"Nabanggit sa akin ni Ducusin na ikaw ang huling kasama ni Castel bago siya mawala" seryosong sabi ni aziel.
Pumagitna si mang istong sa dalawa. "Teka Aziel, pinagbibintangan mo ba ang aming apo?" Tanong nimang istong dito na handang ipagtanggol ang kanyang nagiisang apong si lily.
"Hindi po sa ganuon mang istong, nagtatanong lamang po ako...naghahanap ng mga impormasyon sa huling napuntahan o kasama ni Castel" kalmadong sagot ni Aziel sa matanda.
Napatango tango ito. "Naiintindihan ko" sabi niya at tsaka niya nilingon ang apo.
"Totoo ba iyon apo? Ikaw nga ba talaga ang kasama ng batang si castel bago siya nawala?" Tanong ni mang istong dito.
Kaagad na itinggi ni lily iyon at mabilis na nakagawa ng alibi. Sa huli ay kahit anong pilit ang ginawa nila ay wala silang nakuhang kahit ano mula kay lily. Imbes na pigain si lily ay mas pinili na lamang ni Aziel na bumalik sa paghahanap.
Lumipas ang buong magdamag at muling pumutok ang araw, kasabay ng pagsapit ng bagong umaga ay ang malakas na pagbuhos ng ulan.
Kaagad na nagtipon tipon ang lahat sa isang malaking kubo upang pagplanuhang maigi ang kanilang gagawing hakbang sa paghahanap sa nawawalang si Castel.
"Impossibleng nasa bayan si castel, dahil kung bumabaman siya. Siguradong pagkakaguluhan siyang muli ng mga tao" konklusyon ng isa.
"Eh paano kung itinago siya" sabi pa ng isa kaya naman nagkaroon ng bulungan ang iba.
Sa gitna ng paguusap na ito ay ang tahimik na si Aziel. Patuloy ang pagiisip sa kung saan niya pwedeng makita si castel.
"Siguradong makakapatay si pinuno sa oras na malaman niya ang nangyari kay Castel. Kailangan nating makita si Castel bago pa man makabalik ang hukbo" sabi ng iba pang mga taga nayon.
Walang tigil ang pagbuhos ng ulan. Mas lalong bumibigat ang dibdib ni Aziel dahil dito. Pero napatigil ang lahat ng kaagad na humahangos na dumating si lily. Umiiyak ito na para bang takot na takot.
"Hindi kaya...hindi kaya nahulog siya sa isa sa mga balon?" Suwestyon niya.
Ang totoo ay kinain na siya ng kunsensya at pagiisip sa kung ano ang pwedeng mangyari kay castel. Pag napuno ng tubig ulan ang balon ay paniguradong mamamatay ito. Pilit niyang pinapakalma ang sarili at sinasabing tama lamang iyon kay castel pero hindi niya kinaya ang kanyang kunsensya. Kailangan na niyang magsalita bago pa mahuli ang lahat.
Kaagad na napatayo si Aziel at naihampas niya ang dalawa niyang kamay sa taas ng lamesa. "Saang balon?" Galit na galit na tanong niya kay Lily.
Bayolenteng napalunok ang dalaga. "Hindi ko alam eksakto pero may lumang balon sa may kakahuyan" pagsisinungaling pa din niya. Pilit na inilalayo ang sarili sa ginawa niyang kasalanan.
Walang sabi sabing tumakbo si Aziel palabas ng kubo, hindi nito ininda ang malakas na buhos ng ulan kahit pa tinawag siya ng ilang taga nayon.
(Castellena's pov)
Kasabay ng pagtulo ng ulan ay ang walang tigil na pagtulo din ng aking mga luha. Halos bandang hita ko na ang tubig. Pinilit ko ng makatayo kahit pa iniinda ang sakit ng aking pilay sa aking kanang paa.
Hindi nagtagal ay nakarinig ako ng kung ano mula sa itaas. Sinubukan kong tumingala kahit pa nahihirapan dahilna din aa pagtama ng ulan sa aking mukha.
Chapter 15
Magsimula sa umpisa
