genç arkasını döndü ve baktı bize. Tanıdık bir yüz ile karşılaştım. Bu bana mesaj atan Yağız'dı. Şaşkınca birbirimize bakıyorduk. Ömer de ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.

"Gökçe?" Dedi Yağız. "Ne işin var burada?"

"Evim buralarda. Buraya her zaman geliriz." Dedim şaşkınca. "Peki ya sen buralarda mı yaşıyorsun?"

"Hayır. Ben Adana merkezde yaşıyorum. Buraya anneannemleri ziyaret için geldik."

"Peki." Dedim ona gülümseyerek.

"Hatırladın mı beni?" Dedi umutla. Dudağımı büzdüm.

"Hayır."

"Sorun değil." Dedi gülümseyerek. "Bir gün hatırlarsın."

"Umarım." Dedim. Daha sonra Yağız ile Ömer bakıştılar.

"Merhaba ben Yağız. Gökçe ile aynı lisedeyiz." Dedi Yağız elini uzatırken.

"Ben de Ömer. Gökçe' nin yakın arkadaşıyım." Dedi. Selamlaştıktan sonra birlikte kayalıklarda oturduk biraz. Yağız ve Ömer Galatasaray sohbeti yaparken ben de onları dinliyordum. Zaman hızla geçti ve neredeyse geleli bir saat olmuştu. Birlikte eve geç kalmamak için kalktık. Ömer ve Yağız beni eve bırakıp birlikte gittiler. Onların bir anda anlaşması güzel bir şeydi. Annem eve gelmemişti. Ben de yatağıma uzanıp kızların mesajlarına baktım. Gülümseyerek mesajları okudum ve daha sonra yorgunluğa dayanamayıp gözlerimi kapattım.

***

Evett...

Nasıl buldunuz?

Sizi seviyorum..

Oy ve yorumları unutmayın...