Hoofdstuk 35

215 10 4
                                    

Hoofdstuk 35

Perspectief Noor:

Ik vroeg me bezorgd af wat er aan de hand kon zijn met Aicha. Ik zocht mijn telefoon in mijn tas en toen ik het vond zocht ik het nummer van Maryam.

'Hey Maryam, met Noor.'
'Ow, hoi lieverd. Fijn dat je snel terugbelt.'
'Geen probleem. Hoe gaat het met je?'
'Goed alhamdoulillah, hoe gaat het eigenlijk met jou?'
Ik haalde een diepe zucht en antwoordde 'Alhamdoulillah.'

Even was het stil en daarna pakte Maryam het gesprek weer op.

'Ik heb nieuws over Aicha. Je vroeg me te bellen als ik meer wist. Aicha doet heel moeilijk en wil bij niemand blijven. Ze vraagt elke keer om jou. Nu is de vraag of jij op gesprek wil komen en één en ander wil bespreken?'

Ik slikte even en begon stotterend te praten.
'Ik.. Ik.. Ik weet het niet.. Ik kan het niet Maryam. Ik wil haar wel komen zien, maar voor de rest niks, maar ik denk juist dat het haar niet goed zal doen. Het enige wat ik haar dan geef, is vals hoop..'

Natuurlijk wilde ik Aicha heel graag zien. Natuurlijk wilde ik voor haar zorgen. Ik hield ziels veel van haar. Maar nee, ik zou het niet kunnen. Dat zou weer een nieuwe verbintenis met haar vader worden. Dit kan ik niet maken. Hoe harteloos het ook klinkt tegenover Aicha, ik kon dat gewoon niet. Mijn hoofd zat bomvol van alles en ik wilde hier eigenlijk niet ook verdrietig over worden.

'Sorry.. Ik zal erover nadenken, maar laat mij weten of we het goed zouden doen om haar een keer hierover te spreken..'
'Ik begrijp het lieverd. Maak je niet druk. Ik bespreek dit met mijn collega's en laat het dan weten.' Antwoordde ze. Ik hoorde de teleurstelling in haar stem en de manier van antwoorden.

'Is goed. Beslama.' Zei ik om het gesprek niet nog langer te maken.
'Beslama.' En ze hing op. Ik draaide mij om en ik merkte iemand uit mijn ooghoeken kijken. Ik draaide me weer terug om en het was Yasmina. Ze kwam huilend naar mij toe. Wat wilde ze?

Perspectief Yasmina:

'Noor, vergeef mij aub. Mijn broers zullen mij nooit meer aankijken als jij me niet aankijkt. Majid heeft mij aangesproken. Ik begrijp en besef heel goed nu pas dat wat ik deed tegenover jou niet goed was. Aub, vergeef het mij.' Zei ik terwijl ik haar handen vastpakte.

Noor keek mij met traanogen aan en gaf mij een knuffel.

Trut, denkt ze nou echt dat mijn tranen echt zijn? Sinds ik een kind ben kan ik namelijk makkelijk krokodillentranen laten. Zij gaat nog véél zien. Of ik haar leven niet zuur ga maken. Ik ben geen Yasmina als ik haar niet ga laten lijden. Ze gaat nog veel pijn lijden.

'Het komt allemaal goed Yasmina.' Zei ze terwijl ze mij een kus op mijn wang gaf.
Ik kan haar goede gedrag al helemaal niet uitstaan. Haar neppe goede gedrag. Ik ben heel haar gedrag zat. Zij gaat spijt krijgen dat ze zich heeft gemengd in mijn familie.

Perspectief Majid:

Niet omdat ik hem mag, maar omdat ik geen keus had, gaf ik Rachid een hand. Met andere woorden ik ging akkoord met zijn bod. Ik zou hem helpen Ali te pakken, we zouden beide van hem afkomen. Hij neemt zijn wraak en ik stel de veiligheid van mijn familie in garantie. Daarbij krijg ik nog een flink bedrag van hem. Moeilijk dat ik dit kon weigeren. Niet zo zeer omdat het mij om het bedrag gaat, maar om mijn familie. Mijn bloed, mijn trots, voor hen zal ik door het vuur gaan.

'Is goed, wat is je plan?' Vroeg ik best gestresst.
'Maat, we moeten hier goed over nadenken. Ik weet wel iets, maar dat is niks voor mij. Ik kom aan familie van niemand.'
'What's up. Ewa zied, vertel?' Vroeg ik nieuwsgierig.
'Ewa, we pakken hem eerst met steken in zijn hart. Via zijn dochter, maar dat kan ik niet. Dat laat ik over aan jou. Daarna pakken we hem via iemand in de jilla.'

Ik hield me in hem niet uit te halen. Hoe bedoelde hij 'via zijn dochter?' Het is g*dverdomme een kind. We kunnen een kind toch niet vermoorden?
Ik was woest, maar hield mezelf kalm.

'Klootzak dat je bent. Je laat de smerige zaken over aan mij. Fuck you! Met zo een deal ga ik niet akkoord. Overigens is het fucking dom! Denk je dat hij daar binnen stil gaat zitten als zijn dochter wat overkomt. Denk je nou echt dat hij niet machtig genoeg is om zelfs via de jilla ons te pakken? Je moet slim zijn. Slim.' Zei ik terwijl ik tegen een stoel aan trapte. Waarom ging ik ookal weer in zee met deze oelewapper?

WraakWhere stories live. Discover now