Mafya Kızı/ASKIDA

-Bölüm 8-

Hasan amcayla ilgili bütün işlerim bitmişti. Şimdi ise bara gidecektim. Numaramı Ufuğa veren geri zekalıyı halletmem gerekiyor çünkü. Numaramı Ufuğa veren kişi çok büyük ihtimalle patrondu. Ama o bunu yapamayacak kadar çok korkar benden. Onun dışında kimsede numaram yok. Patron haricinde kimse benim numaramı bilmezdi. Ahh! Barda çalışan herkesi öldüresim geliyor.

Emin olduğum birşey varsa o da patronu kesinlikle öldüreceğimdi. Ve bunca işimin arasında birde yeni patron aramakla uğraşacaktım. Tabi böyle saçma bir şeyle uğraşmayacağım için bunu da Rüzgara atacaktım.

Hızlı sürdüğüm için hemen bara gelmiştim. Gündüz vakti olduğu için bar bomboştu. Sadece garsonlar ve temizlikçiler vardı. Bazı garsonlar bana selam vermişlerdi ama aldırmadım. Patronda sesleri duymuş olacak ki hemen odasından fırlamıştı. Tabi bu saatte beni görünce baya şaşırmıştı ve bir problem olduğunu anlamıştı.

Hızlı adımlarla patronun odasına girdim, patronda peşimden girdi. Şaşkınlığı geçince de konuşmaya başladı.

- Hoşgeldiniz Efendim.

- Hemen bütün çalışanları buraya topla karşımda sıraya girsinler.

- Peki efendim ama sebebini anlayamadım.

- Sadece dediğimi yap!

- Tabi Efendim hemen gidiyorum.

O odadan çıktıktan sonra karşıdaki dolaptan bir bira şişesi ile bardak alıp yerime geçtim. Koltuğa iyice yayılarak oturdum ve sağ ayağımı sol dizimin üstüne koydum. Patron ve diğerleri gelene kadar dönen sandalyede kendimce sağa sola sallandım ve biramı yudumladım.

10 dakika sonra hepsi odaya doluştular. Tam karşımda hepsi sıraya girmişti. Bilmem kaçıncı bardak biramı yudumlarken hepsini sırayla inceledim. Aralarından bir iki tanesini geöen günden gözüm ıssırıyordu. Ama gözlerim sadece bir tanesinde takılıp kalmıştı.

Parmağımla onu gösterip öne çıkmasını işaret ettim. Onda takılmamın sebebi durduk yere terlemesiydi. Çok fazla terliyordu. Endişeli gibiydi. Anlaşılan aradaığım kişi buydu. Ama anlamadığım şey telefon numaramı nerden bulmuştu? Patronun numaramı çalışanlara vermesi yasak verirse de başına gelecekleri biliyor sırf korkusundan dolayı veremez. Sanırım daha fazla dayanamıycam.

- Numaramı nerden buldun?

- Ne..!? Kim..? Ben mi?

- Evet delikanlı sen! Numaramı nerden buldun?

- Be..Ben.. Bende sizin numaranız yok.

- Hadi ya! İnanmışa benziyormuyum sence? Bak delikanlı eğer hemen doğruyu söylersen ufak bir ceza ile atlatırsın. Amaa söylemezsen öteki tarafa ani bir yolculuk yaparsın. Hadi şimdi doğruyu söyle vaktimi harcıyorsun.

Oğlan tamamen susmuştu. Sadece düşünüp gözlerimin içine bakıyordu. Sanırım olanlara inanmaya çalışıyordu. Titremeye de başlamıştı. Galiba yeniydi burda.

Daha fazla korkutmak amaçlı silahımı çıkarıp masanın üstüne koydum. Sonra bardağıma uzanıp biramdan bir yudum daha aldım. Silahımı yeniden elime alıp incelemeye başladım. Kafamı silahtan kaldırmadan göz ucuyla oğlana bir kez baktım. Fazlasıyla korkmuştu. Sinirimi belli edecek şekilde hfifçe güldüm ve ona baktım. O kadar çok korkuyordu ki yapacağım en ani bir harekette bile kalp krizi geçirip ölebilirdi.