DEAD KİNG

18. BÖLÜM

"Baekhyun."

Karanlıkta yankılanan bir ses.

"Baekhyun."

Baekhyun etrafına baktı sesin nerden geldiğini anlamaya çalışıyordu etraf çok karanlıktı.

"Anne."

"Baekhyun."

Gözleri dolmuştu prens annesinin sesini duyuyordu ama onu göremiyordu.

"ANNE NEREDESİN.. SENİ GÖREMIYORUM.. ANNEE."

Baekhyun karanlık ormanda ağlayarak bağırmış ve dizilerinin onu daha fazla taşıyamayacağını düşünüp olduğu yere çökmüştü. Gözlerini kapatıp ağlamaya devam etti.

"Baekhyun." Omuzunda hissettiği el ile gözlerini açmıştı prens.

"Anne.."

Annesi tam karşısında duruyordu. Bi kaç metre önünde.. Göz yaşları tekrar ve tekrar onu terk ederken hızla annesine sarıldı.

"Seni çok özledim."
Ağlamaktan kısılmış sesiyle konuşup annesinin güzel yüzüne baktı prens.

"Bende seni çok özledim oğlum.." Prensin yüzünü elleri arasına alıp alnını öpmüştü.

"Ben senin yanında olmak istiyorum anne babam beni ne zaman affedecek?" Baekhyun gözlerinden akan yaşları elinin tersiyle silerek sormuştu.

"Geri geldiğinde Kyungsoo ve Chanyeol'ü özlemeyecek misin oğlum?"

Özleyecekti. Hemde çok. Ama annesi herkesten önemliydi onun için.

"Ben buna dayanabilirim anne.. Sen yeter ki yanımda ol."

Dayanabilir miydi? Emin değildi prens. Ama annesi olmadan da yaşamak istemiyordu.

"Hayır olum sen artık Chanyeol olmadan yaşayamazsın." Gülümsemişti annesi. Mutlu görünüyordu.

"Onsuz geçirdiğin iki haftayı düşün. Ne hale geldin. İki hafta daha onu görmemiş olsan çok daha kötü olurdun ve bu böyle devam edemezdi oğlum."

Annesi doğru söylüyordu. İkisi de yanında olsa olmaz mıydı?

"Sen kabul etmesen de kalbin artık sadece onun için atıyor Baek."

Elini prensin kalbinin üzerine koyarak söylemişti kraliçe.

"Ben hep yanındayım oğlum. Benim için mutlu ol."

Kraliçe son sözlerini de söyleyip karanlıkta kaybolmuştu.

"ANNE.."

Prens tekrar bağırdı. Gözleri tekrar doluyordu.

"ANNE LÜTFEN GERİ GEL.."

Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştı.

"Baekhyun."

"Baekhyun."

Prens artık başka bir ses duyuyordu.

"Baekhyun uyan.."

Yavaşça gözlerini açtı prens.
Biraz önce gördükleri rüya olamayacak kadar gerçekti. Rüya olamazdı.

"Ağlama artık Baekhyun. Ben buradayım."

Chanyeol ne yapacağını bilmiyordu. Şuan elinden gelen tek şey ona sarılmaktı.

Küçük olanı uyandırmak için odasına geldiğinde. 'Anne.' diyerek ağladığını görmüş ve ne yapacağını bilemeyip onu uyandırmaya çalışmıştı.