Gökyüzüm Sen

---27---

Merhaba benim tatlı okurlarım^^

Nasılsınız?
Ben gayet iyiyim. Ve sizinde hep iyi olmanızı isterim...

***

Kantinde masada oturmuş, sanki kıtlıktan çıkmış gibi döner yiyorduk. Yanımda Yağız vardı. Ondan çekinmiyor aksine ona çok yakın hissediyordum. Anonim bu aralar umrumuzda değildi. Daha çok ders çalışmaya başlamıştık. Yağız on ikinci sınıf olduğu için deli gibi ders çalışıyordu. Hatta hafta sonları etüte gidiyordu. Ben de ona ayak uydurmak için ders çalışıyordum. Kızlarla da görüşüyorduk. Hatta hepsinin birer flörtü vardı. İkbal'in flörtü Oğuz'du. Oğuz yakışıklı ve okulda asosyal takılan biriydi. Kaşında piercing vardı , bu onu fazlasıyla havalı gösteriyordu. Nisan'ın flörtü Buğra'ydı. Buğra kumral saçlı yeşil gözlü biriydi. Samimiydi ve Nisan ile çok iyi anlaşıyorlardı. Mine ile Tuna atarlı giderli bir çiftti. Fazlasıyla komik ve şirindiler. Favorim onlardı.

"Ayranım bitti." Dedi dudağını büzerek.

"Git al." Dedim onu tersleyerek. Sonra gülümsedim.

"Peki." Dedi normal bir hâle bürünürken. Benim ayranıma uzanıp aldı. Ve içine baktı.

"Seninki de bitmiş." Dedi. "Hadi benden olsun." Ona güldüğümde çoktan ayağa kalkmıştı. Gözlerim kafeyi taradığında biriyle göz göze geldik. Bu Kaan'dı. Kıvırcık siyah saçlı, uzun boylu basketçi çocuk. Göz göze gelince gözlerini kaçırdı ve elindeki sandeviçten bir ısırık aldı. Elinde iki ayran ile gelen Yağız'a baktım tekrar. Ayranın birini önüme bıraktı ve sandalyesine oturdu.

"Müessesemizin armağanıdır." Dedi Yağız elindeki ayranı açarken.

"Ne?" Dedim anlamayarak.

"Kantinde çalışan abla bedavaya verdi ayranları."

"Ne güzel." Dedim ayranı açıp bir yudum alırken.

"Aynen."

"Peki, neden verdi ki?" Dedim hala ayranı içerken.

"Tarihi geçmiş de ondan." Dedi ve ben hızla ayaklanıp koşmaya başladım. Lavaboya geldim ve tükürdüm. Ağzımı yıkandıktan sonra lavabodan çıktım. Kapının önünde bekleyen Yağız'a baktım sinirle.

"Sen salak mısın ya?"

"Hayır." Dedi ciddileşerek.

"Neden aldın o ayranları o zaman?"

"Ayranlar gayet sağlıklı, sadece sana şaka yapmıştım." Dedi yürürken.

"Bak oğlum, senin kafanı ısırırım. Böyle şaka mı olur ya? Sen kafayı mı yedin?" Dedim koridorda bağırarak.

"Şaka yaptım işte."

"Yağız!"

"Efendim."

"Gözüme görünme bir kaç saat."

"Çok mu kızdın?" Dedi bana tatlı tatlı bakarken.

"Evet." Dedim. Gözlerini kırptı "tamam" anlamında. Arkasını döndü ve yürümeye başladı. Ben de arkamı dönüp bahçeye yürümeye başladım. Zilin çalmasına yirmi dakika vardı. Herkes kantinde yemek yeme çabasındaydı.  Basketbol sahasının kenarındaki boş banklardan birine oturdum. Basketbol oynayan çocuklara baktım. Hava sıcak olduğu için terlemişlerdi. Ama yine de oynamaktan vazgeçmiyorlardı. İki bank ötemde oturan sevgililere baktım. Kız erkeğin omzuna yaslanmış bir şeyler mırıldanıyordu. Erkek de onu izliyordu. Çok güzellerdi. Onları görünce gülümsedim. Daha sonra tekrar basket oynayan çocuklara bakmaya başladım. Derin bir iç çektim ve kalkmaya hazırlandım.

"Selam!" Dedi yanıma oturan Kaan.

"Selam." Dedim hafif tebessümle.

"Şey, rahatsız ettiysem özür dilerim ama iyi misin?"

"Rahatsız etmedin, sorun yok. Ve iyiyim, neden sordun?"

"Şey bugün koşar adımlarla kantinden çıktın ve iyi görünmüyordun." Dedi sakince.

"Ha, o olay. Salak Yağız yüzünden ya. Bir problem yok. Ayrıca teşekkürler." Dedim gülümseyerek.

"Peki. İyi olmana sevindim." Dedi o da gülümseyerek. Samimi ama hafif ciddi bir ses tonuyla konuşuyordu.

"Teşekkür ederim." Dedim tekrardan.

"Şey, müsait misin zil çalana kadar?"

"Şey, şuan gitmem gerekiyor." Dedim. Yüzü hâlâ gülüyordu. Bu bozulsun istemedim. "Ama okul çıkışı müsaitim. Görüşürüz, olur mu?"

"Tamamdır. Görüşürüz." Dedi. Bende ayağa kalktım ve yürümeye başladım. Yağız ilerde bana doğru geliyordu.

"O çocuk kim?" Dedi ciddiyetle.

"Onlardan basketbolcu bir arkadaş." Dedim.

"Hmm. Peki." Dedi ve birlikte okula girdik. Zil çaldı ve sınıflara dağıldık.

***
Selam!!!

Kaan da geldi hikayeye...

Kaan'ı nasıl buldunuz?

Görüşler ve önerilerinizi bekliyorum ❤️

Sizleri çok seviyorum ^^