DİLHUN

5. Bölüm

Ne çabuk dolmuş sınır. 🙈 Bir günde ikinci bölümü atıyorum. 😇 Keşke biraz da yorum gelse. 😏

*********
3 ay sonra

Bu aralar Defne'yle sık sık sebepsizce tartışıyorduk. Gereksiz yere trip atıyor, sorun çıkarıyordu. Cemre ne kadar alttan alsa da Eylül ve ben onun gibi yapamıyor ve tepkimizi gösteriyorduk.

Yine okuldan çıkıp bir kafeye gelmiştik.

Defne telefonuyla uğraşıyor, Eylül önündeki pastayla oynuyordu.

Cemre "Songül.." diye güldü limonatasını pipetle karıştırırken. "Bugün derste Güney sana fena bakıyordu."

Eylül de pastayla oynamayı bırakıp lafa atıldı.

"Ay evet ben de gördüm. Hatta Serkan da farketti gülerek Güney'i dürttü."

"Ya bakıyor falan diyorsunuz da bir şey olduğu yok. Anca bakıyor işte." dedim sıkıntıyla.

Cemre güldü.

"Oo atak bekliyor arkadaşımız."

Eylül "O yapmıyorsa sen yap o zaman." dediğinde göz devirdim.

"Yok artık."

Defne telefonu masaya koydu.

"Sen bu pısırıklıkla hiçbir şey yapamazsın."

Tek kaşımı kaldırdım.

"Ne diyorsun sen?"

Defne "Duydun bence dediğimi." dediğinde Cemre araya girdi.

"Şşt tamam tartışmayın. Songül nasıl istiyorsa öyle yapar."

Defne'nin bu tavırlarından artık sıkılmıştım ve çözmek istiyordum bu durumu.

"Senin derdin ne ya? Ne zamandır hep sorun çıkarmaya çalışıyorsun. Amacın ne?!"

Defne "Derdim falan yok! Bunaldım sizden!" diye bağırdı.

Eylül lafa atılmıştı bu kez.

"Bunaldıysan gidebilirsin. Seni zorla tutan yok."

Cemre "Kızlar yapmayın. Ortada bir şey yokken arkadaşlığımızı mı bitireceğiz?" deyince Eylül çıkıştı.

"O bitirmek istiyor. Duymuyor musun Cemre?"

"Bir dakika ya ben senin amacını anladım." dedim. "Bizimle arkadaşlığını bitirip Güney'e daha kolay yaklaşacaksın. Zaten dilinden düşürmüyorsun!"