When Our Wives Are Not Around (Set B)

CHAPTER 365 - HELIX

“Drink…” utos niya kay Aki pagkatapos niya itong bigyan ng isang bote ng mineral water. Nasa bleachers na sila ng soccer field at panay pa rin ang pagbugso ng sobrang lakas na ulan. Sa katunayan ay hindi nga sigurado si Helix kung narinig ba siya ni Aki pero ayos lang, with his current gesture right now ay paniguradong naiintindihan ni Aki ang gusto niyang sabihin. That he wants him to drink the water he is offering to him.

“Aki!” sita niya kay Aki nang winasiwas lang nito ang kamay niya. Buti na lang din at mahigpit ang kapit niya sa mineral bottle na hawak niya kaya hindi niya ito agad-agad na nabitawan.

Nakaupo si Aki sa bleachers habang si Helix naman ay nakatayo lang sa gilid niya. Aki really looks troubled right now. Bugbog ang mukha nito’t may mga pasa rin sa katawan.

Nagiwas lang din ito ng tingin na naging dahilan ng paghilot ni Helix ng kanyang sentido gamit ang kanang kamay niya. He’d forgotten that Aki is just 22. Still young and stubborn.

“Kung ayaw mong inumin, ilagay mo na lang sa mga pasa mo para hindi lumala ang pamamaga,” turan niya rito.

“Stop talking to me Helix. Stop trying to be concern to me as if you’re my father or something. Wala ng tayo.”

Helix smirks. “Sinong may sabing wala ng tayo? Akala mo ba pumapayag akong makipaghiwalay sa’yo? You’re mine, Aki. At dahil doon, hindi ka basta-bastang makipaghiwalay sa akin. I own you. Don’t forget that.”

Pekeng natawa si Aki. “Tinamuran mo lang ako tapos pagmamayari muna ako? Ano ‘yang tamod mo? Deed of sale?”

Tumaas ang pulido at makapal na kilay ng kanang mata ni Helix. Aki is really stubborn. Lumapit siya rito para gamutin ang mga pasa niya. But then again, umiwas lang ito sa kanya.

“What’s wrong with you, Aki? I’m trying to help you, can’t you see?” Naputol ng tuluyan ang pisi niya.

“I said I don’t need you’re fucking help! Why do you keep on insiting that you really care, huh? Bakit, Helix! Bakit?!” Aki cries. Pagkatapos ng sigaw nito ay awtomatiko itong napaiyak.

Itinaas ni Helix ang kuwelyo ni Aki at nang magkalapit ang mukha nila ay doon pa lang siya nagsalita. “Sa tingin mo, Aki? Sa tingin mo, bakit ako nagkakaganito sa’yo? Na kahit ipagtabuyan mo akong parang basura ay paulit-ulit pa rin akong bumabalik sa’yo?”

“Because you’re just curious! I’m young and you’re old! Ngayon lang ‘to Helix pero alam kong hindi magtatagal ay magsasawa ka rin sa akin. Once you’ll satisfy your curiousty, itatapon mo rin ako na parang basura! Kaya inunahan na kita!” Aki is still crying.

Nagtangis ang mga bagang ni Helix. Mas dumiin pa ang pagkakahawak niya sa kuwelyo nito. “Kaya ba mas pinili mo si Rose dahil natatakot kang gawin ko ‘yun sa’yo? Kaya ba mas pinili mo siya kaysa sa akin, huh?”

“Yes, Helix! Fucking, yes! But more than that, pinili ko si Rose because I want to be responsible on what I did to her! Kinantok ko siya, putangina! Binuntis ko siya at magkakaanak na kami!”

“Porke’t binuntis mo siya, iiwan mo na ako? You can still fucking support her kahit magkasama tayo! Ang sabihin mo, natatakot ka lang na malaman niya ang totoo. Ang katotohanan na mas mahal mo ako kaysa sa kanya!”

“Oo! Mas mahal kita, Helix! Pero saan ako dadalhin ng pagmamahal na ‘to? Even the moment I felt this, my world starts falling apart. Gumulo ang buhay ko. At dahil iyon sa’yo! I hope I have not meet you! Kung mayroon man akong labis na pinagsisihan sa tanang buhay ko, ‘yun ay ang nakilala kita!”

Biglang nangatog ang mga kamay ni Helix. Nawala rin ang higpit ng kapit niya sa kuwelyo ni Aki. Yumuko siya at napailing-iling. Tumitig siyang muli sa mukha ni Aki at doon umagos ang mga luha niya. “Your words are so sharp you have just killed me, baby. Pero kahit gaano kasakit ang mga salita mo, bakit ganito? Bakit hindi ko pa rin magawang magalit sa’yo?”

Inayos ni Helix ang sarili niya at tumango-tango. “I guess I have fully understand it now. Maaring mas mahal mo ako kaysa kay Rose but your love is just not enough for you to set aside all your fears and worries. Mas gusto mong piliing huwag matakot kaysa sa mahalin mo ako ng sobra-sobra… gaya ng ginagawa ko sa’yo.”

Tumalikod na si Helix. Hindi niya na nilingon si Aki at nagsimula na siyang maglakad. Bumaba siya sa bleachers at pagkatapos niyun ay sumuong siya sa ulan. He calmly walks on the track hanggang makalabas siya sa soccer field at nang makapasok nga siya sa loob ng kotse niya ay doon siya tuluyang nawasak. He had followed Aki in this place, but he still ended laeving him. Not because he wants to, but it is because, Aki, his true love, requested him to do it. Helix cried so hard kasabay ng paglakas pa lalo ng pagbugso ng ulan. Fuck it, he cursed the rain. Bakit ganito ‘to kasakit? Bakit? Sigaw niya sa loob ng kanyang isipan.