Saat 19.47 Biraz uyumak için Yoona'nın odasına çıktım ve uyudum
"Yoora hadi uyan artık" gözlerimi açtığımda karşımda Taehyung'u görünce şaşırdım
"Taehyung, senin burada ne işin var?"
"Yoona hepimizi kahvaltı için çağırdı. Aşağıdaa tek eksik sensin"
"Tamam.. Kalkıyorum"
yataktan kalktım, elimi yüzümü yıkadım ve okul formamı giyip aşağı indim.
Herkes beni bekliyordu.
"Sonunda geldin, açlıktan ölecektim" Diye homurdandı Hoseok.
"Tamam, geldim işte"
Hepimiz kahvaltı yaptıktan sonra okula gittik. Her zamanki gibi sınıfımızın aç (!) kızları benim canım yiyecek miş gibi bakıyodu.
Tahtanın önüne çıktım ve öğretmen gelmeden önce sınıfımızın aç kızlarına seslendim.
"Sınıfımızın aç kızları! Canım kuzenim Taehyung'a asılan olursa gözlerini deşer, dişlerini sökerim" Dedim ve yerime oturdum.
"Neden bunu yaptın? " Diye sordu Taehyung.
"Seni kızlardan korumak için"
Öğretmen sınıfa girdi ve herkes yerine oturdu.
"Yoora benimle bir kaç dakika dışarı gelebilir misin?"
"Tamam"
Ne olmuşdu acaba? Bay Han ile dışarı çıktık.
"Babanın öldüğünü duydum"
Başımı öne eğdim ve gözyaşları mı tutmaya çalıştım. Bay Han konuşmaya devam etti.
"Kendini üzme, insanların dediklerini takma ve arkadaşlarınla vakit geçir. Bu hayatının sonu değil ne de olsa"
"Tamam"
Ban Han ile birlikte sınıfa gittik ve ders başladı.
Uzun bir dersten sonra zil çaldı.
"Bay Han ne dedi? " Diye sordu Yoona.
"Babamla ilgili" Sesim kısık çıkmıştı.
Jimin, jungkook ve Yoonayla birlikte bahçeye çıktık.
Biraz ilerideki bank da okulun yakışıklısı Seok Jin oturuyordu. Onunla çok yakın olduğumuzu söyleyemem sadece tanıdık.
Bacaklarını kendine çekmiş, kafasını kolları arasına sıkıştırmıştı. Omuzları da sarsılıyordu. Ağlıyor muydu?
Hemen Jin'in yanına gittim. Fazla yakın olmasak da endişelenmiştim.
"Jin iyi misin? "
Kafasını kaldırıp bana baktı. Gözleri kızarmış ve yanakları ıslanmıştı.
Kafasını olumsuz anlamda salladı.
"Ne oldu? "
"Annem... Trafik kazası geçirdi"
Jin'e sarıldım ve konuştum.
"Benim de babam öldü. O katil babamı öldürdü"
"Ne zaman? " Diye sordu şaşkınlıkla.
"Bir kaç gün önce"
"O öldürülen adam senin baban mıydı? "
Derin bir nefes verdim.
"Evet, sende kendini bu kadar üzme. Annen bu halini görse eminim çok üzülürdü. Annenin üzülmesini istemezsin değil mi? "
Gözyaşlarını sildi ve ağlamayı kesti.
"Sanırım biraz daha iyiyim, teşekkürler"
"Tamam o zaman daha sonra görüşürüz"
"Görüşürüz"
Jin'in yanından kalktım ve etrafıma bakındım, beni beklemeden gitmişler.
Sınıfa çıktım ve yerime oturdum benden sonra da diğerleri sınıfa girdi, bir kaç dakika sonra da zil çaldı.
°•°
Bir dahaki bölüm çook daha eğlenceli ve biraz da üzücü olacak
