Carlo
I'm on checking my emails when Dianna and Gail came out again to show me her dress.
Pag angat ko ng tingin ay wala sa sariling napalunok ako.
Mas lalong lumabas ang ganda niya in white.
Dianna dressed her a white spaghetti strap dress with above the knee length. This time naka flower ang laylayan nito but fitted to her chest to waist. Lalo siyang naging sexy tignan.
"Carlo." May pagkainip niyang sabi sa akin.
I cleared my throat.
"I'm sorry. I'm just... mesmerize. Perfect." Sabi ko habang di maalis alis ang tingin ko sa kanya.
Napansin ko ang pagkahiya sa mukha ni Gail.
Narinig ko naman ang malakas na bungisngis ni Dianna.
Napailing muna ako saka tumayo at tinignan siya. Namula ang mukha niya.
"Ahmm. Magbibihis na muna ako." Sabi niya sabay talikod.
Pina-assist siya ni Dianna sa staff niya.
"I felt that, mabait din siya like Lauren." Sabi niya sabay pamulsa ng dalawang kamay habang sinusundan ng tingin ang palayong si Gail.
Sumeryoso bigla ang lahat.
I heard her deep sighed.
Tahimik pa rin ako.
"It's been.. two or three years ago-"
"Two years ago." I corrected her.
"Yeah. Two years ago. Kinokontrata pa nga niya ako na gumawa ng wedding gown niya nun. Then suddenly yun na yung nabalitaan ko." Medjo lumungkot ang boses niya.
"Its my fault. I know it." Sabi ko na parang anytime tutulo ulit ang luha ko.
"No, no. I'm not blaming you Carlo. I just saw her again in Gail's presence." Sabi niya sabay sulyap sa akin.
"Yeah. I reminisced Lauren too." Mahina kong sagot.
Until now, sobrang sakit pa rin saken tanggapin ang katotohanang kasalanan ko ang pagkawala ni Lauren.
Nung araw na nawala siya, sobrang nagalit sa akin ang pamilya niya. Kung gaano sila kasuporta sa akin noon, kinasusuklaman na nila ako ngayon.
"What's on you huh?! Why?!" Paulit ulit na sigaw ni Tita Loreen sa akin. Ang mommy ni Lauren.
Wala akong magawa kung hindi ang umiyak sa kamang hinihigaan ko. Nandito ako sa ospital. Last night was a nightmare to me.
I lost her. I lost Lauren.
"Enough, Reen. Wala na niyang magagawa." Madinig sabi ni Tito Paul. Ang daddy ni Lauren.
"Kasalanan mo ang lahat ng ito. Dahil sayo nawala ang anak namin!" Ulit niya pa.
Hindi ko na napigilan ang paghagulgol. Pumintig sa sobrang sakit ang ulo ko.
