"Tijd voor de tweede ronde." Zei Anna en ze stond op. Ze graaide in de muts en moest Call me maybe doen. Jammer genoeg was ze erg goed in dat liedje.

"Je zusje is erg goed hé." Zei Jack terwijl hij naast me kwam zitten.

"Ja, ze is erg goed. Maar ik kan haar als nog wel verslaan, hopelijk." Zei ik.

Eigenlijk wil ik haar helemaal niet verslaan. Ik wil dat zij eerste wordt. Dan kunnen Jack en ik met een goede smoes....

"Hé! Ik sta hier hoor. Maar jullie geven me op een rare manier complimenten, dus ik vergeef jullie." Zei Anna opeens, door haar werd ik uit mijn gedachtes geschud.

"Waar denk je aan?" Vroeg Jack zacht.

"Eh, niks. Ik denk wel aan iets, maar het is niks belangrijks of iets wat je aangaat. Want mijn gedachtes gaan je niks aan." Zei ik. Jack keek me raar aan en ik gaf hem een klop op zijn schouder. Hij leek de hint te begrijpen en keek weer naar Anna. Ik besloot hem een beetje te plagen.

"Kijk jij nou naar de kont van mijn kleine zusje?" Vroeg ik nep beledigt.

"Wat ik?" Vroeg Jack.

"Ja jij. Wie is er nog meer, behalve ik en Anna?"

"Daar heb je een punt."

"Dus, kijk jij naar de kont van mijn kleine zusje?" Herhaalde ik.

"Nee hoor, helemaal niet." Zei Jack terwijl hij vaag om zich heen aan het kijken was.

"Maar ik zag jou wel. Ik heb het gezien en je staat op camera."

"Welke camera?" Vroeg Jack. Hij keek achter zich en ik haalde snel mijn mobiel tevoorschijn.

"Deze hier." Zei ik terwijl ik mijn mobiel omhoog hield.

"Oh echt waar?" Vroeg Jack die me duidelijk niet geloofde en niet serieus nam.

"Echt waar." Zei ik. Jack keek me aan met een wenkbrauw omhoog om te laten zien dat hij me niet geloofde. Ik keek hem ook aan en haalde mijn wenkbrauwen even op, zoals je dat met je schouders kan doen. Jack pakte opeens mijn mobiel uit mijn handen.

"Hé! Geef terug." Zei ik en ik probeerde mijn mobiel weer terug te pakken. Jack hield mijn mobiel ver uit mijn bereik en ik kom er echt niet bij.

"Nee." Zei Jack.

"Doe nou niet zo raar. Klein kind." Zei ik, als een klein kind.

"Nee." Zei Jack weer.

"Ja." Zei ik.

"Nee."

"Ja."

"Nee."

"Duizendmaal ja."

"Miljoen keer nee."

"Jongens." Zei Anna opeens. Ik en Jack keken allebei om en zagen dat Anna klaar was en een record had gebroken met haar score.

"Ik ben. Anna, haal mijn mobiel please terug." Zei ik. Anna knikte en ging op de plek waar ik net zat zitten. Jack had de muts en hield hem zo vast dat ik er iets uit kon pakken. Ik pakte Maneater En daar was ik niet zo goed in. Ik begon te dansen en ik hoorde helemaal niks achter me.

"Is mijn kont zo mooi dat jullie niks meer kunnen zeggen?" Zei ik grappend.

"Ik ben appen." Zei Anna.

"Nee, ik, ik. Ik ben gewoon moe." Zei Jack een beetje beschamend. Alleen al de toon in zijn stem liet me al weten dat hij naar mij had gekeken. Ik schudde mijn hoofd en lette weer op mijn dansen. Ik had het beter dan normaal gedaan, maar ik had toch zo'n gevoel dat Anna zou gaan winnen. Het was Jack's beurt en hij moest op We No Speak Americano dansen. Terwijl hij aan het dansen was ging op mijn mobiel. Hij had hem op de bank laten liggen en ik had hem gepakt. Online zocht ik een name matcher. Zo'n ding dat kijkt of de namen van twee mensen bij elkaar pasten. Ik vond een goede en typte Elsa en Jack in. Er stond dat wij voor 90 procent bij elkaar pasten. En er stond een verhaaltje bij. Dit stond er: Elsa en Jack horen bij elkaar. De een is soms serieuzer dan de ander en ze houden soms geheimen voor elkaar, maar in het einde komt het allemaal goed met hen. De ship naam is Jelsa.

Ik vond het wel grappig, maar besloot er niet aan iemand te laten zien. Mijn vriendinnen en Anna zouden hem toch alleen maar gaan vragen welke geheimen hij had.

"Woehoe! Ik heb gewonnen. Ik ga een nummer voor jullie uitzoeken." Zei Anna opeens. Ik keek naar de tv en zag dat Jack een slechte score had. Anna had alle punten samen opgeteld en zij had gewonnen. Anna koos iets uit. Ik lette niet op en zag dus ook niet hoe het nummer heette. Het was een romantisch duet. Ik vond het best raar om samen te doen, maar ook wel leuk. Jack en ik waren opeens verassend goed. Ik hoorde Anna achter ons giechelen. In mijn gedachten schudde ik mijn hoofd. Dansen met Jack voelde zo natuurlijk, alsof we het de hele tijd deden.

Toen het liedje klaar was deed ik een stap naar achteren. Jack keek me blij aan, maar opeens werd zijn blik bezorgd en daarna bang. Alles werd langzaam donker en ik viel neer. Ergens heel ver weg hoorde ik Anna en Jack mijn naam roepen.

Next Frozen (gestopt) Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz